Μετά τα δραματικά στοιχεία της Eurostat για την εκτόξευση των ορίων της φτώχειας στο 31%, έρευνες έρχονται να προσθέσουν στοιχεία στην εξαθλίωση που βιώνουν οι Έλληνες από την εφαρμογή της πολιτικής των μνημονίων που επέβαλαν ΔΝΤ και Ε.Ε. Μια πολιτική που έχει αποτύχει οικτρά, το ομολογούν άλλωστε και οι δανειστές, αλλά η κυβέρνηση επιμένει στη συνταγή βυθίζοντας όλο και πιο κάτω στη φτώχια και την ανέχεια τα ελληνικά νοικοκυριά.
Σύμφωνα με στοιχεία της Public Issue 8 στα 10 νοικοκυριά που έχουν δάνειο (84%) δηλώνουν δυσκολία ή αδυναμία να αποπληρώσουν τη δόση του δανείου τους. Συγκεκριμένα τα στοιχεία για το 2012, καταδεικνύουν οτι τα 4 στα 10 νοικοκυριά στην Ελλάδα (41%) έχουν λάβει κάποιο δάνειο από τράπεζα, ενώ η προβολή του ποσοστού αυτού στον πληθυσμό των νοικοκυριών της χώρας αντιστοιχεί περίπου σε 1,5 εκατ. νοικοκυριά. Τα δάνεια αυτά, κυρίως αφορούν σε στεγαστικά δάνεια (25%) και ακολουθούν με μικρότερα ποσοστά τα καταναλωτικά (10%), τα δάνεια για αγορά αυτοκινήτου (4%), τα επαγγελματικά (4%) και τα επισκευαστικά (3%).
Όσον αφορά στο ζήτημα της κανονικής εξυπηρέτησης των δανείων, σχεδόν 3 στα 4 νοικοκυριά (78%) αναφέρουν ότι πληρώνουν με δυσκολία τις μηνιαίες δόσεις, ενώ ένα επιπλέον ποσοστό 6% εμφανίζει πλήρη αδυναμία αποπληρωμής. Το συνολικό ποσοστό, που αγγίζει το 84%, είναι ιδιαίτερα αυξημένο σε σχέση με το παρελθόν: ήταν 60% το 2009 και 65% το 2008. Η δυσκολία εξυπηρέτησης των δανείων ανέρχεται στο 86% στα στεγαστικά, σε 86% στα καταναλωτικά, στο 79% στα δάνεια αγοράς αυτοκινήτου, στο 90% στα επαγγελματικά και στο 82% στα επισκευαστικά.
Τα τελευταία τρία χρόνια, το 29% των νοικοκυριών έχει πραγματοποιήσει διακανονισμό του δανείου τους, ενώ 2% των περιπτώσεων επεδίωξε κάποια ευνοϊκή ρύθμιση, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Τέλος, τα τελευταία τέσσερα χρόνια, το ποσοστό των νοικοκυριών με δάνειο έχει μειωθεί κατά 8%: από 49% το 2008, και 43% το 2009, σε 41% το 2012.
Τα ευρήματα αυτά, που δείχνουν την κατάρρευση της πραγματικής οικονομίας και του οικογενειακού προυπολογισμού έρχονται σε συνέχεια την έρευνας της Eurostat, η οποία επιβεβαίωσε την αίσθηση ότι η εφαρμογή του προγράμματος, πέρα από τη βαθιά ύφεση και την εκρηκτική ανεργία, έχει εκτινάξει στα ύψη τους δείκτες φτώχειας.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του 2011 (άρα το 2012 τα πράγματα θα είναι πολύ χειρότερα), το ποσοστό των Ελλήνων που βρέθηκαν αντιμέτωποι με τον κίνδυνο φτώχειας ή του κοινωνικού αποκλεισμού έφτασε στο 31% από 27,7% το 2010 ή σε απόλυτους αριθμούς στα 3,4 εκατομμύρια, την ώρα που ο μέσος όρος στην Ευρωζώνη είναι 22,5%!!!
Στην κατάσταση αυτή βρίσκονται όσοι δεν μπορούν να πληρώσουν εγκαίρως ενοίκιο, δόση στεγαστικού δανείου ή λογαριασμούς ΔΕΚΟ, όσοι δεν μπορούν να εξασφαλίσουν επαρκή θέρμανση στην κατοικία τους, όσοι δεν μπορούν να ανταποκριθούν σε έκτακτες δαπάνες, όσοι δεν μπορούν να φάνε ψάρι, κρέας κάθε δεύτερη ημέρα, όσοι δεν μπορούν να έχουν μια έστω εβδομάδα διακοπών, όσοι δεν διαθέτουν αυτοκίνητο, πλυντήριο, έγχρωμη τηλεόραση ή τηλέφωνο.
Εάν, δε, ανατρέξει κανείς στα επιμέρους στοιχεία που αφορούν στα ποσοστά φτώχειας των παιδιών έως 18 ετών και ειδικά σε αυτά που λαμβάνεται υπόψη το μορφωτικό επίπεδο των γονιών, θα διαπιστώσει ότι το ποσοστό διαμορφώνεται στο 50,2% για γονείς με χαμηλή μόρφωση. Αναφορικά με τις περιπτώσεις που ο ένας από τους δύο γονείς είναι αλλοδαπός, τότε το ποσοστό φτώχειας των παιδιών διαμορφώνεται στο 43,1% έναντι 19,8% στις περιπτώσεις όπου και οι δύο γονείς είναι Έλληνες.
