Πειραιώς Σεραφείμ: “Η Ανάσταση σημαίνει…”

Στη σημασία της Ανάστασης του Κυρίου στις ζωές όλου του κόσμου αναφέρεται στο μήνυμά του για το φετινό Πάσχα ο Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ.

Συγκεκριμένα αναφέρει:

“Η Ανάσταση σημαίνει πως ο Θεός αγαπά τόσο τον άνθρωπο, που κατήλθε γι’ αυτόν στην έσχατη φυλακή του, στο μέγιστο πόνο του, στο θάνατο, έτσι ώστε να συναντηθεί με το πλάσμα των χειρών του στον Άδη και να τον ελευθερώσει οριστικά από τα φρικτά του δεσμά.

Η Ανάσταση σημαίνει πως στο πρόσωπο του Χριστού ο Θεός ενώθηκε με τον άνθρωπο με μια τέτοια συναρμογή που τίποτα πλέον δεν μπορεί να την διαταράξει, ούτε ακόμα και τούτος ο φοβερός θάνατος.

Η Ανάσταση σημαίνει πως ο ανθρωπος έχει την βεβαιότητα της αγάπης του Θεού, ο οποίος παραβλέπει την ασχήμια των αμαρτιών μας, κινούμενος από μανικό έρωτα για όλους εμάς, προσφέροντάς μας αληθινή κοινωνία μαζί του.

Η Ανάσταση σημαίνει πως ο κάθε άνθρωπος έχει αξία τεράστια, αφού ο Θεός θυσιάστηκε γι’ αυτόν προσωπικά, αφού ο Ιησούς Χριστός τον αναζήτησε στις εσχατιές του Άδη για να τον σώσει.

Η Ανάσταση σημαίνει πως τα πρόσωπα γύρω μας, δεν νοούνται πλέον ως ανταγωνιστές και αντίπαλοι, αλλ’ ως αδελφοί εν Χριστώ, συνοδοιπόροι στις δυσκολίες της γης και στην ελπίδα του ουρανού.

Ανάσταση σημαίνει πως ο άνθρωπος μπορεί να συγχωρήσει τον διπλανό του στα ατοπήματά του και στις αστοχίες του, γιατί ο Χριστός δώρισε, για όσους το επιθυμούν, άφεση αμαρτιών.

Η Ανάσταση σημαίνει πως εκείνος που διατηρεί φθόνο στη ψυχή του για εμάς, δεν είναι πρόσωπο μισητό· ακόμα κι αν αυτοπροσδιορίζεται ως εχθρός, για μας είναι αδελφός, που καλούμαστε να συμπονέσουμε για τη σκληρότητά του και να τον αγαπήσουμε ως εικόνα Θεού.

Ανάσταση σημαίνει πως ο ανθρωπος δεν καθορίζεται πλέον αποκλειστικά από τις ανάγκες του, αφού με τη χάρη του Θεού μπορεί να τις υπερβεί και να σταθεί αληθινά ελεύθερος.

Η Ανάσταση σημαίνει πως μεταξύ του Χριστιανού και της αδικίας, της φτώχιας, της εκμετάλλευσης, των τέκνων του θανάτου, θεμελιώνεται έχθρα και πόλεμος, ώστε και σε τούτο το βίο να επιτευχθεί κατά το δυνατό η άρση τους.

Η Ανάσταση σημαίνει πως τα έργα της ζωής μας δεν είναι καταδικασμένα να χαθούν με το θάνατο, αλλά έχουν την προοπτική της αιωνιότητας.

Η Ανάσταση σημαίνει πως η δημιουργικότητα του ανθρώπου καταξιώνεται στο μέγιστο βαθμό, αφού δεν εξυπηρετεί μοναχά την τεχνολογία και την επιστήμη, αλλά το έργο του Θεού στον κόσμο. Ο άνθρωπος μπορεί να γίνει συνδημιουργός του Θεού, συνεργός του Πνεύματος του Αγίου στον αγιασμό του κόσμου.

Η Ανάσταση σημαίνει πως οι ψυχολογικές μας ανασφάλειες μπορούν να νικηθούν, αφού ο φόβος που γεννά στις ψυχές η σκιά του θανάτου, έχει φωτισθεί με σιγουριά και ελπίδα.

Η Ανάσταση σημαίνει πως ο βιολογικός θάνατος δεν είναι ικανός να μας στερήσει την κοινωνία με τα πρόσωπα που αγαπούμε, αφού σε κάθε Θεία Λειτουργία, ζώντες και κεκοιμημένοι ενωνόμαστε όλοι εντός του Αγίου Ποτηρίου.

Η Ανάσταση σημαίνει πως το πένθος για την απώλεια προσώπων αγαπημένων, δεν μας οδηγεί σε άμετρη θλίψη, αφού εντός μας υπάρχει η παρηγοριά του Χριστού που εξήλθε εκ του μνήματος.

Η Ανάσταση σημαίνει πως η θλίψη για τις δυσκολίες της ζωής δεν μας ρίχνει στην κατάθλιψη, αφού ο Σταυρός του Κυρίου μαρτυρά με τρόπο τρανό, ότι οι δυσχέρειες αποτελούν την οδό της λύτρωσης.

Η Ανάσταση σημαίνει πως η ασθένεια δεν είναι κατάρα και αιτία χαμού, αλλά ανηφορικός δρόμος προς μια συνάντηση με τον αληθινό μας εαυτό.

Η Ανάσταση σημαίνει πως τα πάθη δεν μπορούν να αιχμαλωτίσουν τα πρόσωπα, μιάς και ο δρόμος της ασκήσεως, της νηστείας και της εγκράτειας δύνανται να κομίσουν ελευθερία αληθινή.

Η Ανάσταση σημαίνει πως ο έρωτας δεν νοείται ως ένστικτο και εκτόνωση, αλλά βιώνεται ως μυστήριο συνάντησης του άνδρα με τη γυναίκα, με σκοπό την πληρότητα και την ενότητα της ανθρώπινης φύσεως.

Η Ανάσταση σημαίνει πως τα παιδιά που ο Θεός μας δωρίζει, δεν είναι κτήματά μας, αλλά πλάσματα του Θεού, που καλούμαστε να καταστήσουμε μέσω της παιδείας του Κυρίου πρόσωπα ακέραια και ελεύθερα, αφού στον άνθρωπο δεν του πρέπει κανενός είδους δουλεία”.