ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ: Ένα βράδυ, κατά την διάρκεια μιας ισχυρής βροχής, ήρθε στο Κελί Εισαγωγής στον Γέροντα Ακάκιο και τον αρχάριο πατέρα του Αρτεμίoυ, Γέροντα Μίνα Ρούμιν, για να ξεκουραστεί λίγο και να συνεχίσει το ταξίδι του στο κελί του.
Οι πατέρες του έδιναν διάφορα λαχανικά, ξηρούς καρπούς και ό,τι μπορούσαν, γιατί ο Γέροντας Μίνα ήταν πολύ φτωχός και μεγάλος.
Το κακό ήταν ότι ο πατέρας της Μίνας είχε αδυναμία στην ενοχή και δεν μπορούσε να σταματήσει αυτό το πάθος. Οι πατέρες Ακάκιος και Αρτέμιος συνειδητοποίησαν ότι έπινε πάρα πολύ και δύσκολα θα έφτανε στο κελί του με τόσο βροχερό και κρύο καιρό.
– Γέροντα Μίνα, ξενύχτησε μαζί μας, και αύριο το πρωί θα πας στο κελί σου», πρότεινε ο Γέροντας Ακάκι.
– Όχι ευχαριστώ, θα πάω σπίτι μου απόψε.
Τίποτα δεν μπορούσε να τον πείσει να μείνει και έτσι έφυγε μέσα στη βροχή.
Μετά από λίγο, ο Γέροντας Ακάκιος έριξε ένα μουσαμά πάνω του, πήρε ένα φακό και πήγε να ελέγξει αν είχε φτάσει σπίτι ο πατέρας της Μίνας. Δέκα λεπτά αργότερα, είδε τον γέροντα κουλουριασμένο κάτω από την εκκλησία των Αγίων Μπεσβρυανίκων και να προσπαθεί να προστατευτεί από τη βροχή, που είχε γίνει μούσκεμα. Δεν μπορούσε να σηκωθεί, γιατί πάγωσαν τα πόδια του από το κρύο.
Ο γέροντας Ακάκιος τον σήκωσε και τον έσυρε στο κελί, όπου άναψε την σόμπα, τον άλλαξε σε στεγνά ρούχα, ζέστανε το δείπνο του και γύρισε σπίτι του.
Την επόμενη μέρα, ο Γέροντας Ακάκιος διηγήθηκε το περιστατικό στους υπόλοιπους μοναχούς ζιλότους της περιοχής. Οι πατέρες αποφάσισαν να πάρουν ένα είδος αφεντικού πάνω από τον Γέροντα Μηνά, έφτιαξαν ένα πρόγραμμα όπου κάθε μέρα ένας από αυτούς έπρεπε να έρχεται στον πατέρα της Μίνας και να τον βοηθήσει με τα ψώνια και ότι βοήθεια χρειαζόταν.
Τα χρόνια πέρασαν, οι πατέρες Ακάκιος και Αρτέμιος μετακόμισαν στο κελί του Αγίου Σάββα στην ίδια Κάψουλα. Αυτή την ώρα ο Γέροντας Μίνα τελικά ξάπλωσε και δεν μπορούσε χωρίς εξωτερική βοήθεια. Τότε ο Γέροντας Ακάκιος αποφάσισε να τον μεταφέρει τον εαυτό του στο κελί του Αγίου Σάββα, όπου σύντομα ο Πατέρας Μηνάς κόπηκε σε μεγάλο σχέδιο.
Από εκείνη την ημέρα, ο Γέροντας Μηνάς, χάρη στην αγάπη και φροντίδα εν Χριστώ, που έλαβε από τους πατέρες του, άλλαξε και δεν δεχόταν πια κρασί ή ρακίγια. Μόνο στις μεγάλες διακοπές έπινε μια γουλιά κρασί και είπε: Φτάνει, αρκετά, αρκετά πατεράδες.
Έζησε περίπου ένα χρόνο με εξομολόγηση και Θεία Κοινωνία. Όταν εξομολογήθηκε, κάλεσε τον ιερέα άλλες δύο ή τρεις φορές για να του πει για την αμαρτία που του διέφυγε κατά την προηγούμενη εξομολόγηση.
-120x86.jpg)
