Κονίτσης Ανδρέας: Μακαριώτατε Άγιε Πρόεδρε, Σεβασμιώτατοι Άγιοι Συνοδικοί,
Χαίρετε πάντοτε εν Κυρίω καί ενδυναμούσθε εν τώ κράτει τής ισχύος Αυτού.
Διά τού παρόντος, θέτω, ευσεβάστως, υπό τήν έμφρονα γνώμην Υμών, τάς ακολούθους σκέψεις μου:
Από τόν αθηναϊκόν Τύπον τής Κυριακής, 31ης Οκτωβρίου ε.έ. επληροφορήθην μέ οδύνην, ότι αυτό τό οποίον εκυκλοφόρει ως ψίθυρος έγινε πλέον πραγματικότης: Μετά από πρόσκλησιν τής Προέδρου τής Δημοκρατίας κυρίας Σακελλαροπούλου, ο πάπας Φραγκίσκος θά επισκεφθή επισήμως τήν Ελλάδα τήν 4ην καί 5ην Δεκεμβρίου ε.έ.
Βεβαίως, η Προεδρία τής Δημοκρατίας εκάλεσε τόν πάπαν ως Αρχηγόν τού Κράτους τού Βατικανού, μέ αφορμήν τόν εορτασμόν διά τά διακόσια (200) χρόνια από τήν Ελληνικήν Επανάστασιν τού 1821.
Δέν μέ ενδιαφέρει η ως άνω κίνησις τής Πολιτείας. Μέ ενδιαφέρει, όμως, καί μάλιστα πολύ, τό τί θά πράξη η Ελλαδική Εκκλησία, όταν ο αιρεσιάρχης τού Βατικανού πατήση τά αγιασμένα χώματα τής Ελληνικής μας Πατρίδος, τά οποία είναι ποτισμένα μέ πλήθος αίμα μαρτύρων καί ηρώων.
Φυσικά, τό νά αρνηθή η Εκκλησία τήν κίνησιν τής Ελληνικής Πολιτείας, δέν ενδείκνυται. Καί διότι είναι αργά πλέον, αλλά καί διότι τό Βατικανόν, ως είπομεν ανωτέρω, είναι κράτος.
Τό ενδιαφέρον καί η αγωνία μου είναι, χωρίς τό παράπαν νά κάμω οιανδήποτε υπόδειξιν, θά μετάσχη η Σύνοδος, τυχόν, εις εκδηλώσεις πρός τιμήν τού κ. Φραγκίσκου; Θά τόν προσφωνήση, τυχόν, ως «αγαπητόν εν Χριστώ αδελφόν»;
Αλλά, τότε, είναι απολύτως βέβαιον, ότι θά προκληθή τεράστιος σκανδαλισμός εις τό Ορθόδοξον πλήρωμα τής Εκκλησίας μας.
Διότι ο τόσον ποικιλοτρόπως ταλαιπωρημένος λαός μας, δέν λησμονεί ούτε τά συγχαρητήρια πρός τόν Κεμάλ τού τότε πάπα, αμέσως μετά τήν μικρασιατικήν καταστροφήν· ούτε τήν αντορθόδοξον προπαγάνδαν τών παπικών εις τά υπό Ιταλικήν κατοχήν Δωδεκάνησα· ούτε τήν αδιαφορίαν Λατίνων διά τόν λιμόν τού λαού μας, ιδίως τόν φοβερόν χειμώνα 1941 1942· ούτε τόν χαρακτηρισμόν τών Σκοπίων από τόν πάπαν ως «Μακεδονίαν».
Καί, βεβαίως, ουδείς λησμονεί, ότι ο πάπας συνεχίζει νά διατηρή ουνίτην επίσκοπον εν Αθήναις, παρά τάς κατ επανάληψιν διαμαρτυρίας τής Εκκλησίας μας.
Άς μήν αυταπατώμεθα. Ο αιρετικός παπισμός ουδέποτε εβοήθησε τό Ελληνικόν Γένος καί τήν Ορθοδοξίαν.
Αντιθέτως εφάνη ιδιαιτέρως βλαπτικός, αρκεί απλώς νά ενθυμηθώμεν τά αίσχη τών Λατίνων κατά τήν άλωσιν τής Κωνσταντινουπόλεως, τά μαρτύρια εις ά υπεβλήθησαν οι Ορθόδοξοι κατά τήν περιβόητον ψευδοσύνοδον Φερράρας Φλωρεντίας καί άλλα, ών επιλήψει με διηγούμενον ο χρόνος.
Δι όλα τά ανωτέρω, τά οποία εν συνόψει διετύπωσα, διαμαρτύρομαι εντόνως διά τήν έλευσιν τού αιρεσιάρχου Φραγκίσκου Μπεργκόλιο, εις τήν Ορθόδοξον Ελλάδα.
Καί ευλαβώς τονίζω ότι καί δι εμέ είναι ανεπιθύμητος. Διότι μόνον κακόν θά προκαλέση εις τό πλήρωμα τής Εκκλησίας μας.
Επί δέ τούτοις, Διατελώ
Ελάχιστος εν Χριστώ αδελφός
