Άγγελος πρωτοστάτης ουρανόθεν επέμφθη, ειπείν τη Θεοτόκω το χαίρε (γ’)
Υπεραγία Θεοτόκε σωσον ημας· και συν τη ασωμάτω φωνή, σωματούμενόν σε θεωρών, Κύριε͵ εξίστατο και ίστατο κραυγάζων προς αυτήν τοιαύτα:
Χαίρε͵ δι΄ ης η χαρά εκλάμψει·
χαίρε͵ δι΄ ης η αρά εκλείψει·
χαίρε͵ του πεσόντος Αδάμ η ανάκλησις·
χαίρε͵ των δακρύων της Εύας η λύτρωσις·
χαίρε͵ ύψος δυσανάβατον ανθρωπίνοις λογισμοίς·
χαίρε͵ βάθος δυσθεώρητον και αγγέλων οφθαλμοίς·
χαίρε͵ ότι υπάρχεις βασιλέως καθέδρα·
χαίρε͵ ότι βαστάζεις τον βαστάζοντα πάντα·
χαίρε͵ αστήρ εμφαίνων τον ήλιον·
χαίρε͵ γαστήρ ενθέου σαρκώσεως·
χαίρε͵ δι΄ ης νεουργείται η κτίσις·
χαίρε͵ δι΄ ης βρεφουργειται ο Κτίστης·
Χαίρε͵ νύμφη ανύμφευτε.
{youtube}fPrzRv8jrC0{/youtube}
){kind=link}