του Σεβ. Μητροπολίτη Ζιμπάμπουε Σεραφείμ Κυκκώτη
Η Ευαγγελική Περικοπή αυτής της Κυριακής για τον άφρονα πλούσιο Λουκ. 12,16 -21), γίνεται επίκαιρη για να προβληματισθούμε για τις οικονομικές ανισότητες του παγκόσμιου πληθυσμού όπου 10,000 πολύ πλούσιοι άνθρωποι έχουν καταφέρει να κατέχουν το 85% της παγκόσμιας οικονομίας και περισσότεροι από τρία δισεκατομμύρια άνθρωποι να υποφέρουν από το πρόβλημα της φτώχειας.

Ένας από τους κύριους λόγους των σύγχρονων κοινωνικών προβλημάτων που γίνονται απειλή για τη παγκόσμια ασφάλεια όπως είναι η βίαιη και ανεξέλεγκτη και μαζική μετανάστευση προσφύγων και εκτοπισμένων είναι ότι σε κοινωνίες και χώρες που αυξάνονται επικίνδυνα τα ποσοστά της φτώχειας, ξεκινούν βίαιες επαναστάσεις και αναταραχές που οδηγούν στην μαζική μετανάστευση.

Η φτώχεια φυσικά συνδέεται και με το φαινόμενο της ακραίας διαφθοράς και της έλλειψης σωστής και δίκαιης διακυβέρνησης. Ακόμη θα λέγαμε ότι οι χώρες που σήμερα οι Λαοί τους υποφέρουν από το πρόβλημα της φτώχειας είναι χώρες που έζησαν την κατάρα της αποικιοκρατίας (Μέση Ανατολή, Αφρική, Ασία και Λατινική Αμερική). Στην Ελλάδα και στην Κύπρο οι εμφύλιοι σπαραγμοί και οι βαρβαρότητες της Τουρκίας (Μικρασιατική καταστροφή, εκδίωξη ελληνισμού από τη Πόλη, Τουρκική εισβολή στη Κύπρο) αλλά και η γερμανική κατοχή γονάτισαν την οικονομία μας και σε μεγάλο βαθμό με την ξενιτιά καταφέραμε να επιβιώσουμε. Ταυτόχρονα όμως καλλιεργήθηκε και το πνεύμα της κοινωνικής αλληλεγγύης τόσο από τα μέλη της τοπικής κοινωνίας όσο και από τη Διεθνή Κοινότητα, οι μεγαλύτεροι θυμόμαστε ακόμη τα σιτηρέσια που παίρναμε από τη FAO με τις δωρεές μεγάλων ποσοτήτων τροφίμων από πλούσιες χώρες. Οι απανταχού Απόδημοι μας έστελλαν ρουχισμό κι άρχισαν να βοηθούν παιδιά για τα δίδακτρα τους. Επιβιώσαμε.

Δυστυχώς σήμερα ο μισός πληθυσμός της γης δεν έχει πρόσβαση σε οικονομικές δυνατότητες για να προστατέψουν με αξιοπρέπεια τις οικογένειες τους. Η παγκόσμια οικονομία είναι σχεδιασμένη για όσους έχουν χρήματα ή περιουσία, αυτοί μόνο μπορούν να παίρνουν δάνεια για να ξεκινήσουν κάτι με αξιοπρέπεια. Πρέπει επομένως να ξανασχεδιαστεί η παγκόσμια οικονομία με τις απαραίτητες εγγυήσεις για να μπορούν και οι φτωχοί να παίρνουν χαμηλότοκα δάνεια για να ξεκινούν κάτι να προστατεύουν τα παιδιά τους. Η Ευαγγελική περικοπή αυτής της Κυριακής κτυπάει το φαινόμενο της πλεονεξίας ως το βασικό αίτιο του φαινομένου της φτώχειας. Όσο περιορίζεται η πλεονεξία μας τόσο περισσότερο ευεργετούνται και οι φτωχοί.

Το κείμενο της Ευαγγελικής Περικοπής είναι το ακόλουθο:

16 «O Ιησούς Χριστός τους είπε την εξής παραβολή: «Κάποιου πλούσιου ανθρώπου τα χωράφια έδωσαν πλούσια σοδειά. 17 Κι εκείνος σκεφτόταν και έλεγε: «Τι να κάνω; Δεν έχω μέρος να συγκεντρώσω τα γεννήματά μου! 18 Να τι θα κάνω», είπε. «Θα γκρεμίσω τις αποθήκες μου και θα χτίσω μεγαλύτερες για να συγκεντρώσω εκεί όλη τη σοδειά μου και τ’ αγαθά μου. 19 Και τότε θα πω στον εαυτό μου: τώρα έχεις πολλά αγαθά, που αρκούν για χρόνια πολλά, ξεκουράσου, τρώγε, πίνε, διασκέδαζε.» 20 Τότε του είπε ο Θεός: « Ανόητε. Αυτή τη νύχτα θα παραδώσεις τη ζωή σου. Αυτά, λοιπόν που ετοίμασες σε ποιον θα ανήκουν;» 21 Αυτά, λοιπόν, παθαίνει όποιος μαζεύει πρόσκαιρους θησαυρούς και δεν πλουτίζει τον εαυτό του με ό,τι θέλει ο Θεός».» (Λουκά 12,16-21).

Ο άγιος Βασίλειος, στην ομιλία του για τον άφρονα πλούσιο της Ευαγγελικής Περικοπής (Λουκά 12, 16- 21) αυτής της Κυριακής, που ήθελε να κατεδαφίσει τις αποθήκες του για να φτιάξει μεγαλύτερες, για να έχει περισσότερα υλικά αγαθά, νομίζοντας ότι έτσι θα ζήσει και περισσότερα χρόνια, γίνεται επίκαιρος και για την εποχή μας, όχι μόνο για να μας εξηγήσει πως φτάσαμε στην σύγχρονη οικονομική κρίση, αλλά και πως θα την ξεπεράσουμε.

«ΠΟΙΟΝ ΑΔΙΚΩ, λέει [ο πλούσιος], προστατεύοντας αυτά που μου ανήκουν;Πες μου λοιπόν, τι σου ανήκει; Από που τα πήρες και τα έφερες στη ζωή σου; Δεν ήρθες στον κόσμο γυμνός; Γυμνός δεν θα επιστρέψεις στη γη; Που τα βρήκες αυτά που έχεις τώρα; Αν πιστεύεις ότι στα χάρισε η τύχη είσαι άθεος, δεν αναγνωρίζεις τον δημιουργό, δεν νοιώθεις ευγνωμοσύνη γι αυτόν που στα έδωσε· αν όμως παραδέχεσαι ότι προέρχονται απ τον Θεό, πες μου για ποιο λόγο στα έδωσε; Μήπως είναι άδικος ο Θεός και μοιράζει άνισα τα απαραίτητα για τη ζωή; Γιατί εσύ είσαι πλούσιος κι εκείνος φτωχός; Όχι γι’ άλλο λόγο παρά για να ανταμοιφθείς εσύ για την καλοσύνη και τη σωστή διαχείριση της περιουσίας, κι εκείνος για να κερδίσει τα μεγάλα έπαθλα της υπομονής.Όμως εσύ τα έκρυψες όλα στους αχόρταγους κόλπους της πλεονεξίας· νομίζεις λοιπόν ότι κανένα δεν αδικείς όταν τόσους στερείς από τα αγαθά αυτά; Ποιος είναι πλεονέκτης; Όποιος δεν περιορίζεται στα απαραίτητα. Ποιος άρπαγας; Εκείνος που αφαιρεί την περιουσία των άλλων. Εσύ δεν είσαι πλεονέκτης; Δεν είσαι άρπαγας; Δεν κρατάς για τον εαυτό σου όσα σου δόθηκαν για να τα διαχειρισθείς προς όφελος όλων; Αυτός που γδύνει τον ντυμένο θα ονομαστεί λωποδύτης αλλά αυτός που δεν ντύνει τον γυμνό μήπως δεν αξίζει αυτή την ονομασία; Το ψωμί που αποθηκεύεις είναι του πεινασμένου, τα ρούχα που συσσωρεύεις είναι του γυμνού, τα παπούτσια που τα ‘χεις και σαπίζουν είναι του ξυπόλυτου, τα λεφτά που θάβεις για να μη στα κλέψουν είναι του φτωχού. Είναι τόσοι αυτοί που αδικείς όσοι αυτοί που θα μπορούσες να βοηθήσεις».

Ο Γκάντι τόνισε ότι: «Ο κόσμος είναι αρκετά μεγάλος να ικανοποιήσει τις ανάγκες του κάθε ανθρώπου, αλλά είναι πολύ μικρός για να ικανοποιήσει την ανθρώπινη απληστία».