ΕΥΛΟΓΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑ!Η απόφαση της Κυβέρνησης να αποδώσει τιμές εν ενεργεία Πρωθυπουργού στον εκλιπόντα Κώστα Σημίτη και να κηρύξει τετραήμερο εθνικό πένθος προκάλεσε έντονες αντιδράσεις και συζητήσεις στην κοινή γνώμη.
Του Γιάννη Παπανικολάου – ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
Αν και η πολιτεία οφείλει να τιμά τους Πρωθυπουργούς της, η επιλογή ενός τόσο παρατεταμένου πένθους εγείρει ερωτήματα για τις προθέσεις της κυβέρνησης και την αναγκαιότητα αυτής της κίνησης.
Ο Κώστας Σημίτης υπήρξε μια σημαντική πολιτική φυσιογνωμία, με θητείες που καθόρισαν την πορεία της χώρας, ιδιαίτερα μέσω της ένταξης στην ευρωζώνη και της εισόδου της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ωστόσο, η διακυβέρνησή του δεν υπήρξε αδιαμφισβήτητη. Τα σκάνδαλα της περιόδου του, όπως αυτά που συνδέονται με την υπόθεση Siemens και την κακοδιαχείριση των Ολυμπιακών Αγώνων, αλλά και η έντονη διαμάχη του με τον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο για το ζήτημα των ταυτοτήτων, άφησαν βαθιά διχαστική παρακαταθήκη.
Η υπερβολή του τετραήμερου πένθους
Η απόφαση για τετραήμερο εθνικό πένθος συναντάται σπάνια στη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας. Συνήθως, τέτοιες τιμές αποδίδονται σε εμβληματικές προσωπικότητες που ένωσαν το λαό και σηματοδότησαν αλλαγές που αναγνωρίστηκαν ευρέως ως θετικές. Ωστόσο, η κληρονομιά του Κώστα Σημίτη διχάζει.
Από τη μία, υπήρξε ο αρχιτέκτονας της οικονομικής σύγκλισης με την Ευρώπη. Από την άλλη, η διαχείριση της εξουσίας του συσχετίζεται με βαθιά κοινωνικά και οικονομικά τραύματα, όπως η απαξίωση του δημόσιου τομέα και η στροφή σε αμφιλεγόμενες ιδιωτικοποιήσεις.
Πολλοί θεωρούν ότι η κυβέρνηση, με αυτή την απόφαση, επιδιώκει να αναδείξει μια συγκεκριμένη πολιτική αφήγηση, προβάλoντας τον Σημίτη ως πρότυπο του ευρωπαϊκού δρόμου. Ωστόσο, μια τέτοια κίνηση φαίνεται να αγνοεί το γεγονός ότι μεγάλο μέρος του λαού δεν ταυτίζεται με αυτή την προσέγγιση, ειδικά δεδομένου του πολιτικού κόστους που πλήρωσε η χώρα στις αρχές του 21ου αιώνα.
Η σκιά της διαμάχης με τον Χριστόδουλο
Η διαμάχη Σημίτη-Χριστόδουλου για το ζήτημα των ταυτοτήτων υπήρξε ένα από τα πλέον πολωτικά γεγονότα της Μεταπολίτευσης. Ο τότε Πρωθυπουργός αρνήθηκε να δεχθεί το αίτημα της Εκκλησίας και εκατομμυρίων πολιτών για την καταγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες, προκαλώντας έντονες αντιδράσεις. Η σύγκρουση εκείνη ανέδειξε την απόσταση που υπήρχε ανάμεσα στις πολιτικές επιλογές της κυβέρνησης Σημίτη και στις προσδοκίες της κοινωνίας.
Μια πολιτική επιλογή με νόημα;
Η απόφαση της κυβέρνησης να κηρύξει τετραήμερο πένθος για τον Κώστα Σημίτη είναι σαφώς μια πολιτική κίνηση με συμβολισμούς. Όμως, μήπως αυτή η υπερβολή δημιουργεί περισσότερα ερωτήματα παρά εξασφαλίζει εθνική ενότητα; Οι τιμές προς έναν πρώην Πρωθυπουργό πρέπει να αντανακλούν την πραγματική αποδοχή του από το λαό, όχι να χρησιμοποιούνται για να εξυπηρετήσουν πολιτικές ατζέντες.
Η αναδημοσίευση επιτρέπεται μόνο εάν προσθέσετε ενεργό σύνδεσμο στη πηγή του άρθρου
