«Εκοιμήθη ο Ταπεινός, ο Γλυκύς, ο Απλούς…»

Του Επισκόπου Κερνίτσης Χρυσανθου

26 Μαΐου ήταν η μέρα που ήχησαν χαρμόσυνα οι καμπάνες της Ιεράς Μονής Πετράκη και όλων των Εκκλησιών και των Ιερών Μονών της Κεφαλονιάς.

Ο δικός μας παπά Γεράσιμος εκλέχθηκε, υπό της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, Μητροπολίτης Κεφαλληνίας.

Καταφθάσαμε όλοι στην Ιερά Μονή Πετράκη για να τον συγχαρούμε για την εκλογή του και να ακούσουμε το Μέγα Μήνυμά του. Απερίγραπτη η χαρά μας και έκδηλη η συγκίνησή μας. Εμείς οι Κεφαλλονίτες αισθανόμαστε υπερήφανοι γι’ αυτήν την εκλογή.

«Χρύσανθέ μου, ψυχή μου, σε ευχαριστώ για όλα…», ήταν ο λόγος του που χαράχθηκε στην ψυχή μου όταν τον ασπάσθηκα και τον συνεχάρην για την εκλογή του.

«Δεσπότη μου, του απάντησα, όλοι οι Κεφαλλονίτες είμαστε δίπλα σου και σε αγαπάμε…». Ως απάντηση της ευχής μου, ήταν η πρόσκληση προς τον Κεφαλλήνα Μητροπολίτη Νικαίας κ.κ. Αλέξιον και προς την αναξιότητά μου, να παραστούμε στην πανήγυρι του Αγίου Γερασίμου στις 15 & 16 Αυγούστου.

Ακολούθως, παρέστημεν στην χειροτονία του εις Επίσκοπον και του ευχηθήκαμε τα καλύτερα για την προαγωγή του στο Αρχιερατικό αξίωμα.

Όμως, την χαρά και την εσωτερική μας αγαλλίαση την διαδέχτηκε η βαθειά λύπη και ο στεναγμός. Είκοσι δύο ημέρες μετά την εις Επίσκοπον χειροτονία του, ο Δεσπότης μας εκοιμήθει. Ως κεραυνός εν αιθρία η είδηση του θανάτου του έφτασε σε όλη την Οικουμένη. Η Κεφαλονιά μας αντί των άσπρων, στολίζεται τα μαύρα. Αντί του ζώντος Ποιμενάρχου, αναμένει τον κεκοιμημένο πλέον Επίσκοπό της.

«Τίς γάρ ἔγνω νοῦν Κυρίου; καί τίς σύμβουλος αὐτοῦ ἐγένετο»; Αυτός ο λόγος του Προφήτου Ησαΐου μας έρχεται στο νου για να «μαλακώσει» τον πόνο μας.

Τα «γιατί» κατακλύζουν, ως καταιγίδα, τις σκέψεις των ανθρώπων. Όμως, γνωρίζουμε πως ο θάνατος έρχεται «ὡς κλέπτης ἐν νυκτί», και την συγκεκριμένη νύχτα της 21ης προς την 22αν Ιουνίου ο Κύριος εκάλεσε τον Αρχιερέα του Γεράσιμο για να συλλειτουργεί με όλους τους Αγίους Του στο επουράνιο θυσιαστήριο.

Ο σύγχρονος Άγιος της Εκκλησίας μας, Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης, αναφέρει πως όταν ο άνθρωπος είναι άγιος, δηλαδή ζει μία υψηλή πνευματική ζωή, τότε ο Θεός τον καλεί κοντά του ώστε να συνεχίζει να ζει αιωνίως αυτή τη μακαρία ζωή.

Όσοι γνωρίσαμε καλά τον μακαριστό Μητροπολίτη Κεφαλληνίας κυρό Γεράσιμο, γίναμε μέτοχοι μιας ιδιαίτερης πνευματικής και χριστιανικής προσωπικότητος.
Ταπεινός. Γλυκύς. Απλός.

Ταπεινός, γιατί πάντοτε ήθελε και επεδίωκε να είναι τελευταίος στην προβολή και τη δόξα και πρώτος στην αγάπη και στην φιλανθρωπία προς τον πάσχοντα άνθρωπο.

Γλυκύς, γιατί πάντοτε με το χαμόγελο και την ευγένειά του προσέφερε τις υπηρεσίες του σε όλους. Ενθυμούμαι πως κάθε φορά που επισκεπτόμουν το νησί με υποδεχόταν με χαμόγελο και αδελφικό εναγκαλισμό.

Απλός, γιατί προτιμούσε να κυκλοφορεί ανυπόδητος παρά να γνωρίζει πως κάποιος Κεφαλλονίτης, και όχι μόνο, στερείται ενδυμάτων, υποδημάτων και άλλων αγαθών. Προσέφερε τα πάντα για μην πεινάει, να μην κρυώνει, να μην διψάει ο λαός του Θεού.

Με αυτές τις απλές σκέψεις προσπάθησα να σκιαγραφήσω τον πατριώτη μου Μακαριστό Μητροπολίτη Κεφαλληνίας κυρό Γεράσιμο.

Επισφραγίζω την κατάθεση ψυχής μου με τον λόγο του Ιερού Χρυσοστόμου, ο οποίος ομιλεί για την αληθινή δόξα: «Δόξα γάρ ἀνθρώπου εὐλάβεια, ἐπιείκεια, ἐλεημοσύνη, πρᾳότης, ταπεινοφροσύνη, εἰρήνη, δικαιοσύνη, ἀγάπη ἀνυπόκριτος πρός πάντας. Ταῦτα πάντα δόξα ἀνθρώπου».

Αυτή ήταν η δόξα του ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ.

ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΠΡΟΒΛΗΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΤΗΣ ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ