Μόνο να νομοθετούμε κατόπιν “συνεννοήσεως και αδείας του” δεν ζήτησε ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν από τον Έλληνα πρωθυπουργό.
Το “΄ζήτησε εξηγήσεις” για το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο είναι ο …ευγενικός τρόπος για να περιγραφεί η συμπεριφορά σουλτάνου που έχει αναπτύξει ο κ. Ερντογάν όχι τώρα αλλά εδώ και τουλάχιστον δυο χρόνια.
Κάποιος λοιπόν πρέπει να του υπενθυμίσει ότι η Οθωμανική αυτικρατορία έχει καταρρεύσει . Και επίσης να του επισημάνει και τα πολλά μηνύματα που από πολλές πλευρές φθάνουν και του επισημαίνουν ότι οικονομικά η χώρα που κουμαντάρει δεν πάει καθόλου καλά.
Μέχρι να γίνει αυτό καλό θα είναι να είμαστε όλοι έτοιμοι για μια δύσκολη περίοδο στα ελληνοτουρκικά. Αν αυτή η δυσκολία θα φθάσει να γίνει σοβαρή ελληνοτουρκική κρίση; Είναι κάτι πολύ πιθανό. Ο Ερντογάν με όσα κάνει και δηλώνει τις πρώτες ημέρες της θητείας του στην προεδρία δείχνει ότι δεν θα διστάσει να τραβήξει το σχοινί. Από κοντά και ο πρωθυπουργός του πρώην υπουργός Εξωτερικών των “επιτυχιών” Αχμέτ Νταβούτογλου.
Η “λογική” Ερντογάν απέναντι στην Ελλάδα δεν μας είναι γνωστή σε συνθήκες κρίσης. Τα “χνάρια” των κεμαλιστών λίγο πολύ τα ΄χαμε μάθει. Οι ισλαμιστές του Ερντογάν είναι ένα μυστήριο. Αν κρίνουμε από την συμπεριφορά των τουρκικών ΕΔ θα λέγαμε ότι τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά.
Αρκετοί απ΄ όσους πιστεύουν ή “πουλάνε” στην Αθήνα “ελληνοτουρκική φιλία” με το κιλό, συχνά πυκνά δείχνουν τους αριθμούς των τουρκικών προκλήσεων στο Αιγαίο για να πείσουν τους δύσπιστους ότι τα χρόνια του Ερντογάν η ένταση έχει “καταλαγιάσει” . Δεν υπάρχει μεγαλύτερο ψεύδος!
Οι αριθμοί των παραβιάσεων είναι μικρότεροι αλλά οι “φαν” της ελληνοτουρκικής φιλίας δεν λένε ότι όλες μα όλες οι τουρκικές προκλήσεις είναι επί της ουσίας “εχθρικές επιχειρήσεις εναντίον κράτους μέλους του NATO και της ΕΕ”. Οι καθημερινές πτήσεις κατασκοπευτικών αεροσκαφών στα νησιά του Αιγαίου είναι επιχείρηση κανονική κι όχι μια απλή πρόκληση.
Οι τουρκικές φρεγάτες και κορβέτες δεν πλέουν ασκόπως μεχρι το Σούνιο ή απλά για να μας σπάσουν τα νεύρα, αλλά για να εντοπίσουν όλα τα “τυφλά σημεία” του Αιγαίου, αν υπάρχουν.
Αυτά καμία σύγχρονη πολιτισμένη χώρα δεν μπορεί να τα δεχτεί. Η Ελλάδα το κάνει γιατί η επιλογή της από το 1974 ήταν και είναι η προσπάθεια αποφυγής εμπλοκής της με την Τουρκία. Έτσι “συνηθίσαμε” τις παραβιάσεις στον ουρανό του Αιγαίου, κάπως έτσι συνηθίζουμε σιγά ,σιγά και τις “τσάρκες” των πλοίων του τουρκικού στόλου.
Ελπίζουμε ότι δεν θα …συνηθίσουμε να …νομοθετούμε στην Βουλή -την ελληνική εννοώ- έχοντας πάρει και τη σύμφωνη γνώμη του Ερντογάν.
Ο Τούρκος πρόεδρος δεν αποκλείεται να “τραβήξει” το θέμα του αντιραστσιστικού νομοσχεδίου στ΄ άκρα. Αρκεί να θυμηθούμε την τουρκική λύσσα όταν η Γαλλία περνούσε την ποινικοποίηση της άρνησης Γενοκτονίας των Αρμενίων.
Ας είμαστε λοιπόν έτοιμοι ακόμη και για κρίση με τον άλλοτε “μεγάλο ασθενή” που κατέληξε προβληματικός γείτονας. Αλλά ας μην …ψαρώσουμε. Η Τουρκία είναι προβληματικός γείτονας για πολλά κράτη της περιοχής. Κι όποια απ΄ αυτά έθεσαν και τήρησαν όρια και κόκκινες γράμμες τίποτα απολύτως δεν έχασαν. Οι Τούρκοι κινούνται πάντα και μόνο αν είναι απολύτως βέβαιοι ότι απέναντί τους δεν θα ΄χουν την παραμικρή αντίδραση. Δεν είχαν και δεν έχουν την “πολυτέλεια” της αποτυχίας. Ας εκμεταλλευθούμε αυτή την αδυναμία με τον καλύτερο τρόπο για να εξισορροπήσουμε τις δικές μας.
