Αφού ξόδεψε μια περιουσία για την οικοδόμηση μιας πτέρυγας αφιερωμένης στο Ισλάμ στο μουσείο του Λούβρου, το γαλλικό υπουργείο Πολιτισμού προχώρησε στην ακύρωση των σχεδίων για την κατασκευή μιας πτέρυγας αφιερωμένης στον Ανατολικό Χριστιανισμό, ιδίως στην Βυζαντινή Αυτοκρατορία.
Το θέμα δεν προβλήθηκε ως έπρεπε από τα MME. Η είδηση παρακάτω όπως παρουσιάζεται από την ιταλική ‘La Stampa’ (Vatican Insider):
«Το Λούβρο θα αφιερώσει μια νέα ενότητα για την καλλιτεχνική κληρονομιά των χριστιανών της Ανατολής, της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και των Σλάβων», είχε ανακοινώσει ο Νικολά Σαρκοζί τον Ιανουάριο του 2010. Λίγους μήνες αργότερα, ο πρώην πρόεδρος του φημισμένου παρισινού μουσείου – Henri Loyerette (φώτο κάτω) – καθόρισε ένα σχέδιο και το χρονοδιάγραμμα για την πρωτοβουλία : «Θα καταλαμβάνουν ένα χώρο 1000 τ.μ. των εκθεσιακών χώρων που είχαν διατεθεί προηγουμένως για την ισλαμική ενότητα τέχνης (η οποία το 2012 είχε μετακινηθεί σε άλλο τμήμα του Λούβρου) και οι επισκέπτες θα έχουν πρόσβαση σε αυτό από το 2014», εξήγησε.
Τώρα το 2014 είναι εδώ και όχι μόνο το έργο δεν έχει προχωρήσει, αλλά έχει τελείως διαλυθεί από τη νέα διοίκηση του μουσείου, με την έγκριση του υπουργείου Πολιτισμού του Φρανσουά Ολάντ. Η καθηγήτρια Marie – Hélène Rutschowscaya – πρώην επικεφαλής του Κοπτικού τμήματος του Λούβρου και μια από τους κορυφαίους επιστήμονες του κόσμου που ειδικεύεται στους θησαυρούς της Ανατολικής χριστιανοσύνης – αποδοκίμασε την κίνηση σε μια ανοικτή επιστολή στη γαλλική Καθολική εφημερίδα La Croix. Η καθηγήτρια εξήγησε ότι το μουσείο του Λούβρου έχει αποφασίσει να χρησιμοποιήσει τους κενούς εκθεσιακούς χώρους που προηγουμένως ήταν αφιερωμένοι στην ισλαμική τέχνη, ως περιοχές καλωσορίσματος για ομαδικές επισκέψεις σχολείων στο μουσείο. Αυτό σημαίνει ότι παραιτείται από την ιδέα της παρουσίασης των πολύτιμων θησαυρών του ανατολικού Χριστιανισμού που διαθέτει το μουσείο. Αυτοί είναι σήμερα διάσπαρτοι σε διάφορα τμήματα και μερικοί βρίσκονται ακόμα σε κουτιά στις αποθήκες του μουσείου.
Η καθηγήτρια Rutschowscaya είναι ειλικρινής λέγοντας ότι η απόφαση του Λούβρου αποτελεί μια ‘κοσμική’ πολιτιστική προκατάληψη από την κυβέρνηση Ολάντ. Και αναρωτιέται: Δεν θα πρέπει να καταδικάσουμε το γεγονός ότι η Γαλλία έχει αποφασίσει να υιοθετήσει μια τέτοια κρύα πολιτιστική πολιτική προς τις χώρες των οποίων ο πολιτισμός έχει σημαδευτεί βαθιά από τη βυζαντινή και μεταβυζαντινή χριστιανική εποχή αφήνοντας την Μεσαιωνική Δύση μας με μια τόσο πλούσια κληρονομιά; Τα δραματικά γεγονότα που βλέπουμε σήμερα στη Μέση Ανατολή και στην Ανατολική Ευρώπη θα πρέπει αντίθετα να μας ωθήσουν να κάνουμε περισσότερα για την προώθηση διαρκών πολιτιστικών δεσμών», έγραψε στην επιστολή της η καθηγήτρια..
Σε συνέντευξη ατην La Croix, ο σημερινός πρόεδρος του Λούβρου, Jean – Luc Martinez, (φώτο) δικαιολόγησε την απόφαση υποστηρίζοντας ότι η δημιουργία ενός νέου τμήματος για τον Ανατολικό Χριστιανισμό θα συνεπαγόταν μια μακρά επανεξέταση της χρήσης των σημερινών χώρων (αν και αυτό δεν εμπόδισε το μουσείο του Λούβρου να αφιερώσει πτέρυγα στην Ισλαμική Τέχνη το 2003).
Ο Martinez είπε ότι είναι γενικά υπέρ της ιδέας της ομαδοποίησης της βυζαντινής τέχνης σε ένα μόνο τμήμα του μουσείου, αλλά πρόσθεσε ότι η προτεραιότητα σήμερα είναι να λυθεί το πρόβλημα της πρόσβασης του κοινού στους χώρους της πυραμίδας. Οι σχετικές εργασίες θα αρχίσουν τον Ιούλιο και θα κρατήσουν δύο χρόνια, έτσι ώστε η βυζαντινή τέχνη θα πρέπει να περιμένει τουλάχιστον μέχρι το 2017.
Εκτός από τον πολιτιστικό πόλεμο, η όλη υπόθεση φαίνεται να μπήγει πιο βαθιά το μαχαίρι στις τραυματικές σχέσεις μεταξύ της Γαλλίας και των χριστιανών της Ανατολής. Από το 1500, οι Σουλτάνοι της Ανατολής είχαν επιφορτίσει τους βασιλιάδες του Παρισιού με το έργο της προστασίας των δικαιωμάτων των χριστιανικών κοινοτήτων στη Μέση Ανατολή. Αυτός είναι εν μέρει ο λόγος γιατί η υποστήριξη του Φρανσουά Ολάντ στις δυνάμεις της συριακής αντιπολίτευσης ενάντια στο καθεστώς του Μπασάρ αλ Άσαντ, θεωρήθηκε από τους περισσότερους χριστιανούς της Ανατολής ως ένα νεύμα στις ισλαμικές παραστρατιωτικές ομάδες. Όταν ο Hervé Magro ανέλαβε τα νέα καθήκοντά του ως Γάλλος γενικός πρόξενος στην Ιερουσαλήμ έσπευσε να υπογραμμίσει πόσο σημαντικός ήταν πραγματικά για τη Γαλλία ο ρόλος του προστάτη των Χριστιανών της Μέσης Ανατολής και ότι αυτή η μνήμη συνεχίζει να ζει. Αλλά τώρα, το μουσείο που αποτελεί το υψηλότερο ναό της γαλλικής κουλτούρας φαίνεται να έχει βάλει αυτή τη μνήμη σε αναμονή. Παρά τη δοκιμασία που οι χριστιανοί της Ανατολής αντιμετωπίζουν επί του παρόντος από πρώτο χέρι.
Σε ένα γαλλικό άρθρο στο La Croix, η Isabelle de Gaulmyn αναφέρει :
«Ενώ στην Τουρκία ισοπεδώνονται αρμενικά και συριακά νεκροταφεία και στη Συρία το σύνολο της χριστιανικής κληρονομιάς βομβαρδίζεται, καταστρέφεται ή λεηλατείται μέσα σε μια γενική αδιαφορία, η άδοξη εγκατάλειψη αυτού του έργου που είχε στόχο να αποκαταστήσει την πραγματική αξία του πολιτισμού Ανατολικού Χριστιανισμού αφήνει μια πικρή γεύση».
-120x86.jpg)
