Σε παλαιό Μέγα Ευχολόγιο, του 18ου αιώνος, βρήκαμε την παρούσα Ιερά Ακολουθία, και την δημοσιεύουμε προς δόξαν Θεού και χρήσιν των ενδιαφερομένων.
Ευχόμαστε δε να φανεί χρήσιμη σε όσους την χρειάζονται αλλά και στους λειτουργιολόγους. Το Κείμενο του παλαιού βιβλίου δημοσιεύεται χωρίς καμία απολύτως αλλαγή.
Ίσταται ο μέλλων αναγεννήσθαι Υιός η Θυγάτηρ, έσωθεν των Πυλών του Θυσιαστηρίου, & ο ανάδοχος έξωθεν, αμφότεροι κηρούς κατέχοντες απτομένους.
Ο δε Ιερεύς φορών την ιερατικήν στολήν αυτού άπασαν, ποιεί Ευλογητόν. Το Τρισάγιον. Το Παναγία Τριας. Το Πάτερ ημών, Ότι σου. Το Απολυτίκιον της ημέρας. Το Κοντάκιον του Αγίου της Μονής.
Είθ’ ούτως ο Ιερεύς την Ευχήν. Του Κυρίου δεηθώμεν.
Κύριε, ο Θεός ημών, ο δια του ηγαπημένου σου παιδός, Κυρίου δε ημών Ιησού Χριστού, τέκνα καλέσας ημάς Θεού, Υιοθεσία και χάριτι του Παντοδυνάμου, και Αγίου σου Πνεύματος, ο ειπών: Εγώ έσομαι αυτώ εις πατέρα και αυτός έσται μοι εις Υιόν, αυτός, φιλάνθρωπε Βασιλεύ, επίβλεψον εκ του Αγίου σου Κατοικητηρίου επί τους δούλους σου τούτους, και ους η φύσις κατά σάρκα διεστηκότας αλλήλων εγέννησε, τούτους αυτός εις Πατέρα και Υιόν ένωσον τω Αγίω σου Πνεύματι. Στήριξον αυτούς τη αγάπη σου, σύνδεσον αυτούς τη ευλογία σου, ευλόγησον αυτούς εν τη δόξη σου, εδραίωσον αυτούς εν τη πίστει σου, φυλάττων δια παντός, και μη αθετών τα εκπορευόμενα δια των χειλέων αυτών, και γενού μεσίτης της αυτών υποσχέσεως. Ίνα αδιάρρηκτον μέχρι τέλους της ζωής αυτών την σχέσιν ην ωμολόγησαν, και άψευστον διαφυλάττωσιν εν σοι ζώντες τω μόνω ζώντι, και αληθινώ Θεώ ημών, αξίωσον αυτούς κληρονόμους της Βασιλείας σου. Ότι πρέπει σοι πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις. Τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Ειρήνη πάσι.
Τας κεφαλάς ημών τω Κυρίω κλίνωμεν.
Δέσποτα, Δέσποτα, ο της Κτίσεως πάσης δημιουργός, ο εν τω τρώτω Αδάμ κατά σάρκα φυσικήν δεσμήσας συγγένειαν, εν δε Χριστώ Ιησού, τω ηγαπημένω Υιώ σου και Θεώ ημών, χάριτι και ημάς συγγενείς σου αναδείξας σοί, τω μόνω ειδότι τα πάντα και πριν γενέσεως, οι δούλοι σου ούτοι τας κεφαλάς υποκλίνουσι, της παρά σου ευλογίας δεόμενο, και τω εν σοι συνδέσμω εις Πατέρα και Υιόν αλλήλους επιγράφοντες, τύχοιεν ων ελπίζουσιν και της εαυτοίς οφειλομένης καταστάσεως, και της εν σοι Υιοθεσίας, επαξίως πολιτευόμενοι ἵνα εν πάσι, και εν τούτω δοξάζηταί σου το όνομα, του Πατρός και του Υιού, και του Αγίου Πνεύματος, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Και λαμβάνει ο Πατήρ τον Υιόν εκ του Θυσιαστηρίου. Ο δε Υιός πίπτει εις τους πόδας του Πατρός, και πατεί αυτόν ο Πατήρ εις τον τράχηλον, λέγων: Σήμερον Υιός μου ει συ, εγώ σήμερον γεγέννηκά σε. Και ανιστά αυτόν εἶτα ασπάζονται αλλήλους.
Ο δε Ιερεύς ποιεί απόλυσιν, και ευλογεί αυτούς και διδάσκει αυτούς.
