Παρά τη μείωση της διεθνούς έντασης γύρω από το θέμα της Συρίας, ο επιχειρησιακός σχηματισμός του ρωσικού Πολεμικού Ναυτικού στη Μεσόγειο (μοίρα της Μεσογείου) συνεχίζει την παρουσία του στην περιοχή. Σε ορισμένα από τα πλοία, τα οποία θα αντικαθιστούσαν βάσει του προγράμματος κάποια άλλα από τη μοίρα, ανατέθηκαν άλλες αποστολές. Συγκεκριμένα, το αντιτορπιλικό και ναυαρχίδα του στόλου της Βαλτικής «Nastoichivyi», ενώ επρόκειτο να ενταχθεί στη σύνθεση της μοίρας δεν εξήλθε τελικά στη Μεσόγειο.
Το ίδιο ισχύει και για τις δυο πυραυλακάτους «Ivanovets» και «Stil», που και αυτές «έμειναν σπίτι», όπως και για τη ναυαρχίδα του στόλου του Ειρηνικού, το καταδρομικό «Variag», το οποίο δεν θα κατευθυνθεί προς τις ακτές της Συρίας παρά τις αρχικές εντολές. Κύριες μονάδες επιφανείας της μοίρας της Μεσογείου αποτελούν προς το παρόν δυο φρεγάτες, η «Neustrashimyi» του στόλου της Βαλτικής και η «Smetlivyi» της Μαύρης θάλασσας.
Τα αποβατικά
Σημαντική είναι η απρόσκοπτη λειτουργία του «Εξπρές της Συρίας», δηλαδή, των συστηματικών δρομολογίων μεταφοράς όπλων που πραγματοποιούν τα αποβατικά πλοία. Τo ρωσικό ΠΝ είναι σε θέση να συλλέγει πληροφορίες, να αποκαλύπτει τις ενέργειες και τις προθέσεις των αντιπάλων ομάδων και να μεταβιβάζει τις πληροφορίες αυτές στη Συρία.
Όσον αφορά τα μεγάλα αποβατικά πλοία, συμμετοχή στην ομάδα έχουν οκτώ μονάδες που αντιπροσωπεύουν όλους τους ρωσικούς στόλους. Δύο έως τρία από αυτά πραγματοποιούν το δρομολόγιο Νοβοροσίησκ-Ταρτούς μεταφέροντας το κύριο μέρος των εξοπλισμών, τεχνικών μέσων και πυρομαχικών στη Συρία, ενώ τα υπόλοιπα εκτελούν μόνιμη υπηρεσία στη σύνθεση της μοίρας. Αξίζει να σημειωθεί ότι -σύμφωνα με τις φωτογραφίες αλλά και τις άλλες πληροφορίες που υπάρχουν- όλα τα αποβατικά μεταφέρουν πλήρες φορτίο. Αυτά που καταπλέουν στη Συρία μεταφέρουν όπλα για τον συριακό στρατό, ενώ τα υπόλοιπα πεζοναύτες και τον απαραίτητο εξοπλισμό τους. Το καθένα από τα αποβατικά αυτά, ανάλογα με τα ακριβή χαρακτηριστικά του, μπορεί να μεταφέρει είτε 500-1000 τόνους φορτίου, είτε 10-20 άρματα μάχης, είτε 50 μονάδες θωρακισμένων οχημάτων ή οπλικών συστημάτων. Εκτός από αυτά, φέρουν δύναμη πεζοναυτών ίση με ένα τάγμα (340-440 άνδρες).
Το κατασκοπευτικό «Priazovje»
Στη σύνθεση της μοίρας υπάρχει το πολύ σημαντικό πλοίο «Priazovje» (ή CCB-201), το οποίο πραγματοποιεί καθήκοντα συλλογής πληροφοριών. Τυπικά, το ρωσικό ΠΝ το αποκαλεί «πλοίο επικοινωνίας», όλοι όμως γνωρίζουν ποια είναι η αληθινή αποστολή των πλοίων αυτών. Η ναυτική αυτή μονάδα των 3.800 τόνων δεν διαθέτει ούτε ισχυρό οπλισμό, ούτε μεγάλη ταχύτητα, αλλά είναι γεμάτο με κατασκοπευτικό εξοπλισμό, το οποίο περιλαμβάνει συστήματα ακρόασης, παρακολούθησης, αποκρυπτογράφησης σημάτων και διαβίβασης μηνυμάτων, ραντάρ που λειτουργούν σε διάφορες συχνότητες και υδροακουστικά όργανα. Ουσιαστικά, το «Priazovje» είναι τα μάτια και τα αυτιά της μοίρας, εξασφαλίζοντας την έγκαιρη αποκάλυψη των προθέσεων και ενεργειών των Αμερικανών, Τούρκων, και Ισραηλιτών, πραγματοποιώντας κατασκοπευτική δραστηριότητα στην περιοχή της Συρίας, μεταξύ άλλων και στις ραδιοσυχνότητες των ομάδων των ανταρτών.
Επιπλέον, τις επιχειρήσεις της μοίρας συνεπικουρούν περίπου δέκα σκάφη υποστήριξης, δηλαδή τρία δεξαμενόπλοια, ρυμουλκά-διασωστικά και το πλωτό συνεργείο pm-138.
Το ερώτημα που τίθεται είναι, υπάρχουν στη σύνθεση του σχηματισμού υποβρύχια; Σε αυτό η απάντηση είναι σίγουρα ναι. Διότι, ακόμη και μικρότεροι σχηματισμοί του ρωσικού ΠΝ σε μακρινές εκστρατείες, συνοδεύονται συχνά από υποβρύχια.
Πλησίον των συριακών ακτών βρίσκεται και μια ομάδα πλοίων του κινεζικού ναυτικού, της οποίας ηγείται το αποβατικό-ελικοπτεροφόρο πλοίο «Project 071». Αυτό μεταφέρει έναν αριθμό ελικοπτέρων και ένα τάγμα πεζοναυτών με τον εξοπλισμό του.
Παράγοντας αποτροπής
Η εμφάνιση στόλου γενικότερα -και συγκεκριμένα με έντονο το αποβατικό στοιχείο- αποτελεί έναν παράγοντα αποτροπής. Η επισήμως δηλωμένη αποστολή της μοίρας, δηλαδή «η εκκένωση των ρώσων πολιτών σε περίπτωση δυσμενούς εξέλιξης της κατάστασης», μοιάζει με επινόημα. Στη Συρία δεν παρατηρούνται και δεν υπάρχουν καν ενδείξεις ότι ο συριακός στρατός ηττάται.
Άλλωστε, πως είναι δυνατόν να εκκενωθούν δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι; Πριν τον πόλεμο ζούσαν στη Συρία 140.000 πολίτες με ρωσικά διαβατήρια, συν το προσωπικό διαφόρων υπηρεσιών, οι σύζυγοι και τα παιδιά Σύριων, κλπ. Ακόμη και αν έχουν φύγει οι μισοί ή τα δύο τρίτα, όσοι έχουν απομείνει ισούνται άνετα με τον πληθυσμό μιας μικρής χώρας, όπως της Νότιας Οσετίας για παράδειγμα (περίπου τόσοι ρώσοι υπήκοοι υπήρχαν εκεί όταν άρχισαν οι εχθροπραξίες το 2008). Ένα μεγάλο αποβατικό πλοίο μπορεί να μεταφέρει μόλις 500 ανθρώπους, ίσως λίγους παραπάνω, καθώς δεν πρόκειται για κρουαζιερόπλοιο. Συν το γεγονός ότι θα πρέπει να ξεφορτώσει κάπου τον στρατό και εξοπλισμό.
Ένα μεγάλο αποβατικό πλοίο θα μπορούσε να μεταφέρει κατά πάσα πιθανότητα το προσωπικό της Πρεσβείας. Αυτό όμως δεν υπάρχει καμία πρόθεση να εκκενωθεί.
