Ο Όσιος Ιάκωβος (Τσαλίκης) ο Θεοφόρος, γεννήθηκε στο Λιβίσι Μάκρης της Μικράς Ασίας το έτος 1920, περιοχή στην οποία οι ρίζες των Ελλήνων ήταν βαθιές!
Ήταν Kαθηγούμενος από το 1975 στην Μονή της μετανοίας του, την Ιερά Μονή Οσίου Δαυίδ Γέροντος Λίμνης Ευβοίας, μέχρι την Οσιακή κοίμησή του 21 Νοεμβρίου 1991.
Υπήρξε ακούραστος Πνευματικός πατέρας και καθοδηγητής αναρίθμητων ψυχών. Ο Πανάγαθος Τριαδικός Θεός τον είχε προικίσει με πολλά πνευματικά χαρίσματα, μεταξύ αυτών ήταν το διορατικό χάρισμα.
Μου διηγήθηκε κάποτε ένας ευσεβής και ενάρετος καθ΄ ομολογίαν χριστιανός, ο Θεόδωρος Κ. με καταγωγή από την Θεσπρωτία – Ήπειρο. Επισκέφθηκε τον Όσιο (Γέροντα) Ιάκωβο, το Φθινόπωρο του έτους 1991 για να ζητήσει την Προσευχή και την συμβουλή του, για κάποιο σοβαρό θέμα που τον απασχολούσε.
Περίμεναν όμως και άλλοι προσκυνητές, για να δούνε τον Γέροντα Ιάκωβο. Κάποια στιγμή, ανοίγει η πόρτα του κελιού του Γέροντα και βγαίνει ένας μοναχός, ο οποίος απευθυνόμενος στους πιστούς είπε :
“Ο Γέροντας, είναι πολύ άρρωστος και δεν θα δεχθεί κανέναν”. Ο Θεόδωρος Κ. έβαλε καλό λογισμό και προσευχήθηκε…
Σε λίγο βγαίνει πάλι ο ίδιος μοναχός και λέει: “Ποιός είναι ο Θεόδωρος; Μόνον αυτόν θα δεχθεί ο Γέροντας”, όπως και έγινε.
Τα μεγαλεία του Θεού. Ούτε άλλος Θεόδωρος υπήρχε, ούτε και οι υπόλοιποι παρευρισκόμενοι διαμαρτυρήθηκαν!
Η Μνήμη του Οσίου Ιακώβου (Τσαλίκη) του Θεοφόρου, τιμάται στις 22 Νοεμβρίου, εκάστου έτους.
Κείμενο – Φωτογραφίες: Σπύρος Θεοδ. Κουτσοχρήστος
-120x86.jpg)
