Γιορτή για το χειμερινό ηλιοστάσιο
Αψήφησαν τις πολικές θερμοκρασίες, τον δυνατό αέρα που έφερνε χιόνι από την κορυφή και ανηφόρισαν στις πλαγιές του Ολύμπου για να γιορτάσουν τα γενέθλια του Διόνυσου και την ενσάρκωση του Ηρακλή Ηλιοφόρου.
Δωδεκαθεϊστές από όλη τη χώρα τίμησαν με το αρχαιοελληνικό τελετουργικό το χειμερινό ηλιοστάσιο στην εκδήλωση που διοργάνωσαν στον αρχαιολογικό χώρο της Μηλέας Ελασσόνας, κοντά στο σημείο όπου θεωρείται ότι βρισκόταν η Περραιβική Δωδώνη. Ντυμένοι με λευκούς χιτώνες οι δωδεκαθεϊστές έστησαν τα αγάλματα και τα κλαδιά του κισσού και έψαλαν ύμνους και προσευχές, ενώ μετά τη γιορτή κατέκλυσαν ταβερνάκι στο χωριό όπου γλέντησαν με αρνιά και κόκκινο κρασί.
«Είναι πολύ σημαντική μέρα για μας η 21η Δεκεμβρίου. Από τότε αρχίζει να μεγαλώνει η μέρα και αναδύονται οι μεγάλες δυνάμεις που φέρνουν τη δημιουργία.
Τιμούμε τον Ηρακλή τον Ηλιοφόρο, μια θεότητα που ταυτίζεται με τον ήλιο και το φως», είπε στο «Εθνος» εκ μέρους των διοργανωτών ο συνταξιούχος πανεπιστημιακός, Τρύφωνας Ολύμπιος, προσθέτοντας ότι η επιλογή του χώρου, μόνο τυχαία δεν ήταν, καθώς από εκείνη την πλευρά του Ολύμπου -στη Λάρισα- ανατέλλει ο ήλιος, ενώ στην περιοχή του Λιτόχωρου Πιερίας γίνεται η δύση του.
Το κρύο ήταν τσουχτερό, ο αέρας έφερνε χιόνι από ψηλότερα σημεία, η παγωνιά έκοβε την ανάσα, αλλά οι δωδεκαθεϊστές δεν το έβαλαν κάτω. Εκαναν επίκληση στον Ηρακλή, έψαλαν ορφικούς ύμνους για τον Διόνυσο στα αρχαία ελληνικά και κάλεσαν τον ήλιο να φέρνει δημιουργία στη φύση και φως στη ζωή των ανθρώπων.
«Ηταν μια γιορτή με ύμνους προς τους θεούς και την κοιμώμενη φύση να εγερθεί. Ακολούθησε ένα συμπόσιο με ομιλίες για τη γιορτή του χειμερινού ηλιοστασίου σε κλειστό χώρο, αφού οι άσχημες καιρικές συνθήκες δεν επέτρεπαν για περισσότερο χρόνο την παραμονή μας στο βουνό», μας είπε ο κ. Ολύμπιος.
21η Δεκεμβρίου
Στις 21 Δεκεμβρίου ο ήλιος αρχίζει να ανεβαίνει πιο ψηλά και μέχρι τις 24 Δεκεμβρίου σημειώνεται η μεγαλύτερη νύχτα του έτους, που δεν είναι σταθερή. Μεταξύ 21 και 22 Δεκεμβρίου ο ήλιος φτάνει στο νοτιότερο σημείο της τροχιάς του, που ονομάζεται χειμερινό ηλιοστάσιο. Από την μέρα αυτή αρχίζει επίσημα ο χειμώνας και ο ήλιος σταδιακά σκαρφαλώνει όλο και πιο ψηλά, με αποτέλεσμα να κερδίζει η μέρα το χαμένο «έδαφος», μέχρι την εαρινή ισημερία, όταν το φως και το σκοτάδι έχουν ίση διάρκεια.
Η ΔΕΗΣΗ ΣΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ Ο Ηλιος επισκίασε τους Μάγια
Οι αρχαίοι λάτρευαν τον Ηλιο σαν θεό και τον θεωρούσαν δημιουργό του χρόνου και των εναλλαγών των εποχών, της βλάστησης και της δημιουργίας. Τον απεικόνιζαν αγέρωχο να ιππεύει ένα πύρινο άρμα και να διατρέχει κάθε μέρα τον ουρανό σκορπίζοντας το φως του στη γη.
Φέτος ο συμβολισμός ήταν ιδιαίτερος για το χειμερινό ηλιοστάσιο στις 21 Δεκεμβρίου. Είχε προηγηθεί μια εκτεταμένη συζήτηση -στα όρια της φαιδρότητας- για αρκετούς μήνες για την καταστροφή του κόσμου, μέσα από την προφητεία των Μάγια.
«Στις 21 Δεκεμβρίου δεν θα έρθει το τέλος του κόσμου όπως τον ξέρουμε, ωστόσο θα έχουμε ένα ακόμη χειμερινό ηλιοστάσιο», έγραψε στην ιστοσελίδα της η NASA, για να καθησυχάσει το κοινό που βομβάρδισε τους επιστήμονες με ερωτήματα. Σίγουροι πως τίποτε από όσα είχαν «προβλεφθεί» δεν θα συνέβαιναν, οι δωδεκαθεϊστές όρισαν το ραντεβού τους για το προηγούμενο Σάββατο στην τοποθεσία μεταξύ Σαρανταπόρου και Δολίχης και 150 άτομα από την κεντρική -κυρίως- χώρα συγκεντρώθηκαν εκεί για να κάνουν επίκληση στους θεούς να τους φέρουν καλή τύχη και ευφορία.
Ορφικός ύμνος
«Τον Διόνυσο προσκαλώ, τον θορυβώδη που φωνάζει ευά, τον πρωτογενή, που έχει δύο φύσεις και εγεννήθη τρεις φορές, τον βακχικό βασιλέα, τον ζώντα εις τους αγρούς… αθάνατε δαίμονα Θεέ, άκουσε μακάριε, την φωνήν μου και σπεύσε με γλυκύτητα και με προσήνεια, έχων ευμενή διάθεσιν, μαζί με τις καλλίζωνες συντρόφους σου τις Μαινάδες και τις Βάκχες», έλεγε ο πρώτος ορφικός ύμνος, τον οποίο σιγοψιθύρισαν όλοι στην πλαγιά του Ολύμπου, κάτω από τη χιονοσκέπαστη κορυφή.
ΜΑΡΙΑ ΡΙΤΖΑΛΕΟΥ
