Παύλος Α. Κυρατσής
Είκοσι και τέσσερα χρόνια παρήλθαν από την Κοίμηση του Μητροπολίτου Βεροίας Κυρού Παύλου. Παρασκευή 27 Αυγούστου 1993 στο Χιούστον των Η.Π.Α. Σε ηλικία 64 ετών Mετά από επιπλοκές στην εγχείρηση, ανοιχτής καρδιάς για δεύτερη φορά. Η πρώτη φορά τον Μάιον του 1982.

Δεν ήθελα να σταθώ σε βιογραφικά στοιχεία, έχουν γραφτεί. Αλλά στα Αρχιερατικά στοιχεία του Αειμνήστου. Απλός και ταπεινός. Μέσα απο αυτές τις δύο λέξεις, ακτινοβολούσε το μεγαλείο της
Αρχιερωσύνης Του. Τελούσε την Θεία Λειτουργία στα πιο,απομακρυσμένα και μικρά χωριά της επαρχίας Του. Στο τέλος συνομιλούσε με τους πιστούς, ερχόταν κοντά τους. Ο Ποιμένας με το ποίμνιο. Γνώριζε το κάθε πρόβλημα της ενορίας της Μητροπόλεως και διαδοχικά και του χωριού.

Ιεράρχης με μετρημένο λόγο και ουσιαστικό έργο. Ο λόγος Του καθαρός και αληθινός. Δεν «έντυνε» τον λόγο με ωραία λόγια αλλα με ειλικρίνεια και με αλήθεια. Κάτι που λείπει στις μέρες μας.
Στην Θεία Λειτουργία ποτέ δεν καθόταν. Ποτέ δεν συνομιλούσε. Διάκονος που έκανε λάθος στην Αρχιερατική Του φήμη,αντί να πει Ποιμενάρχου, είπε Ιεράρχου. Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας του λέει χαριτολογώντας: :Παππούλη για σένα δεν είμαι Ποιμενάρχης;»

Νεοχειροτονηθείς ο Διάκονος και για πρώτη φορά, Λειτουργούσε με τον Επίσκοπο Του. Είκοσι και τέσσερα χρόνια μετά από την Κοίμησι Του. Ένα ευλαβικό αφιέρωμα μνήμης. Στον Ουρανό που βρίσκεται και τελεί την Αρχιερατική Θεία Λειτουργία,προεξάρχοντος του Σωτήρος Χριστού. Να μας ευλογεί απο τον ουρανό. Η εξόδιος ακολουθία έγινε την Τετάρτη,

1. Σεπτεμβρίου. 1993 στον Πολιούχο της Βέροιας Άγιο Αντώνιο . Με την παρουσία πολλών Αρχιερέων και πλήθους κόσμου. Που ήρθαν να πάρουν την ευχή Του για τελευταία φορά. Η ταφή στην αγαπημένη Του Ιερά Μονή της Αγίας Κυριακής Λουτρού. Από εκεί περιμένει την σάλπιγγα του Αγγέλου, κατά την Δευτέρα του Χριστού Παρουσία.

Καλή Αντάμωση Γέροντα μας. Ευχαριστούμε για ότι μας έδωσες.
Αιωνία σου η Μνήμη.

Παύλου Αρχιερέως, Αλησμόνητος η Μνήμη.