Η Πατρίδα μας έφθασε πια στο έσχατο σημείο της φτώχειας! Το μεγαλύτερο μέρος του Ελληνικού Λαού υποφέρει αβάσταχτα! Νοικοκυραίοι οικογενειάρχες υποφέρουν, καθώς δεν διαθέτουν πλέον ούτε τα στοιχειώδη!
Πολλές ήσαν οι αιτίες, που μας έφεραν στο κατάντημα αυτό. Η βασική όμως αιτία υπήρξε το γεγονός, ότι ο καθένας μας ξεχωριστά αδιαφορούσε για τον συνανθρωπό του. Όλοι μαζί και ο καθένας ξεχωριστά επιχειρήσαμε να «φτιάξουμε» τον εαυτό μας και έτσι ……λησμονήσαμε τον διπλανό μας!
Έτσι λοιπόν μία ιδιότυπη «εγωϊστική» αντίληψη για τη ζωή μας οδηγούσε στην νοοτροπία πώς να φτιάξουμε τα δικά μας οικονομικά! Κάποτε μάλιστα να τα φτιάξουμε ακόμη και με το χρηματισμό, με το λεγόμενο «μαύρο χρήμα», δηλ. καταραμένο από τον Θεό το χρήμα, που δεν κερδίζαμε με τον τίμιο ιδρώτα μας! Εφύγαμε λοιπόν μακρυά από την διδασκαλία του Ευαγγελίου, λησμονήσαμε την χριστιανική μας ιδιότητα, καταπατήσαμε τις Αρχές, πολλές φορές πουλήσαμε ειτε την ψυχή μας, είτε το σώμα μας, είτε ακόμη και τα δύο μαζί!
Και τώρα ……να το αποτέλεσμα! Ο καθένας έπαιρνε, έτρωγε κάτι από τον διπλανό του! Κάποτε όμως τα ψέματα τελειώνουν! Τα εύκολα και παραπλανητικά δάνεια σταμάτησαν! Οι επιδοτήσεις τελείωσαν κι αυτές. Τα διάφορα “bonus” χάθηκαν κι αυτά! Η φτώχεια και η στέρηση προέβαλαν το μοχθηρό τους πρόσωπο! Και τότε η Τρόϊκα ήλθε για να μας επαναφέρει στην οδό της εντιμότητος, στους κανόνες της χριστιανικής ηθικής.
Ένα απλό παράδειγμα μας έδωσε μια ευγενής κυρία ([email protected]), από αυτές που παρακολουθούν τον ιστότοπό μας. Μας έστειλε το κείμενο, που σας παρουσιάζουμε παρακάτω. Προβαίνει σε μια αντιπαράθεση δύο διαφορετικών τρόπων σκέψεως και συμπεριφοράς. Από τη μία πλευρά, μας παρουσιάζει τον Νικηταρά και στο πρόσωπό του την υπερηφάνεια του αληθινού Έλληνα! Από την άλλη επιλέγει ένα πολύ γνωστό πρόσωπο από τον πολιτικό χώρο, το οποίον έλαβε σύνταξη από τα σαράντα πέντε (45) της χρόνια, από την καταρρεύσασα Ολυμπιακή Εταιρεία, χωρίς ποτέ να δουλέψει σ’ αυτήν, όπως ισχυρίζεται! Είναι μια Κυρία από τους πολλούς «εθνοσωτήρες», όπως χαρακτηριστικά την ονομάζει!
Συμπέρασμα: Αν θέλουμε να υπερβούμε την οικονομική κρίση, τότε όλοι μας –και πρώτος εγώ- πρέπει να συμφιλιωθούμε με τις χριστιανικές Αρχές, να βιώσουμε την χριστιανική Ηθική σε όλη της την διάσταση, να αγαπήσουμε την εργασία, να αναζητήσουμε την έντιμη απασχόληση και κατ’ ακολουθίαν το έντιμο και νόμιμο κέρδος! Το Νόμιμο δεν είναι πάντοτε και Ηθικό, όπως θέλησαν να μας διδάξουν οι παράγοντες του σάπιου πολιτικού Συστήματος όλων των χρωμάτων και σχημάτων με διαφορετικό μερίδιο ενοχής ο καθένας τους!
Αν θέλουμε λοιπόν να ξεπεράσουμε την κρίση πρέπει να ξαναμπούμε στο Ναό, να εκκλησιαζόμαστε τακτικά, δηλ. κάθε Κυριακή, να εξομολογούμαστε, να μεταλαμβάνουμε τακτικά του Σώματος και του Αίματος του Χριστού μας, να αναγνωρίσουμε τον Κύριό μας ως Αφέντη της ψυχής μας και της ζωής μας, να αισθανθούμε τον διπλανό μας ως αδελφό μας και έτσι να πορευθούμε απ’ εδώ κι εμπρός, δηλ. να ξαναγίνουμε χριστιανοί και να ζήσουμε χριστιανικά!
