Κατ’ αρχήν θέλω αν διευκρινίσω πως κάθε φορά που δημιουργείται μια νέα στρατιά ανέργων πονάμε και συμπάσχουμε μαζί με τους!
Διότι η απώλεια της εργασίας μας σημαίνει δυστυχία! Διαταράσσει την οικονομική κατάσταση μιάς οικογενείας, οδηγεί σε αδιέξοδα, επιφέρει διχόνοια και γκρίνια μέσα στην οικογένεια, προκαλεί άγχος με όλα όσα αυτό συνεπιφέρει.
Έτσι λοιπόν και στην περίπτωση της ΕΡΤ εκφράζουμε την συμπάθειά μας προς όλους, όσοι διέρχονται την δοκιμασία της απολύσεως.
Αλλά γιατί να μη κλείσει η ΕΡΤ, εφόσον τόσα χρόνια όσοι είχαν την ευθύνη αρνούνταν να την εξυγιάνουν εις πείσμα κάθε κρίσης, οικονομικής ή και θεσμικής; Συνέβαιναν εκεί πολλά παρατράγουδα: Ας θυμηθούμε μερικά:
1. Διεπράττετο και εκεί μια μεγάλη σπατάλη του δημοσίου χρήματος! Παρακάτω θα διαβάσετε τον κατάλογο μερικών στελεχών και το ύψος της αμοιβής των. Είναι λογικό ένας Διευθυντής Ειδήσεων της ΕΡΤ να παίρνει μισθό 324.000 € το χρόνο, ενώ ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ να παίρνει σε ένα χρόνο 25.000, όσα παίρνει ο δημοσιογράφος μόλις σε ένα μήνα, δηλ. 2.000 € ; Ποιά είναι λοιπόν τα στοιχεία της υπεροχής ενός τηλεπαρουσιαστή της ΕΡΤ, ο οποίος παίρνει 25.000 € κάθε μήνα από την ΕΡΤ και γιατί άραγε να υποβαθμίζεται και να ευτελίζεται τόσο πολύ ο εκάστοτε Αρχηγός του ΓΕΕΘΑ με τις μηνιαίες αποδοχές του να μη ξεπερνούν το ποσόν των 2.000 €; Αυτό το αίσχος έπρεπε κάποτε να σταματήσει!
2. Όλα τα κόμματα είχαν μια αστείρευτη δεξαμενή, την Κρατική Τηλεόραση, όπου μπορούσαν να διορίζουν τα “δικά” τους παιδιά! Έτσι Υπουργοί των εκάστοτε Κυβερνήσεων μπορούσαν, χωρίς τις τυπικές διαδικασίες που ακολουθούνται για άλλους εργαζόμενους, (ΑΣΕΠ κλπ). να διορίσουν τον γυιό τους, την ανεψιά τους, την γυναίκα τους, την αδελφό τους κ.ου.κ. Οι Υπουργοί κάποτε έφευγαν, αλλά οι διορισμένοι συγγενείς τους έμεναν στην ΕΡΤ! Και μαζί μ’ αυτούς προστίθεντο και οι συγγενείς και φίλοι και των νέων εκάστοτε υπουργών και βουλευτών, (αντιστοίχως με ό,τι γίνεται και με τους υπαλλήλους της Βουλής), οι οποίοι ωστόσο στην ΕΡΤ προσλαμβάνονταν ως ορισμένου χρόνου συμβασιούχοι, αλλά στην πορεία διεκδικούσαν και αυτοί την μονιμοποίηση, την ώρα όμως που οι από πριν «μόνιμοι» αναγκαστικά, παραγκωνίζονταν, μη βρίσκοντας ως και γραφείο για να κάτσουν και έτσι σταδιακά, ελλείψει πραγματικού αντικειμένου εργασίας κάποιοι δεν προσέρχονταν καν στην εργασία τους, αλλά όμως συνέχιζαν να μισθοδοτούνται, όντας παροπλισμένοι….Έτσι λοιπόν αυξάνονταν οι στρατιές των εργαζομένων στην ΕΡΤ καί οι παχυλοί μισθοί εξακολουθούσαν να καταβάλλονται, οδηγώντας στις σημερινές στρατιές αντίστοιχα των απολυμένων.
3. Ως τυπικό παράδειγμα έστω το δημοσίευμα κυριακάτικης εφημερίδος της 16ης Ιουνίου: Πρόσωπο, που σήμερα κατέχει Κυβερνητική θέση, και καταγγέλλει αυτό το καθεστώς που προείπαμε, καταγγέλλεται από τους πρώην συναδέλφους του και ο ίδιος για τα εξής καταπληκτικά: “Το 1994 ένας ευειδής νεαρός, 31 χρόνων, έφτασε στο Ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής έχοντας στις αποσκευές του……τις συστάσεις του Υπουργού πατέρα του….Ο νεαρός….εμφανίσθηκε στην τότε διευθύντρια Ειδήσεων και προσελήφθη ως φέρελπις παρουσιαστής ειδήσεων. Αρχικά το νομικό του καθεστώς ήταν Σύμβαση έργου με την Εταιρεία…. Στα τέλη του 1995..του δόθηκε η ευκαιρία να μετεκπαιδευθεί στο CNN. ….Η διαφορά σε σχέση με άλλους εργαζομένους ήταν, ότι πληρωνόταν συγχρόνως από τήν ΕΡΤ και μάλιστα για 57 ημέρες εισέπραξε 9.500 δολάρια, εκτός από τα εισιτήριά του για να μεταβεί στην Ατλάντα και επί πλέον 5.600 δολάρια για τις διανυκτερεύσεις. Κρίσιμη λεπτομέρεια είναι ότι είχε προηγηθεί η μονιμοποίησή του……σε μια εποχή που δεν γίνονταν προσλήψεις….”. Εάν, λοιπόν, όλα αυτά, που αντιγράφουμε εδώ από την κυριακάτικη εφημερίδα, είναι αλήθεια, τότε στον Πρωθυπουργό κ. Αντ. Σαμαρά θα πρέπει να αναγνωρίσουμε την θέληση και τη πυγμή που επέδειξε για την μεγάλη απόφασή του να ξεκαθαρίζει επιτέλους την αμαρτωλή ΕΡΤ, την οποία οι προκάτοχοί του όχι μόνο απέφευγαν επισταμένως να κάνουν, αλλά συντηρούσαν την αρρώστεια, υπό ένα και μόνον όρο όμως: ότι αυτός ουδέποτε είχε προβεί σε παρόμοιους αμαρτωλούς διορισμούς!
4. Ας συνεχίσουμε την εξιστόρηση των πολλών αμαρτιών της ΕΡΤ με συγκεκριμένα γεγονότα και αριθμούς. “Τον Μάϊο του 2010 απασχολούνταν στην ΕΡΤ 3.500 μόνιμοι και 1047 συμβασιούχοι, δηλαδή 4.547 εργαζόμενοι όλων των ειδικοτήτων” (αντλούμε τα στοιχεία αυτά και πάλι από την κυριακάτικη έκδοση μεγάλης Αθηναϊκής εφημερίδος).
5. Καλά λοιπόν τους πληρώνουμε! Αλλά για ποιό λόγο; Για να μας ειρωνεύονται ασύστολα μερικοί απ’αυτούς στα πρωϊνά Δελτία της ΝΕΤ;
Μήπως για να μας κατηχούν στην αριστερή κουλτούρα του αθεϊσμού, και του δικού τους «προοδευτικού» «lifestyle»; Αφού οι ίδιοι δεν είχαν ούτε τη διάθεση ούτε την προαπαιτούμενη «παιδεία» και συναίσθηση σεβασμού προς το σύνολο των τηλεθεατών τους, μήπως θα ήταν καλύτερα πρώτα να διδαχθούν τους κανόνες της καλής συμπεριφοράς, του αυτοσεβασμού κλπ. και έπειτα να εμφανίζονται στο “γυαλί” κρίνοντας τους άλλους, που δεν ανήκαν στη δική τους «ιδεολογία» και βεβαίως εκτός του εαυτού των;!
Και τέλος ίσως θα πρέπει μερικοί εξ αυτών, να μάθουν να είναι σοβαροί στην εκτέλεση της αποστολής των. Να είναι σοβαροί τόσο στην εκφορά του δημόσιου λόγου τους, όσο και στην έκφραση του προσώπου τους!
Οι άνθρωποι σήμερα είμεθα αρκετά κουρασμένοι από τα καθημερινά μας προβλήματα.
Είναι άραγε ανάγκη σε κάποια πρόσωπα των τηλεπαρουσιαστών της δημόσιας τηλεόρασης, που συνεχώς και με προκλητικότητα μας νουθετούν υπό τύπο “ξερόλα” (=τα ξεύρουν όλα), είναι ανάγκη λοιπόν στα πρόσωπά τους να βλέπουμε “γκριμάτσες” που είτε μας τρομάζουν, πρωί- πρωί, είτε απλώς μας απωθούν; Άλλοτε με την ειρωνεία, άλλοτε με απαράδεκτα σχόλιά τους, άλλοτε με ένα υπεροπτικό ύφος, που μας θυμίζει εωσφορικό εγωϊσμό, πλήττουν από θέση ισχύος κιόλας, το δημόσιο αίσθημα ή και απωθούν τους τηλεθεατές! Κατά βάσιν ο Θεός τους έδωσε καλό παρουσιαστικό! Γιατί είναι ανάγκη λοιπόν να μας προκαλούν αποστροφή;
Θα σας παρουσιάσουμε, λοιπόν, εδώ μερικές τέτοιες εκφράσεις προσώπου κάποιων γνωστών τηλεπαρουσιαστών της ΝΕΤ, για να μας καταλάβετε.
Ας αρχίσουμε με την ομορφιά των προσώπων! Ο Θεός τους έδωσε ομορφιά! Τούς έδωσε χαριτωμένα πρόσωπα!
Σε αντίθεση με «τηλεοπτικά πρότυπα», όπως τα παραπάνω, εμείς εδώ στην Αιγιάλεια είχαμε ως τώρα την ευλογία του Θεού να βλέπουμε στις οθόνες μας ως ανταποκρίτρια της ΕΡΤ σε σοβαρά γεγονότα, μια κατά πάντα αξιοπρεπή γυναίκα, σεμνή, ευγενική και συνετή δημοσιογράφο, την κυρία, την δική μας κυρία Αθανασία Σταμοπούλου. Η περιπέτειά της ιδιαιτέρως πολύ μας έχει λυπήσει.
Όσο σκληρό, λοιπόν, και αν είναι το μέτρο της ολικής καταργήσεως της «εταιρείας» ΕΡΤ άχρι συστάσεως της νέας Δημόσιας -για όλους όμως- Ραδιοτηλεόρασης, για πολλούς λόγους, πολύ περισσοτέρους των όσων εμείς περιγράψαμε, ήταν ένα αναγκαίο για την εξυγίανση, γενναίο μέτρο, για να ξεριζωθεί εκ βάθρων ένα αμαρτωλό κατεστημένο, που οι προηγούμενες «τοποθετημένες» διοικήσεις του επί όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, όχι μόνο αρνούνταν εμπράκτως να εξυγιάνουν, αλλά σκοπίμως για «παραταξιακούς και κομματικούς λόγους» συντηρούσαν.
Ένα «αμαρτωλό» διεφθαρμένο –όπως όλοι κατά καιρούς δημόσια κατήγγειλαν δίχως όμως να κάνουν και κάτι γι αυτό-, καθίδρυμα, που πλήρωναν όλοι οι Έλληνες, κάποιων «βολεμένων» ανθρώπων, πολλοί από τους οποίους ούτε τον εαυτό τους εσέβοντο, ούτε την περίοπτη θέση τους, ούτε το αξίωμά τους, που είναι λειτούργημα και όχι επάγγελμα, ούτε βέβαια και το τηλεοπτικό κοινό τους.
Μακάρι κάτι καινούργιο, προ πάντων δε κάτι το υγιές να δημιουργηθεί αύριο!
-120x86.jpg)
