Το 2006 ξεκίνησε με τη βοήθεια του Θεού, η αγιογράφηση του Ιερού Ναού του Αγίου Νεκταρίου Βούλας.
Εννέα χρόνια μετά, η αγιογράφηση είναι σε πλήρη εξέλιξη και –Θεού θέλοντος-θα ολοκληρωθεί το 2016.
Ο π. Σταμάτης Σκλήρης και ο συνεργάτης του (και μαθητής του) Αθανάσιος Κουτσιπετσίδης, εργάζονται όλα αυτά τα χρόνια στο ναό, πάνω στις σκαλωσιές και δημιουργούν τις υπέροχες παραστάσεις και εικόνες.
Ο προσκυνητής του ιερού ναού, εντυπωσιάζεται από τις υπάρχουσες αγιογραφίες. «Ψυχρά και θερμά» χρώματα, δεμένα αρμονικά.Με την είσοδό του στο ναό αντικρύζει την Παναγία Παντάνασσα ενώ το βλέμμα ανυψώνεται γαλήνια στον κεντρικό θόλο (τρούλο) όπου εικονίζεται ο Ιησούς Παντοκράτωρ.
Η αγιογραφία δείχνει τον «καινόν ουρανόν και την καινήν γη», τον κόσμο της χάριτος. Εκφράζει επίσης την επέκεινα του παρόντος κόσμου θεία πραγματικότητα.
Σύμφωνα με τον καθηγητή Κωνσταντίνο Καλοκύρη»: «σκοπός της αγιογραφίας είναι η εξυπηρέτηση της Εκκλησίας. Δεν είναι «η τέχνη για την τέχνη» αλλά τέχνη εκκλησιαστική και πνευματική. Πρωταρχικός σκοπός η θεμελίωση της πίστεως στις ψυχές των εκκλησιαζομένων. Αυτά που θα εκθέσει ο άμβωνας θεολογικά, αυτά θα εξηγήσει η αγιογραφία εικαστικά.
Δίπλα στα ερμηνευτικά υπομνήματα των πατέρων επί της αγίας Γραφής θα παρατεθούν τα εμπειρικά υπομνήματα των αγιογράφων, δηλαδή οι εικαστικές απεικονίσεις, που θα αισθητοποιούν στο λαό την ορθή δογματική πίστη. Επίσης η ορθόδοξη αγιογραφία θα προσδώσει στην εκκλησία την έννοια του «επιγείου ουρανού εν ω ο επουράνιος Θεός ενοικεί και εμπεριπατεί» κατά τον απτότερο τρόπο».
Ποιος είναι ο π. Σταμάτης Σκλήρης
Ο πατήρ Σταμάτης Σκλήρης γεννήθηκε στον Πειραιά το 1946. Σπούδασε Ιατρική (1971) και Θεολογία (1976) στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Παρακολούθησε μαθήματα τέχνης και Ιστορίας της Τέχνης στο Παρίσι και στο Βελιγράδι. Έχει μελετήσει την τοιχογραφία της εποχής των Παλαιολόγων στα βυζαντινά μνημεία του 14ου αιώνα.
Έχει δημοσιεύσει μελέτες θεωρίας και κριτικής της τέχνης σε διάφορα καλλιτεχνικά και θεολογικά περιοδικά.
Το 1979 χειροτονήθηκε ιερέας. Διακόνησε πολλά χρόνια την ενορία Κοιμήσεως Θεοτόκου Βούλας, ενώ σήμερα είναι εφημέριος στον ιερό ναό Αγίας Σκέπης Παπάγου.
Το 1986 οργάνωσε Εργαστήριο Βυζαντινής Αγιογραφίας στο Ίδρυμα Γουλανδρή – Χορν. Δίνει διαλέξεις πάνω σε θέματα θεολογίας και αισθητικής της βυζαντινής εικόνας.
Έχει λάβει μέρος σε διάφορες ομαδικές και ατομικές εκθέσεις (Γκαλερί «Ζυγός, 1991 και 1994, στην Αθήνα, Salon d’ Automne», 1992 και 1993, «Salon des artistes francais», 1993 στο Παρίσι).
Ως ζωγράφος έχει δημιουργήσει προσωπικό ύφος, το οποίο προέρχεται από σύνθεση της παραδοσιακής με τη σύγχρονη τέχνη.
Βασικό χαρακτηριστικό της τεχνικής του
(απόσπασμα άρθρου του περιοδικού Sabornost (ΣΥΝΟΔΙΚΟΤΗΣ), 1-2, 1999, της Επισκοπής Ποζάρεβατς και Μπρανιτσέβου, με γενικό αφιέρωμα «Ζωγραφική και Πίστη». )
« …Βασικό χαρακτηριστικό της ζωγραφικής του πατρός Σταμάτη είναι η αύξουσα προοπτική των εικονιζομένων. Αυτό υποδηλώνει πως γι’αυτόν η εσχατολογία είναι η αλήθεια ενός όντος και όχι η ιστορική πραγματικότητα. Η εικόνα είναι το πορτρέτο της εσχάτης πραγματικότητας των όντων, εικόνα της αλήθειας που θα πραγματοποιηθεί στο μέλλον.
Για να το καταδείξουμε, θα χρησιμοποιήσουμε τη διήγηση που ανέφερε ο ίδιος ο πατήρ Σταμάτης στην ομιλία του κατά την έκθεσή του στο Τρέμπινιε το 1998, θέλοντας να δείξει την εσχατολογική διάσταση των εικόνων του και γενικά της ορθόδοξης εικόνας σε σχέση με τη σύγχρονη ζωγραφική: όταν ο Πικάσο έφτιαξε το πορτρέτο μιας φιλότεχνης κυρίας κι εκείνη παραπονέθηκε πως δεν της μοιάζει, ο ζωγράφος απάντησε: «Σας απέδωσα όπως θα είσαστε μετά από μερικά χρόνια».
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι και η εικονογραφία αντίστοιχα αποδίδει τα πράγματα όπως θα είναι στο μέλλον, στη Βασιλεία του Θεού. Μόνο που το μελλοντικό πορτρέτο μας δείχνει γεροντότερους, ενώ αντίθετα η εικόνα παρουσιάζει τους αγίους στην αιώνια νεότητα του Παραδείσου».
-120x86.jpg)
){kind=link}