Εξόδιος Ακολουθία: Πραγματοποιήθηκε χθες Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2021 με την προσήκουσα σεμνότητα, η Εξόδιος Ακολουθία του Μακαριστού Γέροντος Αθανασίου, ο οποίος εκοιμήθη πλήρης ημερών, σε ηλικία 95 ετών, διατελέσας Μοναχός της Ιεράς Μονής Σταυροβουνίου για πάνω από 80 έτη και Ηγούμενος από το 1982.
Ο Μητροπολίτης Κιτίου κ.κ. Νεκτάριος στον Επικήδειο Λόγο του ανέφερε μεταξύ άλλων τα εξής:
«Ο μακαριστός Ηγούμενος Αθανάσιος γεννήθηκε στό χωριό Άσσια στή Μεσαορία. Ήταν ομοχώριος τού Αγίου Σπυρίδωνος τού Θαυματουργού, τόν οποίο υπερβαλλόντως ευλαβείτο καί τιμούσε. Οι γονείς του, γεωργοί, άνθρωποι απλοί καί φιλόθεοι. Ετελειώθησαν καί οι δύο διά τού μοναχικού σχήματος. Προτού ακόμα ενηλικιωθεί ο έφηβος Ανδρέας (αυτό ήταν τό όνομα πού έλαβε στή βάπτισή του), άναψε μέσα στήν αγαθή ψυχή του ο πόθος τού μοναχισμού. Ο Θεός οδήγησε τά βήματά του στό ευλογημένο Κοινόβιο τού Σταυροβουνίου. Ήρθε στό μοναστήρι μέ εφόδιο τήν απλότητα καί τή λαϊκή πίστη του, πού κληρονόμησε από τούς γονείς του καί τήν εκκλησιαστική παράδοση τού χωριού του. Σάν δέντρο ρίζωσε ο γέροντας Αθανάσιος στό μοναστήρι τής μετανοίας του κάτω από τή σκιά τού «ευσκιόφυλλου δένδρου» τού «μακαρίου Ξύλου» τού Τιμίου καί Ζωοποιού Σταυρού. Από τά ενενήντα πέντε χρόνια πού έζησε επί τής γής ο γέροντας τά ογδόντα τά πέρασε στό μοναστήρι. Έγινε μέλος μιάς αδελφότητας μέ αγωνιστές, ασκητές πατέρες, κληρονόμος καί συνεχιστής τού αρχαίου ασκητικού μοναχισμού, δωρικού, μέ απλότητα, όπως τόν συναντούμε στό γεροντικό. Είναι μέσα σ αυτό τό περιβάλλον στό οποίο ο γέροντας έζησε καί αγωνίστηκε, πού εξυφάνθη η θεοΰφαντος χλαίνα τών ιερών αρετών του. Πράος, σεμνός καί ξένος από κάθε μορφή άκαιρου ζηλωτισμού εκτιμήθηκε από τούς παλαιότερους πατέρες τής Μονής, οι οποίοι τόν προέκριναν ως κατάλληλο γιά τό ύψιστο χάρισμα τής ιεροσύνης. Μέχρι τό τέλος τού βίου του διατήρησε αμείωτη τήν αγάπη καί τόν σεβασμό γιά τούς μακαριστούς γέροντές του, τών οποίων τους πνευματικούς λόγους πάντοτε διατηρούσε εν τή καρδία αυτού.
Μετά, δέ, τήν κοίμηση τού μακαριστού γέροντος Γερμανού, τό 1982, καί τήν εκλογή τού ιερομονάχου Αθανασίου στή θέση τού Ηγουμένου, ο λύχνος «ετέθη επί τήν λυχνίαν». Ο γέροντας Αθανάσιος από τήν κορυφή τού Σταυροβουνίου έχει αποτελέσει πνευματικό φάρο, πού φώτιζε τήν Κύπρο ολόκληρη. Ο Θεός τόν ευλόγησε επί τής ηγουμενίας του νά δεί τό μοναστήρι του νά επανδρώνεται μέ νέους πατέρες. Ως επόμενος τών προγενέστερων μεγάλων πνευματικών αναστημάτων τής Μονής καί μέ γνώμονα τή γνήσια καί ανεπιτήδευτη αγάπη καί ταπείνωσή του, νουθετούσε καί καθοδηγούσε όχι μόνο τούς μοναχούς του, αλλά καί τά πολυάριθμα πνευματικά τέκνα του, πού έφταναν απ όλες τίς περιοχές τής Κύπρου. Πόσοι καί πόσοι δέν βρήκαν παρηγορία καί ανάπαυση κοντά σ αυτόν τόν άνθρωπο τού Θεού; Πόσοι άνθρωποι δέν έφυγαν ξαλαφρωμένοι καί ανανεωμένοι μέσα από τό εξομολογητήριό του; Εύσπλαχνος, επιεικής καί ανθρώπινος. Κατά τή διάρκεια τής εξομολόγησης άκουγε περισσότερο καί μιλούσε λιγότερο, αλλά ο λόγος του ήταν καρπός προσευχής. Ο γέροντας μιλούσε, όπως μιλούν οι τέλειοι. Καί νά μήν έλεγε τίποτα, σέ αρκούσε μόνο νά τόν βλέπεις. «Αρκεί μοι τό βλέπειν σε πάτερ» είχε πεί κάποτε ένας μοναχός στόν μέγα Αντώνιο. Στόν μακαριστό γέροντα έβρισκε εφαρμογή ο λόγος τού αγίου Θεοδώρου τού Στουδίτου «Τίς σέ ιδών ουκ ηγάπηκε; Τίς δέ συντυχών ου γεγλύκαται;».
..
Τό «άκρον αντικείμενον τού νοός του», «τό μελέτημα τής καρδίας του» καί τό «εντρύφημα τής γλώσσης του» ήταν ο Χριστός, η Παναγία καί οι Άγιοι. Απότοκο αυτού ήταν η μεγάλη του αγάπη γιά τούς βίους τών αγίων καί τίς ιερές ακολουθίες. Αγαπούσε πολύ τούς βίους τών αγίων. Μέχρι τό τέλος τού βίου του, παρόλο που ο ίδιος είχε φτάσει «εις άνδρα τέλειον εις μέτρον τής ηλικίας τού πληρώματος τού Χριστού» (Εφ. 4, 13), δέν σταμάτησε νά εντρυφά στούς βίους τών αγίων. Τίς ιερές ακολουθίες τού νυχθημέρου ανελλιπώς παρακολουθούσε στό καθολικό τής μονής. Ως επί τό πλείστον παρέμενε όρθιος επί τού στασιδίου του καθ όλη τή διάρκεια τής ακολουθίας. Ακόμα καί στίς πιό δύσκολες στιγμές τής υγείας του επέμενε «ως ζηλωτής μανικώτατος» νά παρακολουθεί καί νά συμμετέχει στίς ακολουθίες καί στή Θεία Λειτουργία γενόμενος τύπος υπομονής, φιλοπονίας καί ακρίβειας γιά τούς υποτακτικούς του.
.
Ο αείμνηστος ηγούμενος Σταυροβουνίου Αθανάσιος υπήρξε μεγάλη Εκκλησιαστική μορφή τού αιώνα μας. Η προσφορά τού σεμνού καί θεοφόρου αυτού ανδρός στόν μοναχισμό τής Κύπρου είναι τεράστια. Όταν ο μακαριστός καί ενάρετος ηγούμενος Σιμωνόπετρας Αγίου Όρους πατήρ Αιμιλιανός συνάντησε τόν γέροντα Αθανάσιο, είπε χαρακτηριστικά «αυτός δέν είναι γέροντας, αυτός είναι Αββάς». Άς δοξάσουμε τόν Θεό πού ανέδειξε καί στήν εποχή μας ανθρώπους αυθεντικούς, ταπεινούς, αληθινούς εργάτες τού Ευαγγελίου, μέ γνήσιο ασκητικό φρόνημα, όπως τόν αείμνηστο γέροντα Αθανάσιο. Αυτό τό πνεύμα καταλείπει ο γέροντας ως κληρονομιά καί παρακαταθήκη στούς πατέρες τής μονής του, πού μέ πολλή αγάπη καί αυταπάρνηση τόν διακόνησαν, ιδιαίτερα τά τελευταία του χρόνια.»
-120x86.jpg)
