Κυριακή του Τελώνου και του Φαρισαίου

του Σεβ. Μητροπολίτη Ζιμπάμπουε Σεραφείμ Κυκκώτη
Αυτή τη Κυριακή διαβάζουμε τη παραβολή του Τελώνη και του Φαρισαίου για να μας υπενθυμίσει η Εκκλησία μας τις αρετές της μετανοίας, της ταπείνωσης και της άδολης αγάπης προς τους συνανθρώπους μας.

Η μετάνοια είναι συνειδητοποίηση της ανεπάρκειας της ανθρώπινης αυτοτέλειας. Εκεί που ο άνθρωπος νομίζει ότι τα ξέρει όλα το αποτέλεσμα είναι να σφάλλει, τα κάνει δηλαδή «θάλασσα», αδικεί τον εαυτό του και τους άλλους, αμαρτάνει, υποφέρει. Η υπόθεση της μετάνοιας μας είναι η αλλαγή του τρόπου της υπάρξεως μας, είναι δηλαδή ένας νέος τρόπος ζωής. Είναι η χριστιανική ζωή, όπως το παράδειγμα της ζωής των αγίων που φέρουμε το όνομα τους.

Για τον Φαρισαίο όλοι οι άνθρωποι είναι αμαρτωλοί που πρέπει να τιμωρηθούν από τον Θεόν. Ο Φαρισαίος είναι άσπλαχνος προς τους συνανθρώπους του. Νομίζει ότι μόνον αυτός είναι δίκαιος και τηρητής του νόμου του Θεού. Γι’ αυτό ο Φαρισαίος κατακρίνει, περιφρονεί και απορρίπτει τον Τελώνη όπως και κάθε άλλον άνθρωπον θεωρώντας τους μεγάλους αμαρτωλούς που δεν έχουν καμιά ελπίδα σωτηρίας. Ο Φαρισαίος αναφέρει στον Θεό τα καλά του έργα, όχι από διάθεση πίστεως στον Θεόν, αλλά για να εξυψώσει τον εαυτόν του. Θεωρεί ασυνείδητα τον εαυτόν του Θεόν, τοποθετεί μάλλον στην θέση του Θεού τον εαυτόν του. Τον Θεόν το θεωρεί περιττόν στην ζωή του κι έτσι γίνεται θεοπαίκτης.

Ο Τελώνης δεν ασχολείται με την συμπεριφορά και τις αμαρτίες των άλλων ανθρώπων. Παραμένει προσηλωμένος στην αυτοκριτική του εαυτού του. Για τους άλλους προσεύχεται καλοπροαίρετα και τους θεωρεί καλύτερους του ενώπιον του Θεού. Έτσι δείχνει να ζει στην κατάσταση της ταπείνωσης και της απλότητας που οδηγείται με την χάριν του Θεού στην καταξίωση, στη δικαίωση δηλαδή από τον Θεόν.

[irp posts=”546794″ name=”Αγιος Νικηφόρος – Γιορτή σήμερα 9 Φεβρουαρίου – Εορτολόγιο”]

Η ταπείνωση δηλαδή γίνεται η γέφυρα που μας συνδέει με τον Θεόν.

Θυμάμαι από μικρός τον μακαριστό Μητροπολίτη Κυρηνείας Γρηγόριο Κυκκώτη, Αδελφό της Ιεράς Μονής Κύκκού, που τόνιζε συνέχεια ότι πρέπει να είμαστε αυστηροί με τον εαυτό μας και επιεικείς απέναντι στον συνάνθρωπό μας. Αυτή είναι η σωστή στάση στη ζωή μας αν θέλουμε να είμαστε συνεπείς και υπεύθυνοι χριστιανοί. Κανένας δεν έχει το δικαίωμα από τους ανθρώπους να αισθάνεται τον ευατόν του ικανό να καταδικάζει τους άλλους ως αμαρτωλούς. Η ευθύνη μας για τους συνανθρώπους μας είναι να προσευχόμαστε για αυτούς κι όταν μπορούμε να τους βοηθούμε όπως ακριβώς έκανε ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, όπως έκαναν οι άγιοι Μαθητές Του, όπως έκαναν οι άγιοι μας, όπως κάνουν οι σοβαροί κληρικοί κι οι ευσεβείς Χριστιανοί.