Επισκόπου Δορυλαίου Νικάνδρου
Η πρόνοια του Αγίου Θεού εχάρισε εις την Επαρχίαν-Μητρόπολίν μας τον Σεβ. Μητροπολίτη Καρυστίας και Σκύρου κ. Σεραφείμ, διά να καταρτίζει και διακονεί το ποίμνιόν του «προς οικοδομήν της Εκκλησίας» (Α΄ Κορ. 14,12). Να ορθοτομεί «τον λόγον της αληθείας» (Β΄ Τιμ. 2,15). Τιμάμε, λοιπόν, τον ηγούμενον της Ευχαριστίας, τον σιτοδότην «της του λόγου τροφής», που οδηγεί «εις αύξησιν πνευματικής ηλικίας τον καλώς τρεφόμενον».
Ο Άγιος Θεός εν τη ευσπλαχνία Του με ηξίωσε να συνοδοιπορήσω επί μίαν ολόκληρον δεκαεπταετίαν μετά του Σεπτού Ποιμενάρχου κ. Σεραφείμ, όστις επλούτισε την εν τη Εκκλησία διακονίαν μου, φιλοστόργως και μεθοδικώς φροντίσας να με μυήσει βαθύτερον εις την Ορθόδοξον λατρείαν, ως και εις την εκκλησιαστικήν διοίκησιν. Μου ενεπιστεύθη την θέσιν του Πρωτοσυγκέλλου και Εφημερίου, τυχών της απολύτου εμπιστοσύνης Του κατά την μελέτην και επίλυσιν πλείστων εκκλησιαστικών και διοικητικών θεμάτων. Ακέραιος, ανεπιτήδευτος, δωρικός, ευθύς και προσηνής.
Η προσευχή και μάλιστα η μυστηριακή ζωή αποτελεί το πρωταρχικόν μέλημα της ζωής Του. Τον συνέχει ο λόγος του Προφήτου Ιεζεκιήλ: «Ποιμένες ακούσατε λόγον Κυρίου […] τάδε λέγει Κύριος. ιδού εγώ επί τους ποιμένας και εκζητήσω τα πρόβατά μου εκ των χειρών αυτών και αποστρέψω αυτούς του μη ποιμαίνειν τα πρόβατά μου, και ου βοσκήσουσιν έτι οι ποιμένες αυτά˙ και εξελούμαι τα πρόβατά μου εκ του στόματος αυτών» (Ιεζ. 34,7-11), «ποιμάνατε το εν υμίν ποίμνιον του Θεού, επισκοπούντες μη αναγκαστώς, αλλ’ εκουσίως, μηδέ αισχροκερδώς, αλλά προθύμως, μηδ’ ως κατακυριεύοντες των κλήρων, αλλά τύποι γινόμενοι του ποιμνίου» (Α΄ Πετ. 5,2-3).
Η θεία Ευχαριστία αποτελεί το κέντρον της ζωής της Εκκλησίας και είναι αυτή η οποία κάνει την Εκκλησία να είναι και να εκφράζεται ως Σώμα Χριστού. Το ουσιαστικόν έργον του Επισκόπου, κατά τον άγιον Ιγνάτιον τον Θεοφόρον, είναι η τέλεσις της θείας Λειτουργίας. Επομένως, διά τον τιμώμενον Σεπτόν Ποιμενάρχην μας αποτελεί τρόπον ζωής και δεν θα ήτο υπερβολή να σημειώσω τους λόγους του αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου «Μνημονευτέον γαρ Θεού μάλλον η αναπνευστέον».
Οι κινήσεις του ιεροπρεπείς και οι οδηγίες προς τους λειτουργούς λιτές. Κατά την διάρκειαν του Όρθρου διαβάζει πάντοτε την Θείαν Μετάληψιν. Χοροστατεί σε μεγάλες εορτές και πανηγύρεις Ιερών Ναών. Το κήρυγμα της Κυριακής, μεστόν θεολογικών και αγιολογικών νοημάτων. Μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας, θα αναγνώσει την Ευχαριστίαν επί τη θεία Μεταλήψει. Οσάκις παρατίθεται εόρτιον γεύμα, παρακάθηται και επικοινωνεί μετά του ποιμνίου του. Άξιον προσοχής και μιμήσεως δι’ όλους τους κληρικούς είναι η συμμετοχή εις το λεγόμενον Σαρανταλείτουργον, το οποίον άρχεται από την 15ην του μηνός Νοεμβρίου εκάστου έτους. Λίαν πρωί εισέρχεται εις το Ιερόν Βήμα και ενώπιον της Ιεράς Προσκομιδής μνημονεύει τα ονόματα ζώντων και τεθνεώτων.
Από τους ευσεβείς γονείς τους Γεώργιον και Θεοδώραν, ο Σεβασμιώτατος «ετράφη εν τοις θείοις ήθεσι και παιδεύμασι». Εφηρμόσθη επίσης από τον Σεβασμιώτατον κατά γράμμα η Αποστολική υπόδειξις- νουθεσία: «Συ δε μένε εν οις έμαθες και επιστώθης, ειδώς παρά τίνος έμαθες, και ότι από βρέφους τα ιερά γράμματα οίδας, τα δυνάμενά σε σοφίσαι εις σωτηρίαν διά πίστεως της εν Χριστώ Ιησού» (Β΄ Τιμ.3,14-16).
Έχοντας όλα αυτά τα χαρίσματα-τάλαντα, δεν υστέρησε και εις την ανακαίνισιν των Ιερών Μονών με νέες αδελφότητες. Εις την Ιεράν Μητρόπολιν Καρυστίας και Σκύρου λειτουργούν πέντε Ιερές Μονές. Επισημαίνω την πατρικήν αγάπην και στοργήν, την οποίαν επιδεικνύει ο Ποιμενάρχης μας, ο οποίος τακτικά επισκέπτεται τις Ιερές Μονές, τελεί τις μοναχικές κουρές και ενισχύει διά του πατρικού Του λόγου τον πνευματικόν αγώνα των μοναχών.
«Εν ονόματι, λοιπόν, Κυρίου Ιησού ευχαριστούντες» (Κολ. 3,17), ευχόμεθα υγιείαν αδιάπτωτον και πνεύμα ακίβδηλον, ώστε να συνεχίζετε την Επισκοπικήν Σας διακονίαν εις έτη πολλά. Πιστεύομε πως ο Κύριος ο Θεός «τοις Αγγέλοις Αυτού εντελείται περί σου του διαφυλάξαι σε εν πάσαις ταίς οδοίς σου».
«Κύριος σκέπη σοι … φυλάξει την ψυχήν σου ο Κύριος» διατηρώ- ντας σε «σώον, έντιμον, υγιά, μακροημερεύοντα και ορθοτομούντα τον λόγον της Αληθείας» Του, Γένοιτο.
Απόσπασμα από το πλήρες κείμενο το οποίο παρατίθεται εις τον αφιερωματικόν τόμον προς τιμήν του Σεβασμιωτάτου.
-120x86.jpg)
