π. Δημητρίου Μπόκου
Σε επιστολή του προς τον ηττημένο βασιλιά της Περσίας Δαρείο ο Μέγας Αλέξανδρος, τη στιγμή που έχει συντρίψει για δεύτερη φορά τον πολυάριθμο περσικό στρατό στη μάχη της Ισσού, διατρανώνει ότι
Η Μακεδονία είναι κομμάτι της Ελλάδας.
Και ότι ό ίδιος είναι ηγεμόνας των Ελλήνων.
«Οι πρόγονοί σου, λέγει στον Δαρείο, εισέβαλαν στη Μακεδονία και την υπόλοιπη Ελλάδα («εις Μακεδονίαν και εις την άλλην Ελλάδα», [άρα χωρίς τη Μακεδονία είναι μισή και όχι ολόκληρη η Ελλάδα]) και μας προξένησαν καταστροφές, χωρίς εμείς να τους έχουμε κάμει προηγουμένως κανένα κακό· «εγώ δε των Ελλήνων ηγεμών κατασταθείς» (=αφού εμένα οι Έλληνες με όρισαν για αρχηγό τους) εισέβαλα στην Ασία, επειδή ήθελα να τιμωρήσω τους Πέρσες, εφόσον εσείς πρώτοι αρχίσατε τις εχθροπραξίες» (Αρριανού, Αλεξάνδρου Ανάβασις, 2, 14, 4).
Αλλά και κατά τη μάχη του Γρανικού ποταμού που είχε προηγηθεί, είχε συλλάβει αιχμαλώτους Έλληνες μισθοφόρους που πολεμούσαν με το μέρος των Περσών. Αυτούς ο Αλέξανδρος απέστειλε δεμένους με χειροπέδες στη Μακεδονία για να δουλεύουν ως σκλάβοι, επειδή, παρά τις κοινές αποφάσεις των Ελλήνων (και όχι Μακεδόνων και Ελλήνων) και μολονότι ήταν Έλληνες, πολέμησαν για χάρη των βαρβάρων κατά της Ελλάδας (και όχι ειδικά κατά της Μακεδονίας). Πουθενά δηλαδή δεν διαστέλλονται οι Μακεδόνες από τους άλλους Έλληνες. Και από τα λάφυρα της μάχης έστειλε ο Αλέξανδρος τριακόσιες ασπίδες-αφιέρωμα στον Παρθενώνα με το επίγραμμα: «Αλέξανδρος και οι Έλληνες (πλην Λακεδαιμονίων)» από τα λάφυρα των βαρβάρων που κατοικούν την Ασία (Αρριανός, 1, 16, 6-7).
Ο Μέγας Αλέξανδρος και οι Μακεδόνες του είχαν πλήρη συνείδηση ότι ήταν Έλληνες.
Ελλάδα είναι και η Μακεδονία, βοούν οι πρόγονοί μας Έλληνες (Στράβων). Ακούμε οι Νεοέλληνες;
