Όπως τη Μεγάλη Παρασκευή γίνεται η περιφορά του επιταφίου του Εσταυρωμένου, έτσι και την 14η Αυγούστου παραμονή της Κοιμήσεως της Παναγιάς, γίνεται η περιφορά του επιταφίου της.
Στη λιτανεία της περιφοράς, προεξάρχει ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Πάτμου και Πατριαρχικός Έξαρχος με τη συνοδεία του ιερού κλήρου του νησιού.
Η περιφορά ξεκινάει από την εκκλησία της Μεγάλης Παναγιάς , κατευθύνεται στην πλατεία της Αγίας Λεσβιάς, από κει στην μικρή πλατεία της Διασώζουσας, στην πλατεία της Λόζας για να καταλήξει στη Μεγάλη Παναγιά.
Σε κάθε πλατεία γίνεται στάση και ψάλλονται τα Εγκώμια και κατά την περιφορά, γυναίκες ραίνουν τον επιτάφιο και τον κόσμο με ροδόσταμο που έχουν στο παραδοσιακό κανί.
Το βράδυ της ίδιας μέρας γίνεται μεγάλη αγρυπνία στην εκκλησία της Παναγιάς της Διασώζουσας. Πολύς κόσμος, επισκέπτες, ντόπιοι και απόδημοι Πάτμιοι, προσέρχονται να ανάψουν ένα κερί στη θαυματουργή εικόνα της.
Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΔΙΑΣΩΖΟΥΣΑ
Η Θαυματουργή εικόνα της Παναγιάς της Διασώζουσας στην Πάτμο, σύμφωνα με την παράδοση, έσωσε από τα χέρια των Πειρατών, τον Πάτμιο Ευστράτιο Γλυκονικήτα.Ο κ. Θεοχάρης Προβατάκης, στο βιβλίο του ΠΑΤΜΙΑΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΣΧΟΛΗ περιγράφει:
Το 1732, εποχή κατά την οποία η πειρατεία των Αλγερινών και άλλων πειρατών ελυμαίνετο τη Μεσόγειο και κυρίως τα νησιά του Αιγαίου Πελάγους, ένας Πάτμιος ονόματι Ευστράτιος Γλυκονικήτας πήγε να ψαρέψει στην παραλιακή θέση Κουβάρι όπου σήμερα υπάρχει Ασκητήριο με κηπαριά και ναΐσκο στο όνομα Ιωσήφ του Μνήστορος. Κατά την ώρα λοιπόν της αλιείας, ο Γλυκονικήτας όχι μόνο συνελήφθη, ληστεύθηκε και αιχμαλωτίστηκε, αλλά και μεταφέρθηκε στην Τρίπολη της Βόρειας Αφρικής, όπου κλείστηκε στη φυλακή από Αλγερινούς πειρατές.
Δέσμιος πλέον ο αγαθός Πάτμιος παρακαλούσε νύχτα και μέρα την επέμβαση του Θεού με τη μεσιτεία της Παναγίας της Διασώζουσας, ο ιερός ναός της οποίας βρισκόταν πολύ κοντά στο σπίτι του στη Χώρα της Πάτμου. Παράλληλα, ο χαμός του Γλυκονικήτα στο Κουβάρι οδήγησε σε μεγάλο πένθος την συζυγό του, η οποία τέλεσε, σύμφωνα με την τάξη, όλα τα μνημόσυνα του ανδρός της, τον οποίο νόμισε ότι πνίγηκε ή ότι θανατώθηκε, από ξένα κακοποιά στοιχεία.Μετά παρέλευση ικανού χρόνου ο Γλυκονικήτας από τις πολλές κακουχίες, τις ταλαιπωρίες και τις αφάνταστες στερήσεις, αδυνάτισε πολύ μέσα στη φυλακή.
Την Αγία Διασώζουσα επικαλέστηκε για την σωτηρία του. Κάποια μέρα λοιπόν κι ενώ προσευχόταν, παρουσιάζεται μπροστά του μέσα στη φυλακή μια μεγαλόσωμη, σεμνοπρεπής γυναίκα, η οποία του ζήτησε να τον ακολουθήσει. Έκπληκτος ο δέσμιος και μη μπορώντας ακόμη να εγερθεί, ρώτησε την άγνωστη γυναίκα ποιο ήταν το όνομά της και τι ιδιότητα είχε.Διασώζουσα με ονομάζουν και είμαι γνωστή σου, είπε η Κυρία Θεοτόκος και πριν καλά καλά συνειδητοποιήσει την απάντηση, ο Γλυκονικήτας βρέθηκε ξαφνικά ελεύθερος και μάλιστα στην παραλία του μικρού λιμανιού στην περιοχή Κουβάρι της Πάτμου, όπου είχε προ τριετίας συλληφθεί από τους πειρατές όταν ψάρευε.Η γυναίκα του βεβαιωμένη για το χαμό του συζύγου της τρία ολόκληρα χρόνια και εκείνος πολύ αδύνατος και πρόωρα γερασμένος από τις απερίγραπτες κακουχίες και τα βασανιστήρια, δεν τον αναγνώρισε όταν λίγο αργότερα της κτύπησε την πόρτα, και δεν ήθελε να τον βάλει στο σπίτι της. Τότε ο Γλυκονικήτας άρχισε να εξιστορεί πράξεις , γεγονότα και περιστατικά της οικογένειάς τους, με αποτέλεσμα να γίνει άμεσα δεκτός με ανεκλάλητη χαρά και ευχαριστίες προς την Παναγία .
Τέλος και προκειμένου να ευχαριστήσει την Παναγία την Διασώζουσα που τον διέσωσε, παίρνει όλα τα αργυρά σκεύη του σπιτιού τους και δημιουργεί την αργυρή επένδυση της εικόνας.
Επιστρέφοντας μάλιστα από τον τεχνίτη με την επένδυση στα χέρια του, προκειμένου να καλυφθεί η θαυματουργή εικόνα, βρίσκει στο δρόμο μερικά χρυσά φλουριά, με τα οποία και επιχρύσωσε τον ασημένιο επενδυτή της Παναγίας της Διασώζουσας όπως φαίνεται ακόμη και σήμερα.
Από τότε κάθε χρόνο εκατοντάδες πιστοί, συρρέουν στην Αγρυπνία της και στην περιφορά της εικόνας της .
-120x86.jpg)
