Κυριακάτικο εγκύκλιο κήρυγμα του Μητροπολίτου Γόρτυνος & Μεγαλοπόλεως Ιερεμία
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΕ
ΓΙΑ ΝΑ ΖΕΙ ΑΙΩΝΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ!
Τρία πράγματα θα σας πω στο σημερινό μου κήρυγμα, αγαπητοί μου αδελφοί, και παρακαλώ πολύ να τα προσέξετε:
1. Το πρώτο είναι ότι εμείς οι άνθρωποι πλαστήκαμε από τον Θεό.
(α) Όλα βέβαια τα όντα είναι από τον Θεό, αλλά εμείς οι άνθρωποι, όπως το λέει η Αγία Γραφή, πλαστήκαμε με ιδιαίτερο τρόπο, επειδή είμαστε πλασμένοι «κατ᾽ εικόνα και καθ᾽ ομοίωσιν Θεού» (Γεν. 1,26). «Αι χείρες σου εποίησάν με και έπλασάν με», λέει ο Ψαλμωδός στον Θεό (Ψαλμ. 118,73). Αυτό βέβαια δεν μπορεί να ειπωθεί για τα ζώα, γιατί τα ζώα δεν είναι πλασμένα «κατ᾽ εικόνα και καθ᾽ ομοίωσιν Θεού». Ας ευχαριστήσουμε τον Θεό γι᾽ αυτό. Από την ανυπαρξία μας έφερε στην ύπαρξη. Είμασταν «μη όντα» και τώρα είμαστε «όντα». Είμαστε ζωντανές υπάρξεις από τον Όντα Θεό (βλ. Β´ Μακ. 7,28). «Εγώ ειμί ο Ων», λέει ο Χριστός (Απ. 1,8).
(β) Ο Θεός όμως όχι μόνο δημιούργησε όλα τα όντα και εμάς, αλλά, για να διατηρήσει εμάς στην ζωή, «συνέχει» και «συνδράμει», συντηρεί δηλαδή όλη την κτίση και τις ενέργειες των όντων για την δική μας συντήρηση και παραμονή στην ζωή. Αυτά τα τρία λέγουν οι θεολόγοι ότι είναι εκείνα με τα οποία ο Θεός έφερε τον άνθρωπο στην ζωή και τον συντηρεί στην ζωή: Η «δημιουργία», η «συνοχή» και η «συνδρομή».
(γ) Αδελφοί μου! Η ζωή μας, και η δημιουργία της και η συντήρησή της, είναι από τον Θεό. Μην το λησμονούμε ποτέ αυτό. Η Αγία Γραφή όμως όπως παλαιά ήλεγξε τους αγνώμονες Ισραηλίτες, έτσι ελέγχει και εμάς σήμερα και μας λέει: «Θεόν τον γεννήσαντά σε εγκατέλιπες και επελάθου Θεού του τρέφοντός σε» (Δευτ. 32,18)!
2. Το δεύτερο που θέλω να σας πω, χριστιανοί μου, σήμερα είναι ότι εμείς οι άνθρωποι όχι μόνο πλαστήκαμε από τον Θεό, αλλά και πλαστήκαμε για τον Θεό.
(α) Ο Θεός δεν είναι μόνο η αρχή μας, αλλά είναι και το τέλος μας, δηλαδή ο σκοπός μας. «Εγώ ειμι το Α και το Ω η αρχή και το τέλος», λέει ο Ιησούς Χριστός (Απ. 1,8). Ολοκληρωτικά, λοιπόν, ανήκουμε στον Θεό, γιατί και δημιουργηθήκαμε από Αυτόν και δημιουργηθήκαμε γι᾽ Αυτόν. Τα ζώα δεν δημιουργήθηκαν από τον άνθρωπο, αλλά επειδή δημιουργήθηκαν για τον άνθρωπο, πόσο τα καϋμένα κοπιάζουν υπηρετώντας και τα σκληρά θελήματα του αφέντη τους και πολλές φορές μάλιστα θανατώνονται γι᾽ αυτόν! Γιά πόσο τώρα, χριστιανοί μου, εμείς οι άνθρωποι πρέπει να είμαστε δοσμένοι στην υπηρεσία του Θεού και να τηρούμε τις εντολές Του, γιατί, όχι μόνο γι᾽ αυτό πλαστήκαμε, αλλά και απ᾽ Αυτόν, από τον Θεό πλαστήκαμε.
(β) Αν, αδελφοί μου, στην ζωή που ήρθαμε δεν βρούμε τον Θεό, αν δεν γνωρίσουμε τον Χριστό, πάει, είμαστε χαμένοι. Γιατί, ξαναλέω ότι γι᾽ Αυτόν τον σκοπό πλαστήκαμε: Γιά να δοξάσουμε τον Θεό. Αυτό είναι το «τέλος» μας, δηλαδή ο σκοπός μας. Γι᾽ αυτό ήρθαμε στην ζωή. Καί ένα φιλοσοφικό αξίωμα λέει: «Παν το απογυμνούμενον του ιδίου τέλους (= του σκοπού) ματαιούται». Έτσι, ένα μαχαίρι που δεν κόβει και ένα κλειδί που δεν ανοίγει και ένα ρολόι που δεν δείχνει σωστά την ώρα, είναι και τα τρία για πέταμα. Το ίδιο και ο άνθρωπος που δεν βρήκε τον Θεό και δεν κάνει το θέλημά Του, ζεί μια ζωή χωρίς νόημα, χωρίς περιεχόμενο. Καί ο Δημιουργός Πατέρας Θεός λέει: «Ο υιός δοξάζει τον πατέρα του και ο δούλος τον κύριό του. Αν Εγώ είμαι Πατέρας, που είναι η δόξα Μου;» (Μαλαχ. 1,6).
3. Το τρίτον που θέλω να σας πω στο σημερινό μου κήρυγμα, αδελφοί μου, είναι ότι για εμάς ο Θεός δεν είναι μόνον η αρχή και το τέλος στην παρούσα ζωή, αλλά θα μας είναι η ατελεύτητη και γλυκύτατη μακαριότητα στην μέλλουσα ζωή.
(α) Μπορούσε ο Θεός να κάνει τον άνθρωπο έτσι, ώστε, αφού ζήσει μερικά χρόνια, έπειτα να διαλύεται για την δόξα Του, όπως διαλύεται το λιβάνι μέσα στο θυμιατό για την δόξα του Θεού. Ή μπορούσε ο Θεός να μας δώσει μια αμοιβή χωριστή από τον Εαυτό Του, σαν κι αυτή που λέει στον προφήτη Ησαία: «Ιδού, όσοι με δουλεύουν θα φάγουν· όσοι με δουλεύουν θα πιούν· όσοι με δουλεύουν θα ευφρανθούν» (65,13). Καί έπειτα από αυτό να πηγαίναμε στο μηδέν απ᾽ όπου προήλθαμε. Καί αυτό αν το έκανε ο Θεός, θα μας ήταν μεγάλη αμοιβή και ευδαιμονία.
Αλλά δεν θα δώσει αυτό ο Θεός σ᾽ όσους Τον αγάπησαν και Τον δούλευσαν καθαρά. Θα τους δώσει τον Ίδιο τον Εαυτό Του και μάλιστα αιώνια! Θα τους δώσει την Βασιλεία Του, για να γεύονται αιώνια την δόξα Του. Γι᾽ αυτό και λέγει ο άγιος Αυγουστίνος στην προσευχή του προς τον Θεό: «Όχι, Θεέ μου, άλλος μεν Εσύ, άλλος δε ο μισθός σου, αλλά Εσύ ο Ίδιος είσαι ο μεγάλος μισθός μας. Εσύ είσαι ο στεφανών, Εσύ και το στεφάνι μας»!
(β) Καί τώρα, αδελφοί μου, ακούστε: Αν έπρεπε να δουλεύουμε τον Θεό μ᾽ όλη μας την καρδιά, ακόμη κι ας ήταν υλική και προσωρινή η αμοιβή Του σε μας, πόσο πρέπει να Τον αγαπούμε και να Τον δουλεύουμε πρόθυμα τώρα που γνωρίζουμε ότι για την δούλευση αυτή θα μας χαρίσει αιώνια τον Εαυτό Του, δηλαδή την δόξα Του και την Βασιλεία Του!… Ναί! Είμαστε διωρισμένοι να βασιλεύουμε αιώνια μαζί με τον Θεό. Γι᾽ αυτό, αδελφοί, επειδή αυτός είναι ο προορισμός μας, ας καταφρονούμε σαν λάσπη όλα τα γλυκά και ευχάριστα που μας προσφέρει η αμαρτία, γιατί αυτά, αντίθετα με τα καλά, μας δίνουν ως μισθό τον διάβολο και την αιώνια καταδίκη. Ας αποστραφούμε όλες τις προηγούμενες αμαρτίες μας, ας μετανοήσουμε και ας κλάψουμε γι᾽ αυτές και ας παρακαλέσουμε την Παναγία μας να μας κάνει να αγαπήσουμε ολόκαρδα τον Χριστό, γιατί γι᾽ Αυτόν και για την αγάπη Του είμαστε πλασμένοι. «Ω Χριστέ», λέει ο άγιος Αυγουστίνος, «μας έκανες για Σένα. Καί η καρδιά μας δεν θα αναπαυθεί ποτέ, μέχρις ότου βρεί Εσένα»!
Καλό Δεκαπενταύγουστο, Καλή Παναγία
Με πολλές ευχές
† Ο Μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Ιερεμίας
-120x86.jpg)
