Γέροντος Νεκταρίου Μουλατσιώτη, Πρωτοσυγκέλλου Ι.Μ. Φωκίδος
Η αγία μας Εκκλησία καθημερινά μας παρουσιάζει και μας προβάλλει αγίους ανθρώπους. Σκοπός της προβολής αυτών των αγίων προσώπων είναι να γνωρίσουμε την ζωή τους, να μιμηθούμε τις αρετές τους, την αγάπη τους για τον Χριστό και την Εκκλησία. Να δούμε το πώς διόρθωσαν τον χαρακτήρα τους, πώς πολέμησαν τα πάθη και τις αμαρτίες τους και έφθασαν στην αγιότητα.
Βλέποντας και ακούοντας τον τρόπο ζωής τους, αν προσπαθήσουμε να ομοιάσουμε σ’ εκείνους μπορούμε να φθάσουμε κι’ εμείς στην ποθητή αγιότητα, που αποτελεί σκοπό της ζωής κάθε χριστιανού, που θέλει να κερδίσει τον Παράδεισο. Διά τον ίδιο λόγο η αγία μας Εκκλησία για δεκαπέντε ολόκληρες ημέρες προβάλλει και παρουσιάζει σε όλα τα παιδιά της το πρόσωπο της Παναγίας μητέρας του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.
Η Εκκλησία μας παρουσιάζει την Θεοτόκο και μητέρα του Θεού μας, διά να δούμε όλες τις αρετές Της, που την έκαναν να είναι η πιο ευλογημένη γυναίκα του κόσμου. Να είναι η μόνη Κεχαριτωμένη, δηλαδή η γυναίκα που είναι γεμάτη από την Χάρη του Θεού και την οποία το βλέμμα Θεού Παντοκράτορος επέλεξε για την ενσάρκωση του μονογενούς Του Υιού.
Τις αρετές και την ζωή της Θεοτόκου επέλεξαν επίσης και εκατομμύρια άνθρωποι για να μιμηθούν, ώστε να φτάσουν κι αυτοί στην αγιότητα και να κερδίσουν τον Παράδεισο. Τις αρετές και την ζωή της Παναγίας μας έως και σήμερα δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι αγωνίζονται να μιμηθούν όλοι οι καλοί μας μοναχοί και οι καλές μοναχές που αφιέρωσαν και αυτοί την ζωή τους στον Θεό, όπως η Θεοτόκος. Αλλά και ανά μέσω των αιώνων έως και σήμερα, με πρότυπο την Παναγία μας διάγουν τον βίο τους και όλοι οι απλοί χριστιανοί που θέλουν να ζουν κοντά στον Χριστό και στην Εκκλησία Του.
Ωστόσο, αν μελετήσουμε προσεκτικά αδελφοί μου τον τρόπο ζωής και τις αρετές της Παναγίας μας και επιχειρήσουμε να κάνουμε μια σύγκριση με τον τρόπο ζωής του σύγχρονου ανθρώπου, θα κατανοήσουμε γιατί η ανθρωπότητα και η προσωπική ζωή του καθενός από εμάς, πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Ιδού μερικά παραδείγματα:
Η Παναγία, ως γυναίκα, ήταν πάντοτε ταπεινή, απείχε παντελώς από την εγωιστική διάθεση του σημερινού ανθρώπου, ο οποίος για τα πάντα έχει γνώμη, άποψη, θέση. Ο ταπεινός ευλογείται, ο εγωιστής δεν εισέρχεται ποτέ στον Παράδεισο.
Η Παναγία, ως γυναίκα δεν είχε ποτέ δικό της θέλω, δεν αυτονομούσε την επιθυμία της. Αναζητούσε πάντα το θέλω του Θεού και έπραττε όσα επιθυμούσε ο Θεός από αυτήν. Καθημερινά συμμόρφωνε επιμελώς το θέλω Της και την επιθυμία Της με το θέλημα και την επιθυμία του Θεού. Έτσι ζούσε πάντοτε και κατά πάντα σύμφωνα με το θέλημα του Θεού.
Ο σημερινός άνθρωπος δεν κοιτά να ζει όπως θέλει και επιθυμεί ο Θεός, αλλά ζει όπως θέλει και επιθυμεί ο ίδιος. Αν θέλει δηλαδή να πορνεύσει, πορνεύει, αν θέλει να μοιχεύσει, μοιχεύει, αν θέλει να βλασφημήσει, βλασφημεί, δεν εκκλησιάζεται, δεν προσεύχεται και δεν νηστεύει, επειδή δεν θέλει. Θέλει να ξενυχτά και να γλεντά ασώτως, όπως εκείνος νομίζει και όλα αυτά τα κάνει χωρίς να υπολογίζει τι θέλει ο Θεός.
Η Παναγία μας που σήμερα η Εκκλησία τιμά και μας προβάλλει κοιτούσε να ζει αποκτώντας αρετές που αρέσουν στον Θεό και ποτέ δεν έκανε το δικό της θέλημα, αλλά στην ζωή Της κυριαρχούσε πάντα το «Γεννηθήτω Κύριε το θέλημά Σου». Γι’ αυτό έζησε με αγνότητα και παρθενία σε όλη Της την ζωή, χωρίς να γνωρίσει άνδρα. Έζησε ασκούμενη με νηστεία και προσευχή και όχι με ασωτίες, γλέντια και ξενύχτια. Έζησε με φιλανθρωπίες, δίδοντας όλα τα πράγματά Της, ακόμη και τα ταπεινά και σεμνά ενδύματά Της σε ανήμπορους και φτωχούς. Σκορπούσε η Παναγία μας παντού έλεος, συγχωρητικότητα και αγάπη, ακόμη και σε εκείνους που βασάνιζαν και θανάτωσαν το παιδί Της, τον Κύριό μας Ιησού Χριστό. Δι’ αυτής της βιοτής το έλεος και η αγάπη του Θεού ήταν πάντα μαζί Της.
Εμείς ως έθνος, ως πολιτεία, ως κυβέρνηση, ως οικογένειες, σε τι ομοιάζουμε με την Παναγία; Πώς αναμένουμε λοιπόν αδελφοί μου να ευλογηθούμε από τον Θεό και να προκόψουμε; Εμείς δυστυχώς τις τελευταίες δεκαετίες μιμούμεθα όχι την Παναγία, την αγνή και ταπεινή κόρη της Ναζαρέτ, την Μαριάμ, αλλά μάλλον τον Σατανά και τα έργα του.
Αν θέλουμε όμως ως πρόσωπα, ως οικογένειες, ως κοινωνία, ως πολιτεία, ως κράτος και έθνος να ευλογηθούμε ξανά από τον Θεό, για να προκόψουμε υλικά και πνευματικά, η λύση είναι μία. Να μιμηθούμε τις αρετές και τον τρόπο ζωής της Παναγίας μας που η Εκκλησία σήμερα μας προβάλλει. Να μιμηθούμε την αγάπη Της και την αφιέρωσή Της στον Θεό, να μιμηθούμε το ταπεινό Της φρόνημα, την αγνότητα, την παρθενία Της, τις προσευχές Της, τις νηστείες Της και τις ελεημοσύνες Της. Να μιμηθούμε γενικά τον άγιο τρόπο ζωής Της.
Όποιος θέλει να τιμά έναν άγιο, τον τιμά, όχι με απάτες, ασωτίες, γλέντια και αμαρτωλά ξενύχτια, αλλά θέτοντας ως πρότυπο στην καρδιά του την ζωή του αγίου και παίρνοντας παράδειγμα από τις αρετές του. Ας μιμηθούμε από σήμερα όλοι όσοι αγαπάμε πραγματικά και όχι φαινομενικά τον Θεό και την Εκκλησία Του, τις αρετές και τον τρόπο ζωής της Θεοτόκου. Τότε το έλεος του Θεού και πάλι θα επιστρέψει στην αγαπημένη μας Ελλάδα και στον καθένα μας προσωπικά. Τότε και μόνο τότε θα βγούμε από τα αδιέξοδα που με την άσωτη ζωή μας δημιουργήσαμε.
Ασφαλής έξοδος από τα αδιέξοδα που βιώνουμε είναι μόνον μια, η μίμηση του τρόπου ζωής και των αρετών της Παναγίας μας που σήμερα εορτάζουμε. Διαφορετικά θα βασανιζόμεθα όλοι και θα υποφέρουμε για πολλά χρόνια ακόμη, έως ότου κατανοήσουμε ότι όσοι ζουν σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, αυτοί και μόνον αυτοί ευλογούνται. Αμήν.
