Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης: Σήμερα ο άνθρωπος βαριέται την πνευματική ζωή

Με αφορμή τα Εισόδια της Θεοτόκου

Γράφει ο Μοναχός Μωυσής, Αγιορείτης

Κατόπιν της γεννήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου, οι άγιοι προπάτορες, Ιωακείμ και Άννα, οι γονείς της Θεοτόκου, κατά την υπόσχεσή τους, πρόσφεραν στον ναό την Παναγία σε ηλικία μόλις τριών χρόνων.

Την παρέδωσαν πρόθυμα στον αρχιερέα. Από μικρή καταλάβαινε όλα όσα της συνέβαιναν. Φανέρωσε ότι δεν οδηγήθηκε στον ναό από άλλους, αλλά πήγε η ίδια, μόνη και ελεύθερη. Αγάπησε από μικρή τον Θεό. Εισήλθε στα άγια των αγίων από θείο έρωτα. Εκεί έμπαινε μόνο ο αρχιερέας μόνο μία φορά το έτος. 
Ο φωτισμένος αρχιερέας με θεϊκή προσταγή επέτρεψε στην Παναγία να μείνει στα άγια των αγίων. Έμεινε εκεί με προσευχή και αφιέρωση δώδεκα έτη.

Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, σε ωραιότατο λόγο του, φωτισμένος μας φανερώνει τη ζωή της Παναγίας. Μόνιμη εργασία της ήταν η θεία θεωρία. Την υπηρετούσαν άγγελοι Θεού και όλη της η ζωή ήταν αγγελική. Σιωπηλή, σεμνή, σοβαρή στα άγια των αγίων με την αρέμβαστη και συνεχή προσευχή της. Άνοιξε έτσι νέα οδό για τον ουρανό, που ονομάζεται εύλαλη σιωπή, θεϊκή σιγή, θεία σιωπή. Είχε παραδώσει ολόκληρη τη ζωή στον πανοικτίρμονα Θεό. Από το κατ’ εικόνα πήγε στο καθ’ ομοίωση και τον Θεό ομοίωσε με τον άνθρωπο.
Όταν η Θεοτόκος έγινε δεκαπέντε χρόνων, ο σώφρωνας Ιωσήφ, κατά τη θεία Πρόνοια, πήρε από τον Προφήτη Ζαχαρία την Παναγία για να τη φυλάξει, έτσι ώστε να προετοιμαστεί η πραγματοποίηση του μεγάλου μυστηρίου της σαρκώσεως του Υιού του Θεού. Μετά την παραλαβή από τον Ιωσήφ πραγματοποιήθηκε ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου από τον αρχάγγελο Γαβριήλ.

Είναι ένα θαύμα πώς μια μικρή παιδούλα μένει επί δώδεκα χρόνια στον ναό. Δίχως τους σεβαστούς γονείς της, τους αγαπητούς συνομήλικους φίλους της, παρέες, παιχνίδια και περιπάτους. Όλα τα αντικαθιστούσε η προσευχή. Απορίας άξιο το γενόμενο. Τι να πει κανείς; Τι να θαυμάσει; Εισέρχεται η μικρή Παναγία στον ναό και μένει εκεί ατάραχη, ειρηνική, γαληνιαία, ησύχια. Ο ναός γίνεται ευχάριστη κατοικία. Ο αρχιερέας σοφός διδάσκαλος. Σήμερα δεν πηγαίνουμε ούτε για λίγο στον ναό. Ο άνθρωπος βαριέται την πνευματική ζωή. Οι άνθρωποι ασχολούνται με ξένα, αλλότρια και κοσμικά. Η ωραία, καλή και σιωπηλή Θεοτόκος να πρεσβεύει και να μας βάλει κι εμάς στον ναό.