Για το ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ – Αναστάσιος Γ. Λέκκας, Συνταξιούχος δικηγόρος (Πειραιάς, 3/2/2024)
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑΣ – Αυτή την περίοδο έχει ξεσπάσει στη χώρα μια πνευματική καταιγίδα, που δεν είναι άλλη από την πλημμυρίδα των απαράδεκτων ομοφυλοφιλικών διεκδικήσεων.
Το όνειδος των ομοφυλοφιλικών σχέσεων, ένα μεγάλο πνευματικό και ηθικό σφάλμα, που προσπαθούν να το καλύψουν με «γάμο», λέξη και πράξη τελείως ασύμβατη με τη δική τους κατάσταση, αφού ο γάμος είναι η νόμιμη και σωστή συζυγία του άνδρα και της γυναίκας για τη σύσταση οικογένειας, που συνιστά το θεμέλιο της κοινωνίας, πράγματα τελείως ανέφικτα και ασυμβίβαστα σε μια σχέση ομοφυλοφιλική.
Δεν περιορίζονται, όμως, μόνο σ’ ένα ψεύτικο κατ’ ουσίαν γάμο αλλά, θέλουν και να «τεκνοθετούν», να «βαπτίζουν» και να «ανατρέφουν» παιδιά, προβάλλοντας σ’ αυτά το «δικό τους χαρακτήρα και πρότυπο», αυτοί, που ποτέ δεν αγάπησαν την τεκνογονία, ούτε μπορούσαν, άλλωστε, να την πραγματοποιήσουν με την «παρά φύσιν» σεξουαλική σχέση τους και ζωή.
Αυτές οι παράλογες απαιτήσεις και διεκδικήσεις των ομοφυλόφιλων διχάζουν το Λαό, σείουν επικίνδυνα τα θεμέλια της ελληνικής οικογένειας, δυσχεραίνουν πάρα πολύ το δημογραφικό πρόβλημα και κλονίζουν την Εθνική και Ορθόδοξη υπόσταση του Έθνους.
Τι πρέπει να γίνει;
Να καταλάβουμε όλοι ανεξαιρέτως ότι, οι ομοφυλόφιλοι δεν είναι οι μόνοι που υπήρξαν και υπάρχουν αμαρτωλοί.
Όλοι οι άνθρωποι, με μοναδική εξαίρεση τον Θεάνθρωπο Ιησού Χριστό, είχαν, έχουμε και θα έχουμε πάθη και αδυναμίες, και όλοι μας πικραίνουμε τον Θεό.
Και αυτό γιατί, μετά την πτώση του ανθρώπου και την απώλεια της θεοκοινωνίας του, οι φυγάδες άνθρωποι, κυριαρχούμενοι από αμείλικτα πάθη και αδυναμίες, έπεσαν και πέφτουμε σε ένα απέραντο και περιχαρακωμένο βούρκο, με μία, όμως, διαφορά:
Υπάρχουν εκείνοι που αγάπησαν και αγαπούν το φως, εκείνοι, που με υπομονή, αγόγγυστα ανεβαίνουν το Γολγοθά τους, και φτάνουν στο Σταυρό, μέσα από τις ηδονές, τις θλίψεις και τις οδύνες, και με δάκρυα ταπείνωσης κατάφεραν και καταφέρνουν να ανάψουν το αποσπερνό καντήλι της γνώσης και της αλήθειας της καινής ζωής.
Υπάρχουν, όμως, δυστυχώς, και εκείνοι, που αμετανόητοι επιμένουν να απομακρύνονται και να συγκρούονται με τον Θεό, και να βυθίζονται βαθύτερα στο σκοτάδι του βούρκου.
Και το χειρότερο, θέλουν να προβάλουν και να επιβάλουν στους άλλους την ακόλαστη ζωή τους ως «πρότυπο χαρακτήρα και ήθους», και κάποιοι άλλοι να θέλουν να γίνουν ηγέτες για να αλλάξουν τη χώρα, όταν δεν μπορούν να αλλάξουν τη δική τους ζωή.
Είναι οι άνθρωποι εκείνοι που παρ’ όλα τα χτυπήματα, τα μύρια δεινά τους, δεν θέλουν, δεν ανέχονται να βάλουνε φραγμό στην άφρονη και ατείχιστη ζωή τους, στα ψεύτικα όνειρά τους, και αντί να αλλάξουν ρότα, βαθύτερα βυθίζονται στου βούρκου τη σαπίλα.
Υπάρχει, λοιπόν, στις ημέρες μας αυτό το σοβαρό και απαράδεκτο πρόβλημα των απαιτήσεων των ομοφυλόφιλων, ένας μεγάλος κίνδυνος αλλοίωσης της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης των Ελλήνων και της χριστιανικής οικογένειας.
Όταν, λοιπόν, στο μεγάλο αυτό πνευματικό και ηθικό-θρησκευτικό ζήτημα, που συνδέεται με την εθνική και θρησκευτική συνείδηση, η επικρατούσα Ορθόδοξη Εκκλησία, την οποία ακολουθεί η συντριπτική πλειοψηφία του Λαού, έχει αρνητική άποψη, δεν μπορεί κανείς άλλος, ούτε ο πρωθυπουργός, ούτε το υπουργικό συμβούλιο, πολύ περισσότερο η όποια πλειοψηφία βουλευτών, να αποφασίσουν θετικά και να εγκρίνουν το επίμαχο ζήτημα, γιατί αποδεδειγμένα έρχονται σε σύγκρουση με τη συντριπτική πλειοψηφία του Λαού, που δεν το αποδέχεται.
Η μόνη, επομένως, λύση, που υπάρχει, σ’ αυτή την περίπτωση, αναμφίβολα είναι το δημοψήφισμα.
Έτσι μόνο θα κοπάσει η θύελλα, και υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για τη διεξαγωγή του σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 44,2 του Συντάγματος, και για όλους τους προαναφερόμενους σχετικούς λόγους.
Η Πολιτεία και η Εκκλησία, οι αρμόδιες καθ’ ύλην εξουσίες και φορείς, καλούνται να επιλύσουν αυτό το μεγάλο ηθικό-κοινωνικό ζήτημα.
Η Εκκλησία έχει ήδη αποφανθεί, ότι οι ομοφυλόφιλοι με τις απόψεις και τις διεκδικήσεις που έχουν, συγκρούονται με τη διδαχή και την παρακαταθήκη του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, των Αποστόλων και Πατέρων της Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού και με όλο, δηλαδή, το κείμενο της Αγίας Γραφής.
Όλα τα Ελληνικά Συντάγματα, από το πρώτο της Επιδαύρου μέχρι το τελευταίο (Φ.Ε.Κ. 211/τ. Α’/24-12-2018) περιλαμβάνουν διατάξεις που αναφέρουν: «Η επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα είναι η θρησκεία της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού. Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδας, που γνωρίζει κεφαλή της τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό υπάρχει αναπόσπαστα ενωμένη δογματικά με την Μεγάλη Εκκλησία της Κωνσταντινούπολης…..» (Άρθρο 3,1 του Συντάγματος).
Και: «Το κείμενο της Αγίας Γραφής τηρείται αναλλοίωτο…..».
Με βάση τα προαναφερόμενα, η Ορθόδοξη Εκκλησία μας είναι αρνητική στις απαιτήσεις και διεκδικήσεις των ομοφυλοφίλων, και τις χαρακτηρίζει αποκλίνουσες και αμαρτωλές.
Η πολιτική, ωστόσο, εξουσία, δυστυχώς έχει αντίθετη άποψη, είναι καταφατική και με κάθε τρόπο, επιδιώκει να ικανοποιήσει τα ομοφυλοφιλικά αιτήματα, το συντομότερο δυνατό.
ΜΕΓΑΛΟ ΣΦΑΛΜΑ, γιατί το επίσημο κράτος:
– Αλλοιώνει την εθνική και θρησκευτική-ορθόδοξη συνείδηση των Ελλήνων.
– Δέχεται το διχασμό των Ελλήνων και της ελληνικής οικογένειας.
– Επιβαρύνει το δημογραφικό πρόβλημα.
– Επιβραβεύει τον ακόλαστο βίο.
– Και το κυριότερο, δείχνει αγνωμοσύνη, γιατί ξεχνάει, ότι το ελληνικό κράτος ιδρύθηκε με την Επανάσταση των χριστιανών, με το αίμα, τις θυσίες και τον αγώνα τους κατά της Υψηλής Πύλης.
Γι’ αυτόν τον λόγο, η τυχόν ψήφιση του νομοσχεδίου από το ελληνικό κράτος, θα δώσει χαρά στην Υψηλή Πύλη και βαθύτατη θλίψη στο Χριστιανικό Έθνος.
Μη γένοιτο!
-120x86.jpg)
){kind=link}