Κυριακή των Βαΐων στην Σωτήρα Αμμοχώστου

Κυριακή των Βαΐων: Με ιεροπρέπεια και πνευματική ευφορία εορτάστηκε στην ελεύθερη επαρχία Αμμοχώστου η Κυριακή των Βαΐων ή της Ελιάς όπως επεκράτησε να είναι γνωστή στην Κύπρο…

η οποία και σηματοδοτεί την είσοδο μας στην Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα για «να συμπορευθούμε μαζί με τον Κύριο μας στην πορεία προς τον Σταυρό, να νεκρώσουμε τον παλαιό εαυτό μας και να ζήσουμε την χαρά της Αναστάσεως».

Επίκεντρο του εορτασμού, ο ιερός ναός Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στον ομώνυμο Δήμο, όπου της καθιερωμένης πανηγυρικής Θείας Λειτουργίας προέστη ο Μητροπολίτης Κωνσταντίας και Αμμοχώστου κ. Βασίλειος.

Κατά την ημέρα αυτή πριν την Τουρκική εισβολή του 1974, γινόταν μεγάλη πανήγυρις και λαμπρά εορτή στην κατεχόμενη σήμερα ενορία του Αγίου Μέμνωνος Αμμοχώστου.

Έτσι οι εναπομείναντες εκτοπισμένοι κάτοικοι της ενορίας Αγίου Μέμνωνος μαζί με τον πόνο της προσφυγίας τιμούν κάθε χρόνο την μεγάλη αυτή εορτή στον φιλόξενο Ιερό Ναό Μεταμορφώσεως Σωτήρος.

Στο κήρυγμά του ο Πανιερώτατος, ανέπτυξε το θεολογικό νόημα της εορτής και των γεγονότων των Παθών του Κυρίου που θα ζήσουμε όλοι την Μεγάλη Εβδομάδα τα οποία διαδέχονται «πιεστικά» το ένα το άλλο, καθ’ ότι ο Ιησούς Χριστός επείγετε προς το Πάθος, επείγετε προς τον Σταυρικό Του θάνατο για να οδηγηθεί ο ίδιος στην Ανάσταση και να προσφέρει την Ανάσταση σε όλο το ανθρώπινο γένος.

Στο ιερό ευαγγέλιο επαναλαμβάνεται η πρόρρηση του προφήτη Ζαχαρία, ο οποίος προανήγγειλε ότι, ο Μεσσίας ο οποίος θα έλθει, θα εισέλθει στα Ιεροσόλυμα «καθήμενος επί πώλου όνου» (Ιω. 12:15).

Αυτό φανερώνει την ταπείνωση αλλά και τη δράση του Χριστού, ο οποίος καθ’ όλο το χρόνο της επί γης διδασκαλίας του, δεν περιορίστηκε να μιλήσει μόνο στους υψηλά ιστάμενους της εποχής, αλλά συναναστρεφόταν με τους απλούς ανθρώπους, τους περιθωριοποιημένους, συνέτρωγε και συνέπινε μαζί τους, γεγονός που προξενούσε εκνευρισμό στους άρχοντες.

Αυτή ήταν η μια όψη της προφητείας με την οποία αναμένετο να έρθει ο Χριστός, η ταπεινή πορεία προς τον σταυρικό θάνατο, την οποία ο Χριστός χαρακτήρισε ως τη δική Του δόξα: «Πάτερ, ἐλήλυθεν ἡ ὥρα· δόξασόν σου τὸν υἱόν, ἵνα καὶ ὁ υἱός σου δοξάσῃ σε (Ιω. 17:1).

Αυτή η δόξα πρόσθεσε, δεν είναι η δόξα που επιδιώκουν οι άνθρωποι στον κόσμο για να υπερηφανευθούν ακούγοντας καλούς λόγους, αλλά ήταν η σταυρική θυσία που αποτελούσε την δόξα του Θεού και τη νίκη Του εναντίον της αμαρτίας και του κακού που κατέβηκε το ανθρώπινο γένος.

Ο Μητροπολίτης Βασίλειος συμπλήρωσε πως πέρα από αυτή την προφητική διάσταση, υπήρχε μια σύγχυση στην ερμηνευτική των αγίων γραφών μεταξύ των νομοδιδασκάλων του Ισραήλ για τον τρόπο με τον οποίο θα ερχόταν τελικά ο Μεσσίας: με τον τρόπο που είδαμε στη σημερινή εορτή ή σύμφωνα με τον προφήτη Ιεζεκιήλ «καθήμενος επί θρόνου δόξης» προκειμένου ν’ ανατρέψει την πολιτική τάξη των πραγμάτων.

Αυτό όμως αποτελούσε το πιστεύω του ισραηλιτικού λαού, ο οποίος βρισκόταν κάτω από το ρωμαϊκό ζυγό και ανέμεναν τον ερχομό του Μεσσία για να τους απαλλάξει απ’ αυτή τη δουλειά και να τον αποκαταστήσει στον πρωταρχικό σκοπό για τον οποίο τον κάλεσε ο Θεός, να είναι «ο περιούσιος λαός».

Και σ’ εκείνη αλλά και στη σημερινή εποχή πολλοί άνθρωποι δυσκολεύονται να κατανοήσουν αυτή τη διάσταση του σταυρού του Χριστού, δεν μπορούν να κατανοήσουν πως είναι δυνατό ο Υιός του Θεού να έλθει στον κόσμο, να υπομείνει τόσα δεινά, ακόμα και τον σταυρικό θάνατο.

Ο Ιησούς Χριστός δεν ερμηνεύει απλώς, αλλά εφαρμόζει κατά γράμμα τις προφητείες που είχαν προλεχθεί για τον ίδιο, απαντώντας μάλιστα και στον Ηρώδη πως δεν υπάρχει προφήτης ο οποίος να υποστεί τον θάνατο παρά μόνο μέσα στην Ιερουσαλήμ «πορευθέντες εἴπατε τῇ ἀλώπεκι ταύτῃ· ἰδοὺ ἐκβάλλω δαιμόνια καὶ ἰάσεις ἐπιτελῶ σήμερον καὶ αὔριον, καὶ τῇ τρίτῃ τελειοῦμαι· 33 πλὴν δεῖ με σήμερον καὶ αὔριον καὶ τῇ ἐχομένῃ πορεύεσθαι, ὅτι οὐκ ἐνδέχεται προφήτην ἀπολέσθαι ἔξω ῾Ιερουσαλήμ.» (Λκ. 13:32-33).

Η είσοδος Του στα Ιεροσόλυμα, αποτελούσε τον σταυρικό θάνατο γιατί ο λόγος του προφήτη Ιεζεκιήλ, ήταν αυτό που ο Χριστός δίδαξε για τη Δευτέρα Παρουσία, εκεί όπου θα εμφανιστεί με όλη Του την δόξα για να κρίνει το ανθρώπινο γένος.

Ο στόχος της παρουσίας του Χριστού δεν ήταν η ανατροπή της πολιτικής κατάστασης, κάτι το οποίο συντελείται δυστυχώς στις μέρες μας, αλλά η ανατροπή της αμαρτίας που κατατρύγει τον άνθρωπο, οδηγώντας τον στην καταστροφή είτε σ’ αυτόν τον κόσμο, είτε ακόμα και στην Δευτέρα Παρουσία.

Ο Χριστός εκπληρώνει αυτό που προφητεύθει: θα εισέλθει ταπεινά στην Ιερουσαλήμ, θα τον υποδεχθούν μεν οι άνθρωποι με το ψαλμικό «Ωσαννά εν τοις υψίστοις, ευλογημένος ο ερχόμενος, εν ονόματι Κυρίου». Αυτή η ευλογία όμως του Χριστού, είναι η σταυρική του θυσία που με το τίμιο αίμα Του υπογράφει τη νέα διαθήκη του Θεού, την οποία ο Άγιος Επιφάνιος επίσκοπος Κύπρου χαρακτηρίζει ως την υπογραφή της νέας διαθήκης, η οποία είναι η διαθήκη του θανάτου του Ιησού Χριστού αλλά και η διαθήκη της ζωής που θα προσφέρει ο ίδιος μέσα από τον θάνατο και στην Ανάστασή Του, θα προσφέρει τη ζωή σε όλο το ανθρώπινο γένος». (Αγίου Επιφανίου Κύπρου, Λόγος εις την Ανάστασιν, PG. 43)

Ευχήθηκε τέλος, η ευλογία του Ιησού Χριστού, ο οποίος εισέρχεται στην Αγία Πόλη των Ιεροσολύμων για να δεχθεί το εκούσιο Πάθος, να μας οδηγήσει και όλους με την Ανάστασή Του στη δική μας Ανάσταση από την πτώση μας στην αμαρτία αλλά και στην τελική ανάσταση ολόκληρου του ανθρώπινου γένους.

Στη Θεία Λειτουργία παρέστησαν o Δήμαρχος Σωτήρας Γεώργιος Τάκκας, μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου, βουλευτές Αμμοχώστου και ευάριθμο εκκλησίασμα που κατέκλυσε τον προαύλιο χώρο του ιερού ναού.

Ακολούθησε η λιτάνευση της ιεράς εικόνας και η τελετή της ευλογίας των κλάδων της ελαίας, κατά την τυπική διάταξη της Εκκλησίας της Κύπρου.