Ένα μικρό βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση θα είναι η αναγνώριση του νομικού καθεστώτος για τους Αρμένιους αλλά και για τους Έλληνες, τους Εβραίους και άλλες θρησκευτικές μειονότητες στην Τουρκία και θα επιτρέψει σε αυτές τις κοινότητες να εκλέξουν ηγέτες όπως κρίνουν σκόπιμο”, ανέφεραν οι αναλυτές Aykan Erdemir και John Lechner στο περιοδικό Foreign Policy με αφορμή την εκλογή του νέου Αρμένιου Πατριάρχη.
Οι Αρμένιοι και άλλες μη μουσουλμανικές ομάδες στην Τουρκία πιάστηκαν στον βυζαντινό συνδυασμό πολιτικής και θρησκείας του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος σφύζει από τις μειοψηφίες των αποδιοπομπαίων και τους μεταχειρίζεται με αγαθοεργία, γράφουν οι δύο αναλυτές.
Όπως και άλλες μειονότητες, οι χριστιανοί Αρμένιοι ήταν αισιόδοξοι κατά τα πρώτα χρόνια της εξουσίας του Ερντογάν, λόγω των υποσχέσεών του για την οθωμανική πολιτική ανοχής, αλλά η στρατηγική του ήταν προσανατολισμένη στην προώθηση της δικής του ατζέντας στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, αντί να βρει συγκεκριμένες λύσεις σε βαθιά ριζωμένες προβλήματα, αναφέρουν οι αναλυτές.
Οι προσπάθειες της τουρκικής κυβέρνησης να ανακατευτεί στις εσωτερικές υποθέσεις των μη μουσουλμανικών μειονοτήτων έγιναν για άλλη μια φορά εμφανείς κατά τη διάρκεια της εκλογικής διαδικασίας του νέου Αρμένιου πατριάρχη τον περασμένο μήνα.
Μετά το θάνατο του προηγούμενου Πατριάρχη Mutafyan, το τουρκικό υπουργείο Εσωτερικών εισήγαγε έναν νέο κανονισμό ο οποίος περιλάμβανε μια διάταξη που ουσιαστικά απέκλεισε 10 από τους 13 πιθανούς υποψηφίους.
[irp posts=”542874″ name=”Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος στην ενθρόνιση του νέου εν Τουρκία πατριάρχη των Αρμενίων”]
Ο επίσκοπος Sahak Maşalyan εξελέγη με συντριπτική πλειοψηφία τον περασμένο μήνα, καθώς πολλά μέλη της αρμενικής κοινότητας ήταν θυμωμένα με τον Aram Ateşyan, τον άλλο υποψήφιο που υπήρξε αναπληρωτής ηγέτης της εκκλησίας από το 2008, “για τη δεκαετή συνεργασία του με την Τουρκική κυβέρνηση “, δήλωσαν ο Erdemir και ο Lechner.
Από το 2013, η κυβέρνηση έχει εμποδίσει τα ιδρύματα των μειονοτήτων να εκλέξουν νέα μέλη του διοικητικού συμβουλίου, εξασθενίζοντας τα ίδια τα θεσμικά όργανα ζωτικής σημασίας για την εκτέλεση των καθημερινών υποθέσεων των θρησκευτικών κοινοτήτων και αφήνοντάς τα στο έλεος των ιδιοτροπιών της κυβέρνησης , ανέφεραν οι μελετητές.
