H διεκδίκηση της Θεσσαλονίκης με την εμφάνιση των χαρτών του Σόρος περί «Αιγαιακής Μακεδονίας»

Ο ΚΑΦΕΣ ΤΟΥ ΙΒΑΝΟΦ ΣΤΗΝ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΙ ΧΑΡΤΕΣ ΤΟΥ ΣΟΡΟΣ

Ο καφές στην Πλατεία Αριστοτέλους που νοσταλγεί ο πρόεδρος των Σκοπίων και οι χάρτες του Σόρος περί «Αιγαιακής Μακεδονίας» .
Έγραψα προχθές για την συνάντηση Ιβάνοφ – Μπουτάρη, ότι δεν μπορούμε να ξέρουμε τι συζήτησαν ιδιαιτέρως οι δύο Βλάχοι μεταξύ τους. Μάθαμε όμως ότι ο Μπουτάρης σε συνέντευξή του σε σλαβικό Μέσο αποκάλεσε τα Σκόπια “Μακεδονία“. 

Αυτοί που τον υποστήριξαν στην δημαρχία, ήξεραν γιατί το έκαναν, δεν είναι χαζοί. Σίγουρο πάντως είναι, ότι ο Σόρος -τον οποίον εκθειάζει ο Μπουτάρης- θα είναι ικανοποιημένος.
Είπε ο πρόεδρος των Σκοπίων Γ. Ιβάνοφ, κατά την συνάντησή του με τον Κοτζιά: «…Περιμένω τόσα χρόνια να με προσκαλέσει στην Ελλάδα ο πρόεδρός σας. Ο προηγούμενος (σ.σ.: Κ. Παπούλιας), δεν το έκανε. Περίμενα τώρα από τον καινούργιο, ούτε ετούτος όμως με προσκάλεσε. Μου λείπει η Θεσσαλονίκη, η Αριστοτέλους, το Μοδιάνο… Τον πρώτο νες καφέ στη ζωή μου τον ήπια στην πλατεία Αριστοτέλους….», είπε. Περιέργως, ο Ν. Κοτζιάς του είπε «θα το φροντίσω»!

Έτσι εξηγείται η διεκδίκηση της Θεσσαλονίκης, με την εμφάνιση των χαρτών του Σόρος περί «Αιγαιακής Μακεδονίας». Του λείπει ο νες καφές και «οι μυρωδιές από την Μοδιάνο και το Καπάνι», όπως πρόσθεσε. Είναι σοβαρό το κίνητρο. Άλλο να πίνεις το φραπεδάκι σου στα Σκόπια, άλλο στην πλατεία Αριστοτέλους.

Είπε ο Στράτος Σιμόπουλος, ότι για να υπάρξει μόνιμη λύση, οι μέτοχοι του ΟΑΣΘ πρέπει να συμφωνήσουν στην αναδιάρθρωση του Οργανισμού. Σωστά, αλλά προσκρούει στον στόχο της αριστερίστικης κυβέρνησης που είναι η ίδρυση σοβιετικού κράτους. Κρατικοποίηση των ιδιωτικών επιχειρήσεων, βόλεμα των κομματικών, και άρνηση για ιδιωτικές επενδύσεις.
Είχε την ειλικρίνεια και η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Χαρά Καφαντάρη, να δηλώσει ότι, βάσει ιδεολογίας, «η εποχή του ”εγώ είμαι το αφεντικό του εαυτού μου” έχει τελειώσει και ίσως τα πράγματα πρέπει να αλλάξουν», αψηφώντας στην ουσία την όποια μορφή επιχειρηματικότητας και ελεύθερης εργασίας. Μάλιστα τόνισε πως η χώρα πρέπει να οδηγηθεί σε καινούργιες συνεταιριστικές μορφές, σε μία κοινωνική οικονομία.

Τι είναι κοινωνική οικονομία; Είναι γραμμένο στα συγγράμματα της Πολιτικής Οικονομίας: Κομμουνισμός! Όλοι μαζί, ίσοι προς τα κάτω [εκτός από την ιντελιγκέντσια]! Όπως αναφέρει πρέπει να υπάρχουν «επιχειρήσεις από κοινού». Και η Καφαντάρη να μη το έλεγε, και μόνο το γεγονός ότι στα καίρια υπουργεία από τα οποία περιμένουμε ψήγματα ανάπτυξης, έχουν τοποθετηθεί δογματικοί μαρξιστές, οι οποίοι εχθρεύονται την ιδιωτική επιχείρηση και σαμποτάρουν ό,τι μπορεί να την ενισχύσει, δεν είναι αρκετό για να γίνει αντιληπτό, ποιος είναι ο κυβερνητικός στόχος;