“Περισσότερο ίσως από κάθε άλλη εποχή, έχουμε σήμερα ανάγκη να μάθουμε ξανά να νοιαζόμαστε για όλα γύρω μας, να προσεγγίζουμε τον καθένα και το κάθε τι με φροντίδα και σεβασμό, να αγαπούμε και να μας αγαπούν, όπως πρώτος μας αγάπησε ο Θεός. Πολυτιμότερα δώρα από αυτά δεν υπάρχουν”….
Αυτά αναφέρει μεταξύ άλλων στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμα του ο Μητροπολίτης Γερμανίας κ. Αυγουστίνος.
Ολόκληρη η πρωτοχρονιάτικη εγκύκλιος έχει ως εξής:
«πάσα δόσις αγαθή και παν δώρημα τέλειον άνωθέν εστι
καταβαίνον εκ σού του Πατρός των φώτων»
(θεία Λειτουργία)
Αγαπητοί μου Χριστιανοί Ορθόδοξοι της Γερμανίας!
Ημέρα χαράς η σημερινή! Πρώτη του νέου έτους και γιορτή του Μεγάλου Βασιλείου, του αγίου, που σύμφωνα με την λαική παράδοσή μας, έρχεται από την Καισαρεία γεμάτος δώρα.
Πόσες γλυκές αναμνήσεις ξυπνούν στη μνήμη μας, τότε που ζούσαμε ανέμελα τα παιδικά μας χρόνια! Κάθε Πρωτοχρονιά αναμέναμε με αγωνία να λάβουμε το δικό μας προσωπικό δώρο, που συνήθως ήταν κάτι ιδιαίτερο, όχι απαραίτητα ακριβό, μοναδικό όμως μέσα σ᾽ όλη τη χρονιά. Τα δώρα αυτά ήταν συνήθως βασικά είδη ανάγκης, ρούχα η υποδήματα, η πιο σπάνια κάποιο παιχνίδι, πράγματα τότε διόλου αυτονόητα. Νιώθαμε, ωστόσο, ότι κρύβανε την φροντίδα των γονιών μας και ήταν έκφραση της αγάπης τους, εφ᾽ όσον προτιμούσαν, όπως το καταλάβαμε πολύ αργότερα, να στερηθούν οι ίδιοι, αλλά να μη λείψει τίποτε από τα παιδιά τους. Η μεγαλύτερη αμοιβή τους ήταν το πλατύ χαμόγελο της ευτυχίας, που χαραζόταν στα παιδικά μας τότε πρόσωπα.
Έκτοτε αλλάξανε τα πράγματα. Τα δώρα πλέον για να είναι σπουδαία, θεωρήσαμε ότι πρέπει να είναι οπωσδήποτε και ακριβά, να είναι της μόδας η ν᾽ ανήκουν στην τελευταία λέξη της τεχνολογίας. Κάποτε υπήρχε ένα παιχνίδι και έπαιζαν όλα τα παιδιά της γειτονιάς μ᾽ αυτό. Τώρα τα ομαδικά παιχνίδια αποτελούν μάλλον παρελθόν και κάθε παιδί μοιάζει κλεισμένο στον εαυτό του. Υπάρχουν πλέον σωροί από παιχνίδια, αλλά τα παιδιά μας, παραχορτασμένα από την αφθονία, παίζουν μ᾽ αυτά για λίγα λεπτά και γρήγορα πλήττουν. Κι εμείς οι μεγαλύτεροι φαίνεται πως κάνουμε δώρα για να βγούμε γρήγορα από μια τυπική υποχρέωση και να ξεγελάσουμε ενδεχομένως τις ενοχές μας, που δεν είμαστε διατεθειμένοι ν᾽ αφιερώσουμε λίγο από το χρόνο μας για να επικοινωνήσουμε πραγματικά με τους δικούς μας ανθρώπους.
Ίσως να λείπει απ᾽ όλη αυτή την ιστορία των δώρων το βασικό συστατικό: η πραγματική φροντίδα και η αγάπη που οφείλει να κρύβει κάθε δώρο. Δεν είναι τυχαίο ότι προς το τέλος της θείας Λειτουργίας ομολογούμε πως κάθε καλό χάρισμα και κάθε τέλειο δώρο είναι από ψηλά και κατεβαίνει από τον Πατέρα των φώτων. Το μυστικό, λοιπόν, του δώρου δεν βρίσκεται στην ποσότητα ή την τιμή του, αλλά στην ποιότητα και το φως της καρδιάς μας.
Περισσότερο ίσως από κάθε άλλη εποχή, έχουμε σήμερα ανάγκη να μάθουμε ξανά να νοιαζόμαστε για όλα γύρω μας, να προσεγγίζουμε τον καθένα και το κάθε τι με φροντίδα και σεβασμό, να αγαπούμε και να μας αγαπούν, όπως πρώτος μας αγάπησε ο Θεός. Πολυτιμότερα δώρα από αυτά δεν υπάρχουν.
Γι᾽ αυτό ολόψυχη είναι η ευχή μου να μοιάσουμε του Θεού μας, του πρώτου Δωρεοδότη, και να γινόμαστε κι εμείς δωρητές, γεμίζοντας τα χέρια μας με περισσότερη αγάπη και καλώντας τους πάντες γύρω μας διαρκώς, απλά κι αθόρυβα, να συμμετέχουν στο τραπέζι της ζωής μας.
Βόννη, 1 Ιανουαρίου 2014
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΣ
+ ο Γερμανίας Αυγουστίνος
