Αναγέννηση Ορθοδοξίας στις σαράντα εκκλησίες της Α. Θράκης

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Οι Σαράντα Εκκλησιές ήταν πριν από την μικρασιατική καταστροφή μια ακμάζουσα ελληνική στην πλειοψηφία της κοινότητα της ανατολικής Θράκης, με μεγάλη ιστορία και ελληνορθόδοξη παράδοση.

Η ελληνική κοινότητα που δημιουργήθηκε από τον 17ο αιώνα έφθασε στις αρχές του εικοστού αιώνα τους 10.000 κατοίκους διατηρώντας δημοτικό σχολείο και ημιγυμνάσιο. 

Πριν το 1918 οι Σαράντα Εκκλησιές αποτελούσαν Σαντζάκιο, (επαρχία), που ανήκε στο Βιλαέτι, (νομό), της Αδριανούπολης και κατά την ελληνική διοίκηση που ακολούθησε αποτέλεσε πρωτεύουσα ιδίου ομώνυμου νομού.

Η ονομασία της κοινότητας ήταν στα τουρκικά Kırkkilise, δηλαδή Σαράντα Εκκλησιές, μια ονομασία που πρόδιδε την ύπαρξη πολυάριθμων χριστιανικών ναών στην περιοχή.

Μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών οι Τούρκοι άλλαξαν τον καθιερωμένο μέχρι τότε όνομα της πόλης και την ονόμασαν Kırklareli, ενώ η μεγάλη εκκλησία της αγίας Σοφίας μετατράπηκε σε τζαμί.

Οι άλλες εκκλησίες ερημώθηκαν από την εγκατάλειψη στο πέρασμα του χρόνου. Οι περισσότεροι προσφυγές από την πόλη εγκαταστάθηκαν στην Θεσσαλονίκη όπου και ίδρυσαν τον ομώνυμο συνοικισμό, Σαράντα Εκκλησιές.

Τώρα μετά από τόσα χρόνια απουσίας του ελληνορθόδοξου χριστιανικού στοιχείου από την ιστορική αυτή περιοχή της ανατολικής Θράκης, ο δήμαρχος της πόλης, Mehmet Siyam Kesimoğlu, σύμφωνα με δημοσιεύματα του τουρκικού τύπου, αποφάσισε να ανακαινίσει κάποιες εκκλησίες της περιοχής θέλοντας με αυτόν τον τρόπο, όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, να αναδείξει την χαμένη θρησκευτική κληρονομιά της πόλης του Kırklareli.

Σύμφωνα με τις δηλώσεις του δήμαρχου σήμερα στην πόλη υπάρχουν περί τις 8 ελληνορθόδοξες χριστιανικές εκκλησίες που δεν λειτουργούν και είναι σε κατάσταση ερείπιων.

Από αυτές οι δυο είναι πρόσφορες σε εργασίες ανακαίνισης ενώ για τις άλλες έξη υπάρχουν δομικά προβλήματα.

Το εντυπωσιακό είναι πως στην προσπάθεια αυτή να αναδειχτεί ξανά ο ελληνορθόδοξος χαρακτήρας της πόλης, σύμφωνα με τον δήμαρχο, ο ίδιος σκοπεύει να έρθει σε επαφή με εκκλησιαστικούς παράγοντες από την Ελλάδα και την Βουλγαρία για να βοηθήσουν σε αυτό το σημαντικό έργο.

Έτσι άλλη μια ελληνορθόδοξη εστία της σημερινής Τουρκίας αναζωογονείτε και το πιο εντυπωσιακό αυτό γίνεται με πρωτοβουλία των ίδιων των Τούρκων που τα τελευταία χρόνια με παράδοξο τρόπο αναδεικνύουν συνεχώς την χαμένη ρωμαϊκή κληρονομιά της χώρας τους.