(Α) Στην ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ αναγνωρίζεται ο Μέγας Αλέξανδρος ως «Βασιλιάς των Ελλήνων»
Α΄ ΜΑΚΚΑΒΑΙΩΝ (Κεφ. Α’ στιχ. 1 – 10)
«Και εγένετο μετά το πατάξαι Αλέξανδρον τον Φίλιππον τον Μακεδόνα, oς εξήλθεν εκ της γης Χεττειείμ, και επάταξε τον Δαρείον βασιλέα Περσών και Μηδων και εβασίλευεν αντ’ αυτού πρότερος επί την Ελλάδα… Και εβασίλευεν Αλέξανδρος έτη δώδεκα και απέθανε… Και εξήλθεν εξ αυτών ρίζα αμαρτωλός Αντίοχος Επιφανής, υιός Αντιόχου βασιλέως ος ην όμηρος εν τη Ρώμη και εβασίλευεν εν έτει εκατοστώ και τριακοστώ και εβδόμω βασιλείας Ελλήνων».

«Ο Αλέξανδρος, ο υιός του Φιλίππου, ο Μακεδών, έπειτα από την νίκη του εναντίον των Περσών…και έγινε βασιλεύς αντί εκείνου στις χώρες αυτές, αφού προηγουμένως είχε γίνει βασιλεύς ολοκλήρου της Ελλάδος.

Και βασίλευσε ο Αλέξανδρος δώδεκα έτη και μετά πέθανε… Από αυτούς βγήκε μία ρίζα αμαρτωλή, ο Αντίοχος ο Επιφανής, υιός του βασιλέως Αντιόχου, ο οποίος ήταν προηγουμένως όμηρος στη Ρώμη και αυτός έγινε βασιλεύς κατά το εκατοστό τριακοστό έβδομο έτος της βασιλείας των Ελλήνων Σελευκιδών».

(Β) Στην ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ γίνεται αναφορά περιοχών μεταξύ των οποίων και της Ελληνικής Μακεδονίας στις οποίες περιόδευσε ο Απόστολος Παύλος και έγραψε στην ελληνική και όχι στην… σκοπιανή γλώσσα !!!

ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ (Κεφ. Ιστ στιχ. 9)

« Και όραμα δια της νυκτός ώφθη τω Παύλω, ανήρ τις ην Μακεδών εστώς, παρακαλών αυτόν και λέγων, διαβάς εις Μακεδονίαν βοήθησον ημίν ».

Είναι χαρακτηριστικό το κείμενο αυτό, όπου ο μαθητής και συνοδοιπόρος του Αποστόλου Παύλου, Ευαγγελιστής Λουκάς, αναφέρει ότι στο όραμα που είδε ο Απόστολος Παύλος ένας άνδρας Μακεδόνας στεκόταν όρθιος, και τον παρακαλούσε λέγοντάς του : «Πέρασε στη Μακεδονία και βοήθησέ μας»

Είναι καταγεγραμμένα τα επόμενα Βήματα του Αποστόλου Παύλου, στο Βιβλίο των Πράξεων των Απόστολων, γύρω στο 50 μ.Χ, τα οποία ακολουθούν και σήμερα πλήθη προσκυνητών, από τα Ιεροσόλυμα στα παράλια της Μικράς Ασίας (Τρωάδα), και συνέχεια στη Σαμοθράκη (Παλαιόπολη), την Καβάλα (Νεάπολη) και τους Φιλίππους (Κρηνίδες), την Αμφίπολη, την Απολλωνία, τη Θεσσαλονίκη, τη Βέροια, την Αθήνα, τη Πρέβεζα και την Κόρινθο.

Και μόνο το γεγονός ότι, στην Παλαιά Διαθήκη (Α΄ ΜΑΚΚΑΒΑΙΩΝ) αναγνωρίζεται ο Μέγας Αλέξανδρος ως «Βασιλιάς των Ελλήνων» και στην Καινή Διαθήκη (ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ) γίνεται αναφορά για την περιοδεία του Αποστόλου Παύλου στην Ελληνική Μακεδονία, αρκούν για την απόδειξη της ελληνικότητας της Μακεδονίας και του Μέγα Αλέξανδρου.

Η Αγία Γραφή (τα σαράντα εννέα (49) βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης και τα είκοσι επτά (27) της Καινής Διαθήκης), είναι θεόπνευστος, άρα και αλάθητος. Περιέχει την υπό του Θεού αποκαλυφθείσα στους ανθρώπους αλήθεια. Στη σύνταξη και διατύπωση των νοημάτων και των λόγων της Αγίας Γραφής συνεργάστηκε ο Θείος παράγοντας, δηλαδή το Άγιο Πνεύμα, εξασφαλίζοντας το αλάθητό της και ο ανθρώπινος παράγοντας, για τη διατύπωση των θείων αληθειών, μέσα από το ιδιαίτερο γλωσσικό ιδίωμα, το ύφος και τη λογοτεχνική ικανότητα των συγγραφέων .

Ο Ιερός Χρυσόστομος, ο μεγάλος μεταλλωρύχος της Αγίας Γραφής, έχει πει μεταξύ άλλων: «Και σε μία συλλαβή και σ’ ένα μικρό γράμμα της Γραφής, αν σκαλίσεις θα βρεις κρυμμένους στο βάθος θησαυρούς».

Πιστεύουμε ή δεν πιστεύουμε στην Αγία Γραφή;

ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

Υποναύαρχος Λ.Σ (ε.α)