Σε περίοδο κρίσης εισέρχονται οι σχέσεις Ρωσίας-Τουρκίας σε όλους τους τομείς:
Μετά την κατάρριψη του τουρκικού μαχητικού/αναγνωριστικού RF-4E από συστήματα τα οποία κατά πάσα πιθανότατα χειρίζονταν Ρώσοι χειριστές και την έντονη λογομαχία που φημολογείται ότι είχαν ο πρόεδρος της Ρωσίας Β.Πούτιν με τον πρωθυπουργό της Τουρκίας Ρ.Τ.Ερντογάν για την συνολική διαχείριση του θέματος της Συρίας από την Άγκυρα, τώρα εμφανίζονται προβλήματα και στο ενεργειακό πεδίο.
Η προσπάθεια της Τουρκίας να αναπτύξει και να ολοκληρώσει μέχρι το 2018, το σχέδιο του αγωγού Trans-Anatolian (ΤΑΝΑΡ) με το Αζερμπαϊτζάν, ο οποίος είναι ευθέως ανταγωνιστικός προς τον South Stream, προκάλεσε την μήνι της Μόσχας, η οποία πλέον αντιδρά τελείως διαφορετικά από την περίοδο 2008-2009, οταν οι Αζέροι χρησιμοποιούντο από τις ΗΠΑ και τον απίθανο υφυπουργό Ενέργειας Ματ Μπράϊζα και έκαναν παιχνίδι στην περιοχή εκμεταλλευόμενες πολιτικούς όπως τότε το δίδυμο Ν.Μπακογιάννη και Κ.Χατζηδάκη (και τότε και τώρα στο υπουργείο Ανάπτυξης!).
Τώρα ο μεν Nabucco αναπαύεται εν ειρήνη, το ίδιο και ο ITGI και πάνω απ’όλα τώρα η Μόσχα έχει αλλάξει πολιτική: Επιλέγει μετωπικές συγκρούσεις όταν θεωρεί ότι απειλούνται τα συμφέροντά της.
Στην περίπτωση του ΤΑΝΑΡ η αντίδραση ήταν ακαριαία: “Αν η Τουρκία ολοκληρώσει, το 2018, το σχέδιο του αγωγού Trans-Anatolian (ΤΑΝΑΡ), τότε θα πρέπει να απευθυνθεί στο Μπακού για οποιαδήποτε βοήθεια σχετική με ενεργειακά προβλήματα που μελλοντικά θα αντιμετωπίσει. και όταν το λέει αυτό ο προμηθευτής του 60% των ενεργειακών αναγκών της χώρας, όπως συμβαίνει με την Ρωσία, οφείλεις να λάβεις πολύ-πολύ σοβαρά την προειδοποίηση”.
Και συνέχισε η ανακοίνωση της GAZPROM: “Η Τουρκία είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος πελάτης της ρωσικής εταιρείας, αλλά η Gazprom έχει αποδείξει ότι είναι αξιόπιστος προμηθευτής σε κάθε περίπτωση, ακόμα και όταν υπάρχουν τεχνικά προβλήματα. αν γίνουν ενέργειες που θίγουν τα συμφέροντά μας θα πράξουμε κι εμείς αναλόγως”, είπε ο εκπρόσωπος της εταιρείας Σεργκέι Κουπριάνοφ.
Βέβαια, μόνο άσχετο δεν είναι το γεγονός ότι η Ρωσία επιδιώκει να θέσει υπό τον έλεγχό της ολόκληρο το Αζερμπαϊτζάν και να αγοράσει τα σημαντικότερα ενεργειακά πεδία, στερώντας την ΕΕ από εναλλακτικές λύσεις. Κατ’αυτό τον τρόπο ναυάγησαν ο Nabbuco και ο ΙΤGI, καθώς απλά δεν επαρκούν τα υπάρχοντα πεδία, όπως αυτά του Σαχ Ντενίζ για να ξεδι΄ψάσει η διψασμένη Ευρώπη.
Aλλά και στην περίπτωση της Συρίας η ατμόσφαιρα είναι ιδιαίτερα “βαριά”: Από την Μόσχα μεταδίδεται ότι η συνομιλία Πούτιν-Ερντογάν έγινε μέσα σε βαρύ κλίμα, όπου ο πρόεδρος της Ρωσίας, εξέφρασε μεν τη λύση του για το εξαιρετικά δυσάρεστο γεγονός, αλλά έθεσε ευθέως ζήτημα “σεβασμού της κυριαρχίας της Συρίας” και ότι “Η Ρωσία δεν θα επιτρέψει να υπάρξουν λύσεις που να παραβιάζουν την βούληση του συριακού λαού”….
