Η επιστολη του Σεβασμιωτάτου Δωδώνης έχει ως εξής:
Είναι γεγονός ότι, με την αναγγελία της προθέσεώς μου να παραιτηθώ από τα καθήκοντα του Μητροπολίτου, υπήρξε για μερικούς «αδελφούς» ανάμεικτος προβληματισμός, ενώ κάποιοι άλλοι, με κρυφή χαρά, περίμεναν την πραγμάτωση της εξαγγελίας, για να «ανασάνουν» και χωρίς δισταγμό, προς τιμήν τους, να αναφωνήσουν: «Ούφ, επί τέλους τον ξεφορτωθήκαμε»!
Ο σκοπός της παρούσης δεν είναι να θυμίσω ότι είμαι εδώ, αλλά να μοιρασθώ έναν εντονότατο προβληματισμό μου, που διατρέχει την περίοδο αυτή στις σκέψεις όλων Σας.
Είναι οι εκλογές προς κάλυψιν των κενωθέντων μητροπολιτικών θρόνων και φυσικά όχι των από πολλών ετών ήδη αποιμάντων Μητροπόλεων. Έχει και αυτό τους λόγους του.
Στο μαγείρεμα δεν ρίχνουμε όλα τα υλικά μαζί!
Μετά την επί τέλους παραίτηση του Σεβασμιωτάτου κυρίου Αθηναγόρα, ο Μακαριώτατος ΔΕΣΜΕΥΤΗΚΕ να προτείνει τον επί δέκα και εννέα χρόνια Αρχιερέα Σεβασμιώτατο Μαραθώνος κ. Μελίτωνα, υπηρετούντα στην Εκκλησία της Ελλάδος από του έτους 1986.
Μετά από αρκετό χρόνο ακούσαμε ότι το ενδιαφέρον του Αθηνών υπεχώρησε στην πρόταση του Σεβασμιωτάτου Σπάρτης.
Προφανώς κανείς δεν είπε στον κατά πάντα άξιο Άγιο Σπάρτης αυτά, που η ταπεινότητά μου του είπε, με αφορμή τηλεφώνημα του Αγίου Σπάρτης προς εμένα, με ευχετική πρόθεση για το Πάσχα και τα οποία Σας μεταφέρω εδώ:
«Άγιε Σπάρτης, προ πέντε ετών ζητήσατε βοηθό Επίσκοπο και η Εκκλησία έσπευσε να ικανοποιήσει την επιθυμία Σας. Ήμουν υπέρμαχος και ως προς το αίτημα και ως προς το πρόσωπο. Σας τιμά η προσπάθεια να τακτοποιηθεί ο Επίσκοπος Ανδρούσης. Υπάρχουν όμως τα εξής ερωτήματα: Σήμερα είσθε πέντε χρόνια μεγαλύτερος από τότε που τον ζητήσατε, άρα έχετε σήμερα μεγαλύτερη ανάγκη της παρουσίας βοηθού Επισκόπου.
Αν βέβαια προτάσσετε την λογική της θυσίας Σας υπέρ του φίλτατου Αγίου Ανδρούσης, ο οποίος υπηρετεί μόνο πέντε χρόνια, τότε ελπίζω πως το εγνωσμένο ήθος Σας επιβάλλει την προτεραιότητα στην τακτοποίηση του επί δέκα εννέα έτη βοηθού Επισκόπου Μαραθώνος. Άλλωστε κι εγώ δεκαοκτώ χρόνια έμεινα Επίσκοπος προ της εκλογής μου στην Ζάκυνθο (Μάιος 1994)».
Εδώ, προς άρσιν κάθε κακοπίστου διαθέσεως, θυμίζω ότι τον Άγιο Ανδρούσης σθεναρά υποστήριξα για την Μητρόπολη Γόρτυνος και με παρρησία τον ψήφισα, γνωστοποιήσας την πρόθεσή μου πρώτα και την τελική μου επιλογή στην συνέχεια στον υπηρετούντα σήμερα την ιστορική Μητρόπολη Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Σεβασμιώτατο κ. Ιερεμία.
Αυτά θεώρησα χρέος να καταστήσω γνωστά και να θέσω στην αρχιερατική συνείδησή Σας το ερώτημα: Επί τέλους, πότε τα μαγειρεία θα αντικατασταθούν με την επίπνοια του Αγίου Πνεύματος;
Πότε το συμφέρον της Εκκλησίας θα περιβληθεί με την εντιμότητα και την λογική, για να διαφέρει από τα πολιτικά τερτίπια; Πότε το αποτέλεσμα των ψήφων θα είναι οι αριθμοί των ψηφισάντων χωρίς ταχυδακτυλουργικά λάθη; Μήπως θέλετε παραδείγματα; Λέω, μήπως;;;
