Του Δρος Χαραλάμπους Μπούσια Υμνογράφου.
ΚΑΡΥΣΤΙΑΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ – Το Σάββατο 25/11 το μεσημέρι τα πνευματικά παιδιά του Αγίου Καρυστίας τον τίμησαν αξιοχρέως για την επέτειο των πενηνταπέντε ετών αρχιερατικής του προσφοράς στην ευβοική αυτή μητρόπολη ιερείς και λαικοί, όλοι ευεργετημένοι από τον ακάματο αυτό Αρχιερέα συγκεντρώθηκαν και ευφράνθηκαν πνευματικά και υλικά κοντά του.
Και αυτός με την χάρη του Παναγίου Πνεύματος, που αντανακλούσε στο ιλαρό πρόσωπό του, τους ευλογούσε περίχαρις και τους απέδιδε την τιμή με την αρχιερατική του ευχή.
Η εκδήλωση περατώθηκε με τον σύντομο λόγο του ομοτίμου καθηγητού, Δρος Χαραλάμπους Μπούσια, ο οποίος ανέφερε τα εξής:
Πενηνταπέντε χρόνια ποιμαντικής δράσεως!
Συμπληρώθηκαν εχθές, στις 24 Νοεμβρίου, πενηνταπέντε χρόνια αρχιερατικής διακονίας στην Ιερά Μητρόπολη Καρυστίας και Σκύρου του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου κ. κ. Σεραφείμ Ρόρη.
Στα πενηνταπέντε αυτά χρόνια ο Άγιος Καρυστίας «αναζωσάμενος την οσφύν» (Παρ. λα΄ 17) και με την Θεία Συνέργεια δρα ιεραποστολικά, φιλανθρωπικά, λειτουργικά, αθόρυβα, αλλά θεάρεστα, προς ευπρεπισμό των ψυχών της λογικής του ποίμνης.
Ως άλλος Πατροκοσμάς ο Σεβασμιώτατος Σεραφείμ δεν αφήνει χωριό η οικισμό της Μητροπόλεως του, αυτής που του εμπιστεύθηκε ο Κύριος, που να μην την επισκεφθεί. Τρέχει, κηρύσσει, νουθετεί, διδάσκει, αγκαλιάζει τους εμπεριστάτους, ρίχνει βάλσαμο στις πληγές των πονεμένων, ψάχνει να βρεί τους αναγκεμένους, να τους συμπαρασταθεί, να τους απαλύνει τον πόνο, να έρθει αρωγός στις συσκολίες τους.
Έχοντας πρότυπο τον «Καλό μας Σαμαρείτη», τον Κυριό μας, τον ελθόντα «εις τον κόσμον αμαρτωλούς σώσαι» (Α΄ Τιμ. α΄ 15) ο Άγιος Καρυστίας και θέτοντας τον εαυτό του εις «τύπον και τόπον Χριστού», δεν δίδει «ύπνον τοις οφθαλμοίς και τοις βλεφάροις νυσταγμόν και ανάπαυσιν τοις κροτάφοις» (Ψαλμ, 131, 4).
Παρά την σωματική του κόπωση η ψυχή του αναπαύεται στην χαρά της προσφοράς λέγοντας: «Ιλαρόν δότην αγαπά ο Θεός» (Β΄ Κορ. θ΄ 7). Πάντα είναι χαμογελαστός, προσηνής, ευαγγελικός, δείχνοντας την αγάπη που τρέφει για κάθε ένα από την λογική ποίμνη που του εμπιστεύθηκε ο Κύριος.
Παρά τα πενηνταπέντε χρόνια πνευματικής οδοιπορίας και σωματικής κοπώσεως ο Άγιος Καρυστίας νεάζει και ανακαινούναι ως αετού η νεότης του.
Ο Κύριος γνωρίζει τους κόπους και τις αγωνίες του, «ο ετάζων καρδίας και νεφρούς» (Ψαλμ. 7, 5).
Εμείς βλέπουμε πόσες ψυχές αναγέννησε και πόσο η Μητρόπολή του πνευματικά μέσα από την επιδίωξη της εν Χριστώ πτωχείας ανακαινίσθηκε.
Βλέπουμε, θαυμάζουμε και ευχόμεθα ολόψυχα να του δίνει δύναμη ο Κύριος, ώστε μέχρι την ώρα της αναλύσεώς του να μας δείχνει πόσο ακούραστος είναι στην αρχιερατική του διακονία και να απολαμβάνουμε θεαρέστως κυβερνωμένη την αγιοφρούρητη επαρχία του.
Δ.Χ.Μ.
