Ακατάβλητο, ανυποχώρητο, ασυμβίβαστο και οτρηρό εργάτη του Ευαγγελίου, Ιεραπόστολο και άφθαστο γνώστης του έλληνος λόγου χαρακτήρισε τον μακαριστό Νικόλαο Σωτηρόπουλο ο Μητροπολίτης Πειραιώς.
Διαβάστε τι λέει:
Μετεκλήθη στην ανέσπερο Βασιλεία του Θεού, ο ακατάβλητος, ανυποχώρητος, ασυμβίβαστος και οτρηρός εργάτης του Ευαγγελίου, ο μεγαλόπνοος και βαθυνούστατος Θεολόγος, Ιεραπόστολος και άφθαστος γνώστης του έλληνος λόγου μακαριστός Νικόλαος Σωτηρόπουλος, πνευματικό ανάστημα του αοιδίμου Μητροπολίτου Φλωρίνης κυρού Αυγουστίνου, , διά τον οποίον δυνάμεθα δίχα υπερβολής να είπωμεν ότι ανεδείχθη εν υστέροις χρόνοις διδάχος του Ορθοδόξου Γένους και μάρτυρας της Αληθείας, ο έργω και λόγω μισήσας τα έργα των Νικολαιτών.
Ο θεσπέσιος και πεφωτισμένος νούς του που χαριτώθηκε από τας ακτίστους ενεργείας του Παναγίου Θεού, συνέγραψε ανυπερβλήτου δυνάμεως θεολογικάς πραγματείας με κορωνίδα το μνημειώδες έργο «Ιησούς-Γιαχβέ» καθώς και τους 4 τόμους ερμηνείας δυσκόλων χωρίων της Γραφής, ερμηνεία της Καινής Διαθήκης και πλήθος άλλων εξαιρέτων συγγραφών.
Ως πολυτίμητο θησαυρό είχε την άφθαστο παρθενία του βίου του και ως φωτεινό οδοδείκτη και μέντορα της ζωής του τον «ηρωικότερο των Αγίων και Αγιώτερο των ηρώων» Μ. Αθανάσιο του οποίου μιμητής κατά πάντα απέβη.
Τυγχάνω αυτήκοος μάρτυς των απόψεων που κατεδίκασε ο μεταστάς και καταθέτω με την πολυχρόνιο εμπειρία της ενασχολήσεώς μου στην Εκκλησιαστική Δικαιοσύνη και της επιγνώσεως της σοβαρότητος και της ευθύνης μου ενώπιον της κρίσεως του Παναγίου Θεού εν τη ημέρα εκείνη αλλά και εν τη προσωπική μου κρίσει εν τη ώρα της εξόδου μου εκ του κόσμου τούτου, ότι η κανονική αυτού δίωξη και καταδίκη ήτο ιεροκανονικώς αλλά και ουσιωδώς ενώπιον του Παναγίου Θεού ανεπέρειστος, αβάσιμος και απαράδεκτος, διότι ο διωχθείς διά του λόγου του και της μαρτυρίας του απέτρεψε την διασπορά κακοδόξων απόψεων διά το υπερύμνητο πρόσωπο του ενσαρκωθέντος Θεού Λόγου. Επιπροσθέτως η πρόσαψη σε αυτόν του κανονικού εγκλήματος της εισπηδήσεως ήτο παντελώς ανυπόστατος διότι δεν είχε ουδεμία κανονική θεμελίωση και στοιχειοθέτηση εφ’ όσον το κανονικό αυτό αδίκημα διαπράττεται μόνον υπό φορέων του Επισκοπικού λειτουργήματος (ΙΔ΄ Αγ. Αποστόλων, ΙΕ΄ Α΄ Οικουμ. Συνόδου, Ε΄ Δ΄Οικουμ. Συνόδου, Ις΄ Αντιοχείας). Συνεπώς δίχα κανονικής προβλέψεως δεν υφίστατο η δυνατότης προσάψεως ενός τέτοιου βαρυτάτου αδικήματος εις έναν λαικόν. Ειρήσθω δε ότι το ομοειδές παράπτωμα του πρεσβυτέρου κανονικώς προβλέπεται και κολάζεται ως παρ’ Ενορίαν πράξις.
Το ιλαρόν του σκηνώματος του μακαριστού Νικολάου Σωτηροπούλου και το χαρίεν του προσώπου του ως και η ευλογία της μοναχικής ευκαμψίας που είχε καταδεικνύουν και στον πλέον δύσπιστο ότι ο μακάριος δούλος του Θεού ήδη προγεύεται της αιωνίου δόξης και ότι τελικός κριτής όλων μας είναι ο «ετάζων καρδίας και νεφρούς Κύριος».
Είη η μνήμη αυτού αιωνία!
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ ο Πειραιώς ΣΕΡΑΦΕΙΜ
