του Σπύρου Παπαγεωργίου
Τον προστάτη και έφορο της νήσου Αιγίνης, Άγιο Νεκτάριο Επίσκοπο Πενταπόλεως τον θαυματουργό, εόρτασε η πόλη του Πειραιά. Στον περικαλλέστατο Ιερό Μητροπολιτικό Ναό της Αγίας Τριάδος Πειραιώς, υπάρχει παρεκκλήσιο επ’ ονόματι του Ιεράρχου και πανηγυρίζει την μνήμη του ετησίως, καθώς στον Πειραιά ευλαβούνται ιδιαιτέρως τον “Άγιο της υπομονής”.
Χθες το απόγευμα στον Πανηγυρικό Εσπερινό χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Προικοννήσου Ιωσήφ, συμπαραστατούμενος από τους εφημερίους του Ιερού Ναού. Στο Ναό, άλλωστε, φυλάσσεται απότμημα λειψάνου του Αγίου Νεκταρίου και εκτέθηκε προς ευλογία και προσκύνηση των πιστών.
Ο Σεβασμιώτατος στο κήρυγμά του αναφέρθηκε σε θαυμάσια του Αγίου Νεκταρίου, ανά τον κόσμο, καθώς ο Άγιος εκτός από την Αίγινα, εορτάζεται σε κάθε γωνιά της Οικουμένης. “Ο Άγιος Νεκτάριος είναι εικόνα Χριστού και ο Χριστός είναι αγάπη και συγχώρεση. Και ο Άγιος Νεκτάριος, παρ’ όλο που το Άγιο σκήνωμά του δεν έγινε δεκτό να φιλοξενηθεί για λίγο στον παλαιό Ναό της Αγίας Τριάδος Πειραιώς, ο ίδιος όχι μόνο δέχτηκε να δημιουργηθεί ένα μικρό παρεκκλήσι Του εδώ, αλλά θέλησε να υπάρχει σωματικώς με τη ύπαρξη του τεμαχίου λειψάνου.”
Σε άλλο σημείο, ο κ. Ιωσήφ, τόνισε πως “ο Άγιος Νεκτάριος υπήρξε άνθρωπος που εβίωσε τον Σταυρό του Χριστού σε όλες του τις διαστάσεις. Εβίωσε την φτώχεια. Έζησε την απόρριψη και μάλιστα, από αυτούς που θα έπρεπε να τον ευλαβούνται. Έζησε τον Σταυρό της συκοφαντίας μέχρι τέλους, μέχρι της κοίμησής Του. Έζησε τον Σταυρό της ασθενείας σε μια εποχή που δεν υπήρξαν τα σημερινά ιατρικά μέσα. Ούτε όμως εγόγγυσε ούτε παραπονέθηκε για τίποτα, μόνο δοξολογούσε τον Κύριο για τους συνεχείς Σταυρούς που του χάριζε.”
Ο Σεβασμιώτατος έκλεισε λέγοντας πως “αυτός ο Πατέρας της Εκκλησίας που “υπομένων υπέμεινε τον Κύριο” δια βίου, που σήκωσε αγόγγυστα και ταπεινά τόσους απανωτούς Σταυρούς δεν ήταν δυνατό να μην λάβει την φιλότιμη ανταπόδοση του Κυρίου. Ας τον παρακαλέσουμε λοιπόν να μην σταματήσει να εποπτεύει την πορεία μας, την ζωή μας, και τα βάσανά μας. Ας τον ικετέυσουμε να σηκώνει το ωμοφόριό Του, να σκουπίζει τα δάκρυα των Χριστιανών. Να τον παρακαλέσουμε να πρεσβεύει στον Κύριο να φωτίζει τις καρδιές μας και να μας φέρει σε θεογνωσία”
Συγκινητική στιγμή του Εσπερινού όταν, πριν την απόλυση, το εκκλησίασμα έψαλλε το Απολυτίκιο του Αγίου.
