Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης, Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
Δέος έχει προκαλέσει την Τουρκία μια εξόχως σημαδιακή ανακάλυψη στην βυζαντινή πόλη της Ιεράπολης, στην δυτική Μικρά Ασία, όπου έχει βρεθεί η εκκλησία και ο τάφος του αποστόλου Φίλιππα. Πρόκειται για μια μαρμάρινη πλακά όπου αναγράφεται στην ελληνική γλώσσα η σημαδιακή ευχή-προσευχή, «ΜΝΗΣΤΗΤΗ ΚΑΙ ΤΩ CΩ ΔΟΥΛΟ CΟΥ», που στα τουρκικά αποδόθηκε ως, «Tanrım beni koru», δηλαδή, «Θεέ μου προστάτεψε με»!
Σύμφωνα με δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας Taraf, στην περιοχή του Pamukkale, στην επαρχία του Denizli, στις ανασκαφές που γίνονται υπό την αιγίδα της UNESCO στην βυζαντινή πόλη της Hierapolis, βρέθηκε η εκκλησία του αγίου αποστόλου Φίλιππα.
Εντός της εκκλησίας αυτής οι Τούρκοι ανέσυραν μια περίτεχνη μαρμάρινη πλακέτα που ανέγραφε στην ελληνική γλώσσα την ευχή, «ΜΝΗΣΤΗΤΗ ΚΕ ΤΩ CΩ ΔΟΥΛΟ CΟΥ». Η εκκλησία αυτή του αγίου Φίλιππου στην Hierapoli, όπως αναφέρουν οι Τούρκοι, βρέθηκε δίπλα από το μνήμα του αγίου Αποστόλου του Ιησού Χριστού που πιστεύεται ότι έζησε και δίδαξε τον χριστιανισμό στην περιοχή αυτή της Μικράς Ασίας, όπου και εκοιμήθη. Μετά την ανακάλυψη αυτής της εκκλησίας, άρχισαν οι έρευνες για κάποια ιερά αντικείμενα του ιστορικού αυτού ναού που πιστεύεται ότι ήταν θαμμένα εκεί. Πολύ σύντομα οι έρευνες έφεραν στο φως της δημοσιότητας ένα χαρακτηριστικό χριστιανικό δημιούργημα της εποχής εκείνης στην ελληνική γλώσσα. Το θαυμαστό αυτό δημιούργημα που προκάλεσε το δέος όπως αναφέρεται στου Τούρκους και στους άλλους ερευνητές, ήταν αυτή η μαρμάρινη πλάκα με την πολυ σημαδιακή ελληνική επιγραφή.
Όπως ανέφερε στο τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων, DHA, ο Ιταλός επικεφαλής των ερευνών που διευθύνει η OYNESCO, Francesco D” Andria, από το 2011 οι ανασκαφές ανακάλυψαν τον τάφο του αποστόλου Φιλίππου. Ακριβώς δίπλα από το ιστορικό αυτό μνημείο όπου συνεχίστηκαν οι ανασκαφές, η σκαπάνη έφερε στο φως μια ελληνορθόδοξη εκκλησία που η κατασκευή της ανάγεται στον έκτο αιώνα γι” αυτό και η ιστορική της άξια είναι πολύ μεγάλη. Στην εκκλησία αυτή βρέθηκε επίσης και ένας μεγάλος σταυρός καθώς και ο θρόνος του αρχιεπισκόπου που χοροστατούσε στις θειες λειτουργίες. Εκεί οι εργάτες ανακάλυψαν την μαρμάρινη αυτή επιγραφή με την ελληνορθόδοξη χριστιανική ευχή που προκάλεσε το δέος στους ερευνητές γι αυτό και προβλήθηκε δημόσια στον τουρκικό τύπο.
Το γεγονός αυτής της νέας ανακάλυψης αυτής της σημαδικής ελληνοχριστιανικής επιγραφής έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά αλλεπάλληλων ιστορικών ανακαλύψεων από τους Τούρκους, όλες με καθαρά ελληνορθόδοξο χριστιανικό περιεχόμενο, που δείχνουν πως το ιστορικό ελληνορθόδοξο Βυζάντιο, ή καλύτερα η ιστορική Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, δηλαδή η Ρωμιοσύνη, «ανθίζει» ξανά με πραγματικά απροσδόκητο τρόπο στην πατρώα της γη, προκαλώντας σε πολλές περιπτώσεις το δέος των ίδιων των σημερινών κατοίκων της Μικράς Ασίας.
Αποκαλύψεις όπως η χαμένη επισκοπή της κεντρικής Μικράς Ασίας, η χαμένη δεκάτη Πριγκιποννήσος που ήταν το μνημείο του πατριάρχη Μέγα Φωτίου, η δεύτερη «Παναγίας Σουμελά» κοντά στην Άγκυρα, το κελί του αποστόλου Παύλου και η έδρα της πρώτης ομάδας των οπαδών του στο Ικόνιο, το αγίο «Μαρτυρίο» της Νίκαιας, είναι μερικά μόνο από αυτά τα συγκλονιστικά γεγονότα που φέρνουν ξανά στην επιφάνεια την Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, (Βυζάντιο), προκαλώντας κυριολεκτιά μεγάλο δέος στην Τουρκία. Σε όλα αυτά προστέθηκε και αυτή η εληνοχριστιανική επιγραφή με το πολύ σημαδιακό της μήνυμα.
