O Μητροπολίτης Χίου, κ. Μάρκος, εξέδωσε εγκύκλιο στην οποία χαρακτηρίζει “ασυμβίβαστη τη χρήση ινδουιστικών θρησκευτικών πρακτικών σε οποιαδήποτε πτυχή της ζωής των χριστιανών ορθοδόξων”.
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο της εγκυκλίου:
Βασικό γνώρισμα της εποχής μας, είναι η σύγχυση πού παρατηρείται για μια ποικιλία πτυχών της ανθρώπινης ζωής. Χαρακτηριστικό παράδειγμα πνευματικής και υπαρξιακής σύγχυσης είναι και το γεγονός, ότι και η γιόγκα, ένα θεμελιώδες θρησκευτικό σύστημα θεωρίας και τεχνικής τού Ινδουισμού, διαφημίζεται στη χώρα μας, στην Ευρώπη και στις Η.Π.Α ως ασκήσεις γυμναστικής, πού προσφέρουν λύση σε πλήθος προβλημάτων, πού προέρχονται από τον αγχώδη τρόπο ζωής.
Τί είναι όμως η γιόγκα; Η λέξη γιόγκα προέρχεται από το σανσκριτικό yuj = συνενώνω, και σημαίνει ένωση της ατομικής ψυχής μέ το απρόσωπο Απόλυτο Ένα τού Ινδουισμού (Βλ.P.Schreiner, Yoga,Wörterbuch des Christen tums,1995, σελ 1376).
Η ένωση αυτη θεωρείται απελευθέρωση και λύτρωση τού ανθρώπου από το κάρμα του, από τίς συνέπειες δηλαδή, και τά αποτελέσματα τών επιλογών του και τών πράξεων του σε προηγούμενες δήθεν ζωές του.
Επιπλέον, σχετικά με τον όρο γιόγκα, πρέπει νά επισημάνουμε ότι χρησιμοποιείται ως προσδιοριστικός όρος ενός από τά έξι κλασικά ορθόδοξα σχοσυστηματακατευθύνσεις τού Ινδουισμού. (Βλ. H.Baer,Yoga, στο Lexikon der Sekten, Sohdergruppen und Weltanschauungen, 7η έκδ ,2001,στ. 11661174 ).
Είναι όμως η γιόγκα γυμναστική; Μπορεί κάποιος νά απομονώσει την πρακτική άσκηση από το θρησκευτικό της υπόβαθρο και περιεχόμενο; Μπορεί επίσης κάποιος να παραβλέψει τον σκοπό για τον οποίο χρησιμοποιείται; Αναμφιβόλως όχι.
ο ισχυρισμός διαφόρων κέντρων, ινστιτούτων. σχολών, ομάδων, περιοδικών, ή και γυμναστηρίων, πού την παρουσιάζουν ότι στερείται θρησκευτικού χαρακτηρα, ή δήθεν ως «επιστημονικού» χαρακτηρα ψυχοσωματική πρακτική, ή ως μέθοδο απλώς ευεξίας και πνευματικής αυτογνωσίας; Αναμφιβόλως οι ισχυρισμοί αυτοί είναι ανακριβείς. Παραπληροφορούν και προκαλούν σύγχυση, χρησιμοποιώντας μάλιστα πολλές φορές ένα εξαιρετικά ελκυστικό λεξιλόγιο. (Bλ. R.Hauth,(Hrsg), Kompaktlexikon Religionen,1998, σ. 366.).
Αντιθέτως η γιόγκα , είναι θρησκευτικό σύστημα θεωρίας, τεχνικών και μεθοδων πού εξελίσσεται σε διάφορα στάδια και πρακτικές, στις οποίες εντάσσεται και ο διαλογισμός, και αποβλέπει αυτος πού τη χρησιμοποιεί, μέ την καθοδήγηση και τού δασκάλου (γκουρού), στην διάρκεια μιας και μόνο ζωής, να ενωθεί μέ το απρόσωπο Απόλυτο Ένα τού Ινδουισμού.
Έτσι θά έχει πετύχει να λυτρωθεί και νά εξιλεωθεί για τά σφάλματα και τά λάθη πού διέπραξε κατά τη διάρκεια, υποτίθεται, όλων τών προηγουμένων μετενσαρκώσεων. Από τά ανωτέρω λοιπόν, παρατηρούμε, ότι η θεώρηση της γιόγκας απλώς ως γυμναστικής είναι εσφαλμένη.
Και τούτο α) γιατί αποτελεί θεμελιώδες γνώρισμα τού συστηματος τού Ινδουισμού, β) δέν μπορεί νά αφαιρεθεί ο θρησκευτικός της χαρακτηρας από τίς προϋποθέσεις, το περιεχόμενο και το σκοπό τών ασκήσεων,γ) συνδέεται αναπόσπαστα μέ τίς αντιχριστιανικές αντιλήψεις περί μετενσάρκωσης, και δ) γιατί αποτελεί ανθρωποκεντρική προσπάθεια αυτολύτρωσης μέσω τεχνικών και ασκήσεων.
Γιατί οι διάφορες τεχνικές της γιόγκας είναι επικίνδυνες; Την απάντηση μάς την δίνει το άρθρο περί γιόγκα της έγκυρης εγκυκλοπαίδειας “ Δομή ”. Αναφέρεται λοιπόν εκεί: «Είναι γνωστο ότι η πρακτική άσκηση της γιόγκα δημιουργεί στο άτομο όχι απόλυτα φυσιολογικές ιδιότητες και παραψυχολογικές γιατί αντιστρέφονται ορισμένες σωματικές και διανοητικές λειτουργίες.»(Δομή, τομ 4, σ 188).
Ολοκληρώνοντας την μικρή αναφορά μας στο ότι η γιόγκα δέν είναι γυμναστική, πρέπει για μια ακόμη φορά νά υπενθυμίσουμε το αυτονόητο. Η πολύτιμη ιδιότητά μας ως χριστιανών ορθοδόξων καθιστά ασυμβίβαστη την χρήση ινδουιστικών θρησκευτικών πρακτικών σε οποιαδήποτε πτυχή της ζωής μας.
Η σωτηρία την οποία ο ανθρωπος ελευθέρως οικειώνεται εντος της Εκκλησίας, είναι έργο και προσφορά της αγάπης και της χάριτος τού Χριστού μας . Για μάς ισχύει στο ακέραιο ο Παύλειος λόγος μέ όλη τη βαρύτητά του: “Πάντες γάρ υιοί Θεού εστε διά της πίστεως εν Χριστώ Ιησού. όσοι γάρ εις Χριστον εβαπτίσθητε, Χριστον ενεδύσασθε” (Γαλ 3, 2627), και “τίς κοινωνία φωτί πρός σκότος; τίς δέ συμφώνησις Χριστού πρός Βελιαρ, ή τίς μερίς πιστώ μετά απίστου;” ( 2 Κορ 6,1415).
-120x86.jpg)
