Μεσογαίας Νικόλαος : Οι αφανείς παρεμβάσεις μας για να περισώσουμε τον βασικό μας στόχο

Οι Εκκλησίες άνοιξαν και πάλι σήμερα και σε εγκύκλιό του προς τους πιστούς ο Μητροπολίτης Μεσογαίας Νικόλαος αναφέρθηκε στο δύσκολο διάστημα που προηγήθηκε και τις προσπάθειες ώστε να φτάσουμε στο σημείο να τελούνται Λειτουργίες παρουσία κόσμου.

“Κάναμε πολλά και με ποικίλους τρόπους προς πλείστες όσες κατευ­θύνεσεις, μέσα στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων και της ευθύνης μας. Ενεργήσαμε αφανώς, προκει­μένου να περισώσουμε τον βασικό στόχο μας. Γι’ αυτό και μείναμε ζωντανοί ως Εκκλησία”, τονίζει χαρακτηριστικά.

Αναλυτικά όσα αναφέρει:

Αγαπητοί μου αδελφοί,
χριστιανοί των Μεσογείων και της Λαυρεωτικής,

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

Με μεγάλη χαρά επικοινωνώ πάλι μαζί σας για να ανταλλάξουμε τον χαιρετισμό της Αναστάσεως και να σας αναγγείλλω ότι πλέον μπο­ρούμε ελεύθερα να τελούμε τις ακολουθίες και τις λειτουργίες μας και να βρισκόμαστε σε κοινή λατρεία, κλήρος και λαός, στους ιερούς ναούς μας, έστω κάτω από ειδικά μέτρα, που ευχαρίστως θα τηρούμε, σεβόμενοι το κοινό καλό και τη δημόσια υγεία.

Χωρίς αμφιβολία, το φετινό Πάσχα, όπως και η Σαρακοστή και η Μεγάλη Εβδομάδα είχαν κάτι το πρωτόγνωρο, εξαιρετικά δύσκολο, επώδυνο, που έπρεπε όμως να το διαχειριστούμε και με σύνεση και με πνευματική στο­χευση. Καθώς φαίνεται, η πατρίδα μας, τουλάχιστον προς το παρόν, με τις θυσίες όλων πέρασε τον κίνδυνο της ανεξέλεγκτης εξά­πλωσης της πανδη­μίας σχετικά ανώδυνα, μπροστά μας όμως διαφαίνεται το βαρύ τίμημα των κοινωνικο-οικονομικών συνεπειών των προστατευ­τικών μέτρων, κάτι με το οποίο προφανώς έρχεται αντιμέτωπη ολόκληρη η ανθρωπότητα.

Κι εμείς ως Εκκλησία θα υποστούμε τις συνέπειες και σε πνευμα­τικό επίπεδο. Όλος ο πνευματικός οργανισμός μας έχει δεχθεί σοβαρά τραύματα, τα οποία πρέπει να βρούν τη θεραπεία τους. Δεν χάνουμε την ελπίδα μας και ανασκουμπωνόμαστε. Ήδη τα περι­οριστικά μέτρα στα­διακά χαλαρώνουν από σήμερα Κυριακή της Σαμαρείτιδος, 17 Μαΐου 2020, ανοίγουν οι ναοί και για τους πιστούς, βέβαια υπό προϋποθέσεις.

Από την αρχή, ο στόχος μας ήταν αφ’ ενός μεν να σεβασθούμε τα μέτρα που ως υπεύθυνη ελάμβανε η Κυβέρνηση, όπως και τις Εγκυκλίους και υποδείξεις της Ιεράς Συνόδου, αφ’ ετέρου δε να προστατεύσουμε τον θησαυρό της πίστεως μέσα στις δοκιμαζόμενες ψυχές του πιστού λαού, κάτω οπωσδήποτε από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες. Δόξα τω Θεώ, μπορώ δημόσια να ομολογήσω ότι ούτε την προσπάθεια διαρκούς κοινω­νίας με τον θρόνο του Θεού διακόψαμε ούτε εσάς τον λαό του Θεού εγκαταλείψαμε.

Κάποιοι από σας ίσως σκανδαλίσθηκαν από την φαινομενική σιωπή μας. Κάτι άλλο περίμεναν. Οφείλω να σας διαβεβαιώσω ότι αυτό δεν συνέβη. Δεν σιωπήσαμε. Κάναμε πολλά και με ποικίλους τρόπους προς πλείστες όσες κατευ­θύνεσεις, μέσα στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων και της ευθύνης μας. Ενεργήσαμε αφανώς, προκει­μένου να περισώσουμε τον βασικό στόχο μας. Γι’ αυτό και μείναμε ζωντανοί ως Εκκλησία. Με άλλα λόγια, όλην αυτήν τη περίοδο με πολλή προσευχή και προσω­πική εξομολο­γητική εργασία προσπαθήσαμε να αντιμετωπίσουμε την όλη κατάσταση, επιδιώ­κοντας δύο πράγματα, ώστε να διασφαλισθεί η ζωτική λειτουργία της Εκκλησίας: την αδιάκοπη τέλεση της θείας Ευχαριστίας και τη μετάδοση του θησαυρού της ζωής ήτοι της θείας Κοινωνίας. Όλοι οι ιερείς παρέμειναν ενεργοί και σε κανέναν πιστό δεν αρνηθήκαμε τη θεία Κοινωνία, σεβόμενοι παράλληλα και το πνεύμα των επιβλη­θέντων μέτρων (αποφυγή συναθροίσεων, τήρηση αποστάσεων, προσοχή στις επαφές).

Επαναλαμβάνω, δόξα τω Θεώ η Μητρόπολή μας παρέμεινε ζωντα­νη κάτω από εξαι­ρετικά δύσκολες συνθήκες και τώρα σιγά σιγά προσπα­θούμε να ανασυγ­κρο­τηθούμε. Αυτή βέβαια η ανασυγκρότηση δεν είναι καθόλου εύκολη. Ασφα­λως, όλη αυτή η περίοδος αρκετούς μας ωφέλησε, εφόσον μπορέ­σαμε να εργασθούμε εσωτερικά, με ταπείνωση, υπομονή, διάθεση υπα­κοής, αξιολόγηση των ευλογιών και ευκαιριών που μέχρι τώρα μας έχει απλόχερα προσφέρει η χάρις του Θεού, η οποία και αναπληρώνει τα ελλείποντα.

Παρά ταύτα, ο αυστηρός περιορισμός όπως έγινε, επειδή κούρασε, επειδή μας κράτησε σε από­σταση, μας στέρησε την παρηγορία του ναού και της συνάξεως, όπως και τη χάρι των μυστηρίων και των αγιαστικών στοιχείων της Εκκλησίας μας, χωρίς εξομολόγηση και θεία κοινωνία, είναι πολύ πιθανό να τραυμάτισε και την πίστη αρκετών από μας και την πνευματική ζωή μας. Δεν θα είναι εύκολη η επαναπροσαρμογή μας, ενόσω μάλιστα θα υπάρχουν κάποια σημαντικά περιοριστικά μέτρα για αρκετό καιρό.

Ήδη φόβοι, αναστολές, κλονισμένη εμπιστοσύνη, αναστατωμένο θυμικό, εντάσεις και ψυχικές και στις σχέσεις μας, ενδέχεται να έχουν σκληρύνει ή και αγριέψει την ψυχή μας. Δύσκολα θα επανέλθουμε. Όλοι όμως μαζί θα προσπαθήσουμε.

Τις μέρες που θα ακολουθήσουν θα τελούνται συχνά θείες λειτουρ­γίες για τις ανάγκες των πιστών, στις οποίες όμως θα πρέπει οπωσδήποτε να τηρούνται με προσοχή και ευλάβεια τα μέτρα που έχει επιβάλει η Κυβέρνηση, η υπακοή στην οποία, όταν δεν έρχονται οι αποφάσεις και υποδείξεις της σε αντίθεση με το θέλημα του Θεού, είναι εντολή του Θεού.

Μέχρι την ημέρα της Αποδόσεως του Πάσχα, ήτοι μέχρι τις 27 Μαΐου, ιδίως φέτος καλό θα είναι να κρατούμε ζωντανό τον χαιρετισμό «Χριστός Ανέστη-Αληθώς Ανέστη», υπενθυμίζοντας ο ένας στον άλλον το μεγάλο και σωτήριο αυτό γεγονός της Αναστάσεως.

Θέλω να σας ευχηθώ, αδελφοί μου, καλή δύναμη στον αγώνα σας, ο Αναστάς Κύριος να είναι βοηθός και συνοδοιπόρος σας, η χαρά και η ειρήνη Του να σφραγίζουν κάθε στιγμή της ζωής σας και κάθε γωνιά της ψυχής σας.

«Χριστός εγερθείς εκ νεκρών ουκέτι αποθνήσκει, θάνατος αυτού ουκέτι κυριεύει» (Ρωμ. στ΄ 9). Αυτή είναι η μεγαλύτερη αλήθεια. Και η πίστη σε αυτήν είναι η ζωή μας.

Μετά πατρικών ευχών,

Σας χαιρετώ εν Χριστώ Αναστάντι,

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† ῾Ο Μεσογαίας & Λαυρεωτικής Νικόλαος