”Ηρπάγη!… Ο Φίλος…”

Του Μητροπολίτου Καβάσων Εμμανουήλ

Με πόνο ψυχής γράφω αυτές τις ελάχιστες γραμμές, ο ελάχιστος εγώ για τον κοιμηθέντα εν κυρίω, αγαπητό φίλο και αδελφό τον Ελασσώνος Βασίλειο.Μέσα στην Αναστάσιμη περίοδο που διανύουμε, έφυγε η καθαρά του ψυχή για τους Ουρανούς. Ένας Αναστάσιμος άνθρωπος, ηρπάγη στους Ουρανούς ακριβώς μέσα στην κάρδια της Αναστάσιμου βιωτής της αγίας μας Εκκλησίας.

Ηρπάγη η αγαπώσα καρδία του, “ίνα μη η κακία” του κόσμου τούτου καταλάβει αυτού … Κάπως έτσι τολμώ να ερμηνεύσω την πρόωρη αναχώρηση του “εκ του ματαίου τούτου κόσμου …”

Άνθρωπος αγάπης, καταλλαγής και συναινέσεως. Ειρηνικός, ευγενής, ευπροσήγορος, αναστάσιμος και πλήρης αγάπης.

Είχα την ευλογημένη συγκυρία να τον γνωρίσω νέο διάκονο διαβιούντα τότε, στην Ιερά Μονή Πεντέλης.

Έκτοτε μας συνέδεσε αδιατάρακτη φιλία και αγάπη που ουδέποτε εκπίπτει…. αφού εν τη προθέσει ο ένας μνημόνευε μυστικώς τον άλλον δεόμενος του Κυρίου.

Αδελφέ μου Βασίλειε, πορεύσου εν ειρήνη την οδό της Αναστάσεως.

Στην ζωή σου ηγάπησες πολύ τον αγαπημένο Ιησού και ακολουθήσας πιστά ταις ίχνεσιν αυτού.

Κατά την ώρα της εξόδιου σου Ακολουθίας της “όλης εκκλησίας” συμμετεχούσης, σου αφιερώνω τούτα τα φτωχά λόγια βγαλμένα μέσα από την καρδιά μου.

Δέξου τα, ως αντίδωρον ευγνωμοσύνης και αγάπης αιωνιζούσης……

Ο Πατριάρχης της των Αλεξανδρέων εκκλησίας και της Αφρικής απάσης Κύριος μοι Κύριος Θεόδωρος φίλος, αδελφός και συνοδοιπόρος σε αποχαιρετά με τα εμπνευσμένα λόγια που ήδη κατέθεσε εν αγάπη για σένα ονομάζοντας σε λαμπρό και μεγάλο Ιεράρχη.Ότι προσέφερες στην τοπική και την καθόλου εκκλησία να Σου αντιπροσφερθεί από τον φιλανθρωπότατο Κύριο εκατονταπλασίονα, δικαιώνοντας Χριστός ο και Αναστάς τους κόπους και τους πόνους που γι ́ Αυτόν κατέβαλες. Εν σιγή προσκυνώ του τιμίου σκηνώματος σου.

Ας είναι αιώνια η Μνήμη σου μέσα στη «Μνήμη» του Θεού την αιώνια.Ο δε “εν αγίοις αναπαυόμενος Θεός” να κατατάξει την φιλομόναχη αγία σου ψυχή μετά των αγίων.