ΚΥΠΡΟΣ: Τῶν Λευκάρων τόν γόνον καὶ Κυπρίων τὸ καύχημα…» εόρτασε πανηγυρικά για ακόμη μία φορά η φερώνυμος Ιερά Μονή του στην Πάφο.

Σύμφωνα με ανακοίνωση της Αρχιεπισκοπής: “Το απόγευμα της Πέμπτης 23ης Ιανουαρίου τελέστηκε Μέγας Πανηγυρικός Αρχιερατικός Εσπερινός χοροστατούντος τού Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Χύτρων κ. Λεοντίου, Καθηγουμένου της Μονής. Στον εσπερινό συμμετείχαν επίσης οι κληρικοί της Μονής, Αρχιμ. Αλέξιος και Αρχιμ. Νεόφυτος Εγκλειστριώτες και άλλοι κληρικοί.

Πλήθος κόσμου συνέρρεε από νωρίς για να προσκυνήσει το ιερό σκήνωμα του προστάτου της Μονής και της Κύπρου, οσίου Νεοφύτου του Εγκλείστου. Αυτή τη μέρα εορτάζεται η Θεοσημία, δηλαδή η θαυματουργική διάσωση του Αγίου Νεοφύτου από βέβαιο θάνατο. Η Θεοσημία είναι εορτή που καθιέρωσε ο ίδιος ο Άγιος σε ανάμνηση της θαυμαστής διάσωσής του από πτώση βράχου, όταν ελάξευε την Ανωτέρα Εγκλείστρα του. Για την περίπτωση συνέταξε μάλιστα ο ίδιος ειδική ευχαριστήρια ακολουθία προς τον Θεόν. Την ίδια μέρα καθιερώθηκε να συνεορτάζεται εκ μεταθέσεως και η σεπτή του μνήμη.

Μετά την είσοδο, αναπέμφθηκε δέηση προς τον όσιο και στη συνέχεια τελέστηκε η αρτοκλασία.

Το πρωί της κυριωνύμου ημέρας χοροστάτησε στον Όρθρο και προεξήρχε της Πανηγυρικής Αρχιερατικής Θείας Λειτουργίας στο Καθολικό της Μονής ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ.κ. Χρυσόστομος, συλλειτουργούντων τού Πανιερωτάτου Μητροπ. Πάφου κ. Γεωργίου, τού Επισκόπου Χύτρων κ. Λεοντίου, Καθηγουμένου της Μονής και κληρικών της Μονής, της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κύπρου και της Μητροπόλεως Πάφου.

Τον θείο λόγο κήρυξε ο Μακαριώτατος, ο οποίος εξήρε τον οσιακό βίο του αγίου Νεοφύτου, ο οποίος με το πνευματικό σθένος του κατάφερε να αντιμετωπίσει τις συνεχείς κρούσεις τού πειρασμού στο μοναχικό του δόλιχο, τόσο ώστε να αξιωθεί του μεγάλου θαύματος που εορτάσαμε σήμερα.

«…Ο άγιος Νεόφυτος πίστευε ότι μόνο αν αφιερωθεί εξ ολοκλήρου στόν Θεό και αφήσει τον Θεό να ενεργήσει μέσα του, τότε και μόνον θα μπορούσε να επιτύχει την πραγματική χαρά. Αυτό ποθούσε ο άγιός μας, την ψυχική εκείνη γαλήνη, που δυστυχώς απουσιάζει σήμερα από τον κόσμο.

Βλέπουμε παντού πολέμους, παντού ακαταστασίες, και παρόλο που ήλθε ο ίδιος ο Κύριος στη γη και έφερε την όντως ειρήνη, εντούτοις η ειρήνη απουσιάζει. Ποιός φταίει; Ο Θεός; Όχι, εμείς οι άνθρωποι που δεν ανοίγουμε την καρδιά μας και να αφήσουμε τον Θεό να ενεργεί ελεύθερα μέσα μας. Ο όσιός μας, όμως, ήθελε να έχει μόνιμη και αδιάλειπτη επικοινωνία με τον Θεό.

Η Μονή ήταν οδοδείκτης που έδειχνε σε κάθε χριστιανό τον δρόμο που θα ακολουθήσει. Η προσπάθεια όμως του αγίου Νεοφύτου ήταν να μην σταματήσει τον αναχωρητισμό του και την προσωπική επικοινωνία με τον Θεό. Κι έτσι αποφάσισε να κάνει την εγκλείστρα, την «Νέα Σιών» όπως την ονομάζει, «ινα μη εκπέση κατά μικρόν από την αγαπητήν αναχώρησιν και την θεόγνωστον ησυχίαν», και ανέβει να λαξεύσει τα ανώτερα μέρη της εγκλείστρας για να κάνει το ησυχαστήριό του. Κι εκεί που έφτιαχνε το διάδρομο που οδηγούσε στην ανωτέρα εγκλείστρα, έφυγε ο βράχος και σχεδόν να σκοτωθεί σε ένα βάθος 18 οργυιών. Κάλεσε σε βοήθεια την Παναγία, όμως παρευθύς κάλεσε και τον Σωτήρα Χριστό. Και μόλις Τον κάλεσε, «η πανταχού παρούσα και τα πάντα πληρούσα και μη βραδύνουσα Χάρις Του ήρθε γρηγορωτέρα αστραπής και έσωσε το σώμα από θανάτου, τους πόδας από ολισθήματος και τους οφθαλμούς από δακρύων».

Αγαπητοί μου, ας μην ματαιοπονούμε. Δεν πρόκειται να γίνουμε πολίτες τής ουράνιας βασιλείας αν δεν έχουμε μέσα μας τον Θεό. Εκείνος είναι ο χώρος όπου μάς προόρισε και μάς προορίζει ο Θεός. Η απώλεια ανήκει μόνο στον υιό τής απωλείας, τον διάβολο, και σε κανένα άνθρωπο. Ας ανοίξουμε τα νοερά μάτια μας και να δούμε τον ίδιο τον Θεό, όπως ο άγιος Νεόφυτος και να παραδοθούμε ολοκληρωτικά στο θέλημα τού Θεού, με ταπείνωση, με πίστη, με αγάπη.

Και κάτι τελευταίο. Ούτε τα πρόσφορα, ούτε τα κεριά, ούτε το λάδι , ούτε η προσκύνηση τής εικόνας τού αγίου αποδεικνύουν ότι πραγματικά τιμούμε τόν άγιο. Η αληθινή τιμή προς τον άγιο είναι η μίμηση τής ζωής του, τού φρονήματός του, τής αγάπης του προς τον Θεό».

Πριν το τέλος τής Θείας Λειτουργίας έγινε περιφορά τής εικόνας τού αγίου περιμετρικά τού Καθολικού τής Μονής, αναπέμφθηκε δέηση και αναγνώσθηκε η ευχή τών κολλύβων. Τέλος, παρετέθη κέρασμα στο Συνοδικό της Μονής και ακολούθησε επίσημο γεύμα προς τιμή του Μακαριωτάτου”.

Αρχιμ. Τριφύλλιος Ονησιφόρου