του Γιώργου Νταλιάρη
Η ματαιότητα της κοσμικής ζωής οι απάνθρωποι ρυθμοί αλλά και η περιέργεια ωθούν πολλές φορές τους ανθρώπους να αναζητήσουν διεξόδους ώστε να γεμίσουν τα κενά της ψυχής τους.
Η πίστη στον Θεό και ο δρόμος προς Αυτόν ήταν για τον Νίκο Αναδιώτη η «ανάσα» που του έδωσε νέα πνοή, του έδωσε το χαμένο νόημα και που του γέμισε την καρδιά και το μυαλό.
Ο ταλαντούχος ηθοποιός και παρουσιαστής βιώνει αυτή την περίοδο μια «γεμάτη» ζωή σε όλα τα επίπεδα. Εχοντας δημιουργήσει πλέον τη δική του όμορφη οικογένεια, φροντίζει να είναι πάντα δίπλα της παρά τα σκληρά ωράρια αφού φέτος τον βλέπουμε τόσο στην καθημερινή σειρά «Δικαίωση» στο MEGA, όσο και τα πρωινά του Σαββατοκύριακου στον Alpha στην εκπομπή «Σπίτι μου σπιτάκι μου».
Μιλώντας στο ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟ ΒΗΜΑ αναφέρεται στην πίστη του στον Θεό, στις μικρές θυσίες που μπορεί να κάνει κάθε άνθρωπος ώστε να πλησιάσει σε Αυτόν και τέλος για τις ξεχωριστές στιγμές που βιώνει κάθε φορά που βρίσκεται στο Αγιο Ορος. Μάλιστα, στέλνει μια ευχή που αν εισακουστεί τότε θα νιώσουμε όλοι μας καλύτερα: «Οση περισσότερη προσευχή κάνουμε όλοι μαζί, τόσο καλύτερα θα είναι για όλους».
– Νίκο, δεν κρύβεις πως πιστεύεις βαθιά στον Θεό. Μεγάλωσες με τέτοια βιώματα ή συνέβη κάτι αναπάντεχο στη ζωή σου;
«Μεγάλωσα σε μια οικογένεια που είχε χριστιανικές αρχές, που είχε πιστεύω. Δεν ήμασταν κάθε Κυριακή στην Εκκλησία ή δεν ακολουθούσαμε κατά γράμμα ό,τι ορίζει η πίστη μας, αλλά πιστεύαμε στον Θεό. Με το ζόρι δεν νηστεύαμε, ούτε πηγαίναμε στην Εκκλησία. Στην εφηβεία, από μόνος μου ακολουθούσα έναν άλλο δρόμο, μια αναζήτηση. Μπορώ να τη χαρακτηρίσω ως μια εσωτερική ανάγκη που με ώθησε προς τα εκεί».
– Πόσο δύσκολο είναι για ένα νέο άνθρωπο που βρίσκεται στο χώρο του θεάματος να δαμάζει τα πάθη του και να παραμένει πιστός στις αρχές του.
«Οταν υπάρχει θέληση, τίποτα δεν είναι δύσκολο. Με προσπάθεια αλλά και πίστη όλα είναι εφικτά. Δεν είναι τίποτα πάνω από τις δυνάμεις μας».
– Η επαφή αυτή με τον Θεό σε έχει κάνει καλύτερο άνθρωπο;
«Σίγουρα, δεν το συζητάω. Βρήκα τον εαυτό μου έτσι. Ηρθα πιο κοντά σε μένα, δεν περίμενα από κανέναν να με κρίνει, αλλά αυτό βρίσκεται μέσα μου, στη συνείδησή μου. Και το πιστεύω βαθιά μέσα μου, πως με έκανε καλύτερο».
– Ο κόσμος χαίρεται όταν ακούει νέους ανθρώπους όπως εσύ να λένε πως έχουν πίστη, πως ζουν σύμφωνα με όσα ορίζει η θρησκεία μας.
«Οταν λέω ότι πιστεύω στον Θεό δεν το κάνω για να με ακούσουν οι γύρω μου ή να προκαλέσω. Το κάνω για μένα, δεν το προβάλλω. Το κρατώ μέσα μου χωρίς όμως να το κρύβω».
– Αυτοί που λένε πως δεν πιστεύουν, έρχεται η στιγμή που τελικά θα αναζητήσουν τον Θεό;
«Είμαι σίγουρος γι’αυτό, απλά δεν ξέρουν το πότε. Από την άλλη, δε χρειάζεται να συμβεί κάτι άσχημο ώστε να προστρέξει κάποιος στον Θεό, μπορεί να είναι και κάτι καλό που θα τον αφυπνίσει».
– Είμαστε στην Τεσσαρακοστή και πλησιάζουμε στην Ανάσταση του Κυρίου. Εσύ αυτή την περίοδο καταφέρνεις να ακολουθείς αυτά που ορίζει η πίστη μας;
«Προσπαθώ, παρότι το πρόγραμμα και οι υποχρεώσεις μου είναι βεβαρημένα. Νηστεύω όλη τη Σαρακοστή. Μικρότερος δεν το έκανα, αλλά από τη στιγμή που ξεκίνησα το πράττω ανελλιπώς και με μεγάλη χαρά. Αντιλαμβάνομαι πως για πολλούς ανθρώπους είναι δύσκολο να πηγαίνουν σε όλες τις Ακολουθίες αυτές τις ημέρες, αλλά τουλάχιστον μπορούν να κάνουν αυτή τη μικρή θυσία, που είναι η νηστεία. Οση περισσότερη προσευχή κάνουμε όλοι μαζί, τόσο καλύτερα θα είναι για όλους».
– Εχεις βρεθεί στο Αγιο Ορος. Ποιες είναι οι εμπειρίες σου;
«Το έχω επισκεφθεί αρκετές φορές, τελευταία πηγαίνω στη Μονή Βατοπαιδίου. Το να πηγαίνω στο Ορος είναι για μένα ένα «πρέπει». Δηλαδή, θα θυσιάσω από το χρόνο μου, τον λίγο αυτό το διάστημα, και θα το επισκεφθώ. Το κάνω γιατί είναι ένας χώρος προσευχής, θα συναντήσω και θα μιλήσω με πνευματικούς ανθρώπους, γιατί γαληνεύω, ηρεμώ και να κάνω μια περισυλλογή. Κάθε φορά που φεύγω από τη Μονή παίρνω μαζί μου όμορφα και θετικά πράγματα. Οποιος δεν το έχει πράξει ως σήμερα, καλό θα είναι να το κάνει. Αν καταφέρει να το επισκεφθεί έχοντας καλή και θετική διάθεση, τότε θα αλλάξει τη ζωή του».
-120x86.jpg)
