Δημητριάδος Ιγνάτιος: «Οι φαρισαίοι συχνά βρίσκονται μέσα μας»

Δημητριάδος Ιγνάτιος: «Οι φαρισαίοι συχνά βρίσκονται μέσα μας» – Τιμή στον παλιό Ιεροψάλτη Φώτιο Ξηρομερίτη.

Στον Ιερό Ναό Αγίου Τρύφωνος Βόλου λειτούργησε σήμερα ο Σεβ. Μητροπολίτης Δημητριάδος, στο άνοιγμα του Δεκαπενταυγούστου.

Στο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στη θεραπεία του παραλυτικού της Καπερναούμ, πριν από την οποία ο Κύριος συγχώρησε τις αμαρτίες του. Όπως τόνισε ο Σεβασμιώτατος, «οι ερμηνευτές αναφέρουν ότι μέσα του ο παραλυτικός φοβόταν ότι οι αμαρτίες του δεν θα επέτρεπαν την θεραπεία του. Ο Χριστός δείχνει ότι έχει την εξουσία να συγχωρεί τις αμαρτίες των ανθρώπων». Ο κ. Ιγνάτιος σχολίασε την στάση των Φαρισαίων που υπήρξαν μάρτυρες του θαύματος και παρατήρησε ότι «δεν τους ενδιέφερε να διδαχθούν την αλήθεια, αλλά να βρουν το μεμπτό, κατά τη γνώμη τους, σημείο, για να κατηγορήσουν τον Ιησού, αφού ένιωθαν ότι η αλήθεια που δίδασκε διακύβευε την παρουσία τους και τον τρόπο που εκείνοι παρουσίαζαν τον Νόμο του Θεού».

Στη συνέχεια της ομιλίας του ο Σεβασμιώτατος ανέφερε ότι «η Ευαγγελική περικοπή μας δείχνει τον δρόμο της πίστεως. Αυτή είναι που θαυματουργεί και μας χαρίζει την απόλυτη εμπιστοσύνη στον Χριστό. Κάνουμε το λάθος να περιμένουμε το θαύμα που θα εντυπωσιάσει τα μάτια μας, αλλά ο Χριστός μας λέγει ότι το μεγαλύτερο θαύμα στη ζωή μας είναι η συγχώρηση των αμαρτιών μας. Δεν υπάρχει αμαρτία που να μη συγχωρείται, αρκεί να υπάρχει πίστη και μετάνοια. Αυτόν τον δρόμο μας δείχνει η Εκκλησία μας τούτες τις μέρες, που προετοιμαζόμαστε για την γιορτή της Παναγίας, ως υπενθύμιση ότι και για εμάς υπάρχει Αυτός που θα μας συγχωρήσει, Αυτός που έγινε άνθρωπος και ανέβηκε στον Σταυρό, για να πάρει πάνω Του όλες τις αμαρτίες μας. Γι’ αυτό, είναι κρίμα ν’ αρνούμαστε αυτή την μεγάλη ευεργεσία…».

Ο κ. Ιγνάτιος αναφέρθηκε στο έργο της ιεράς Εξομολογήσεως, που οι Πνευματικοί μας θα ασκήσουν και φέτος τον Δεκαπενταύγουστο, παρ’ όλες τις δυσμενείς υγειονομικές συνθήκες, «διά του οποίου λαμβάνουμε την συγχώρηση και την άφεση των αμαρτιών μας από τον Ίδιο τον Κύριο. Στη ζωή μας, βέβαια, θα υπάρχουν πάντοτε και οι φαρισαίοι, που συχνά βρίσκονται και μέσα μας. Αυτό συμβαίνει όταν είμαστε έτοιμοι να κρίνουμε και να κατακρίνουμε τον αδελφό μας, θεωρώντας ότι εμείς γνωρίζουμε και πράττουμε το σωστό. Χωρίς να το καταλάβουμε, μετατρεπόμαστε σε φαρισαίους, νομίζοντας πως μόνον εμείς κατέχουμε την αλήθεια και κρίνουμε τους πάντες και τα πάντα, τον Επίσκοπο, τους Ιερείς μας, την ίδια την Εκκλησία, γιατί νομίζουμε ότι είμαστε δήθεν πιο ορθόδοξοι από τους άλλους, πιστεύουμε πιο πολλοί από τους άλλους. Αυτά πίστευαν και οι Φαρισαίοι. Τηρούσαν κατά γράμμα τον Νόμο, αλλά, όταν βρίσκονταν κοντά στον Χριστό δεν μπορούσαν να δουν και να ομολογήσουν το αυταπόδεικτο, ενώ παρερμήνευαν τον Νόμο, για να εξαπολύσουν έωλες κατηγορίες κατά του Χριστού. Ο φαρισαϊσμός υποκρύπτεται συχνά και στην δική μας ζωή, γι’ αυτό, δεν μπορούμε να πορευτούμε στην οδό της μετανοίας, αν δεν συγχωρήσουμε τους αδελφούς μας. Δεν μπορούμε ποτέ να γευτούμε την συγχώρηση του Χριστού, αν δεν έχουμε μέσα μας αγάπη για τον αδελφό μας…».

Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος απένειμε την οφειλόμενη τιμητική διάκριση στον επί σαράντα τρία χρόνια Λαμπαδάριο του Ναού κ. Φώτιο Ξηρομερίτη, ο οποίος πλέον αποσύρεται από την ενεργό υπηρεσία. Ο Σεβασμιώτατος εξήρε το ήθος, την καλοσύνη και την ευγένεια του τιμηθέντος. Επεσήμανε την μοναδικότητα του γυναικείου χορού τον οποίο συνέστησε, διδάσκοντας την θεωρία και την πράξη της Ψαλτικής τέχνης στις γυναίκες που τον πλαισίωναν και τον ευχαρίστησε, διότι «υπήρξε υπόδειγμα ήθους για τους μαθητές του, ένα ήθος που μεταφέρει διαχρονικά η Βυζαντινή μας Μουσική. Είναι αυτή που διασώζει την Ελληνική γλώσσα, την Παράδοση και την Θεολογία της Εκκλησίας μας». Ο Σεβασμιώτατος χαιρέτησε την ανανέωση στον ιεροψαλτικό δυναμικό του Ναού, όπου πλέον, ψάλλουν νέοι Ιεροψάλτες, απόφοιτοι της Σχολής Βυζ. Μουσικής της Τοπικής μας Εκκλησίας. Από την μεριά του, ο κ. Ξηρομερίτης ευχαρίστησε τον Σεβασμιώτατο και εκ μέρους του Γυναικείου χορού, που με την ευλογία του συνεστήθη, ενώ δεν παρέλειψε να αναφερθεί στην άψογη και πολυχρόνια συνεργασία του με τον αείμνηστο εφημέριο του Ναού π. Βάϊο Τακούμη.