Ιερώνυμος: Οίκος του Θεού το περιβάλλον

Μήνυμα του Μακαριωτάτου για την Παγκόσμια Ημέρα του Περιβάλλοντος

Τα ευχολόγια δεν οφελούν για τη διάσωση του περιβάλλοντος, εκτιμά στο μήνυμά του για την Ημέρα Περιβάλλοντος (5 Ιουνίου) ο Αρχιεπίσκοπος Αθήνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος.

Αντιθέτως η πηγή του προβλήματος, σύμφωνα με τον κ. Ιερώνυμο, βρίσκεται στην απομάκρυνσή μας από το Θεό.

Αν αποακτασταθεί η σχεση μας μαζί Του τότε και το περιβάλλον θα σωθεί….

Ολόκληρο το μήνυμα έχει ως εξής: 
Κάθε τέτοια εποχή, όπως και σε πολλές ανάλογες περιπτώσεις, διοργανώνουμε εκδηλώσεις, κάνουμε εξαγγελίες, δίνουμε υποσχέσεις για τον σεβασμό αυτού που οφείλουμε να διατηρούμε ως κόρη οφθαλμού, εφ’ όσον υποστηρίζουμε ότι είμεθα Χριστιανοί Ορθόδοξοι. Ο λόγος για τη Δημιουργία, την Πλάση, την οποία ο Κύριος των πάντων χάρισε στον άνθρωπο για να ζήσει και να πολλαπλασιασθεί σ’ αυτήν.

Οι εκδηλώσεις συνοψίζουν το «αντικείμενο» τούτο ως «φυσικό περιβάλλον», από τότε που η εκτεταμένη προσβολή της Δημιουργίας, η απερίγραπτη αδιαφορία προς αυτήν και η ανυπολόγιστη εκμετάλλευσή της εκ μέρους εκείνου, τον οποίον ο Δημιουργός όρισε ως φύλακα και διαχειριστή της, έγινε πλέον ορατή διά γυμνού οφθαλμού. Από τότε που η απειλή της καταστροφής επικρέμαται καθημερινώς και πιο χαμηλά επάνω από τις κεφαλές μας και ο κίνδυνος από την καταστροφή του περιβάλλοντος, σε όσους τομείς και πτυχές αυτή εκδηλώνεται και ταξινομείται, προξενεί πλέον δέος, τουλάχιστον σε όσους μπορούν να διακρίνουν με ευθύνη και γνώση όσα περιγράφηκαν.

Αν απομακρυνθούμε από τα φαινόμενα της προσβολής του Περιβάλλοντος, διατηρώντας κατά νού την ουσία αυτών των φαινομένων, θα ευρεθούμε αντιμέτωποι με την ανθρώπινη αδολεσχία, η οποία απορρέει από την άμβλυνση της αγαπητικής σχέσης του ανθρώπου προς τον Δημιουργό. Ο άνθρωπος, αδιαφορώντας για το χάσμα που προκαλεί η συνεχιζόμενη παρακοή, αποτυπώνει το αποτέλεσμά της σε ο,τι τον περιβάλλει, είτε φυσικό περιβάλλον λέγεται αυτό, είτε ανθρώπινες σχέσεις με τον γείτονα ή τον συνάνθρωπο στους αντίποδες και, μεταβάλλοντας τον Οίκο του Θεού, όπως μπορεί να ονομάσει κάποιος μεταφορικά το περιβάλλον, σε οίκο εμπορίου, φροντίζει να αγοράζει και να πιπράσκει κάθε τι που υπάρχει σ’ αυτό, νερό, αέρα, γη, υπόγειο πλούτο, τον ίδιο τον άνθρωπο, αδιαφορώντας αν με τον τρόπο αυτόν σταδιακά εκθέτει τα θεμέλιά του και τα αποδυναμώνει.

Το έχουμε πολλάκις επαναλάβει, ας το υπενθυμίσουμε και εδώ. Η οικονομική δυσπραγία της εποχής μας είναι πνευματική έκφανση της ανθρώπινης υπεροψίας, που δεν σταματά να οικοδομεί ένα νέο πύργο, εκείνον της σύγχρονης ασυνεννοησίας, όχι πλέον μεταξύ των ανθρώπων, αλλά μεταξύ ανθρώπου και της Δημιουργίας, δηλαδή του Θεού.

Τα ευχολόγια, τα προγράμματα, οι εξαγγελίες, οι υποσχέσεις, κάθε τέτοια μέρα που ορίσθηκε να ενθυμούμαστε το περιβάλλον, δεν παρηγορούν πλέον κανένα και δεν πρέπει να πιστεύει κανείς ότι συμβάλλουν σε αλλαγές. Η επιθυμητή σωτηρία θα είναι αποτέλεσμα της απαραίτητης επιστροφής μας στην προσπάθεια αποκατάστασης της σχέσης μας με τον Κύριο και Δημιουργό του Παντός. Τα υπόλοιπα είναι αυτονόητα.