Όσοι έτυχε να περάσουν έξω από την ΛΑΕΔ χθες το βράδυ εντυπωσιάστηκαν από τον κόσμο που βρισκόταν εκεί. Κι έμειναν μ΄ ανοιχτό το στόμα όταν άκουσαν μουσική να παίζει μέσα από την ΛΑΕΔ! Το ρεπερτόριο από τάνγκο…μέχρι χασαποσέρβικο.
Η απορία και η έκπληξη είχε να κάνει με το γεγονός ότι δεν είχε περάσει ούτε 24ωρο από την λήξη του επίσημου τριήμερου πένθους στις ΕΔ για τον θάνατο των τριών πεζοναυτών μας!
Τι συνέβαινε στην ΛΑΕΔ; Ήταν η “επανένωση” της τάξης της Σχολής Ευελπίδων του 1978! Εκδήλωση για την οποία έγραψε το Onalert σ΄ ότι είχε να κάνει με το κομμάτι της που έγινε στην ΣΣΕ. Από την τάξη αυτή προέρχεται ο Α/ΓΕΕΘΑ Μιχαήλ Κωσταράκος .
Ας δεχτούμε ότι όσα έγιναν χθες το πρωί στην ΣΣΕ είναι αποδεκτά λίγα 24ωρα μετά από τον θάνατο τριών νέων ανθρώπων στις ΕΔ. Αν και το ΓΕΕΘΑ σε ανακοίνωσή του χαρακτήρισε την εκδήλωση … “γενέθλια 40 ετών της τάξης του 1978”, εμείς θα δεχτούμε ότι τουλάχιστον εκεί τιμήθηκε η μνήμη των 16 νεκρών της τάξης. Και δεν υπήρχαν “γιορτές και πανηγύρια”.
Η δεξίωση μετά μουσικής το βράδυ στην ΛΑΕΔ μπορεί να μας εξηγήσει κάποιος γιατί ήταν απαραίτητη;
Η δικαιολογία “μα το τριήμερο πένθος είχε λήξει” δεν έπεισε κανέναν από τους δεκάδες απόστρατους που επικοινώνησαν με το Onalert για να εκφράσουν την οργή τους. Δεν πείθεται κανείς εύκολα ότι την Τρίτη όλοι θρηνούσαμε για τους τρεις πεζοναύτες και την Παρασκευή στην ΛΑΕΔ έναν χώρο στρατιωτικό κάποιοι διασκέδαζαν την “επανένωσή” τους!
Αν έπρεπε σώνει και καλά να γινόταν η εκδήλωση ας επέλεγαν άλλο χώρο ιδιωτικό. Αν και η κοινή λογική λέει ότι δεν έπρεπε να γίνει κανενός είδους εκδήλωση με τραγούδια και χορούς.
Στην εκδήλωση της ΛΑΕΔ ήταν παρών και ο Α/ΓΕΕΘΑ ,ο οποίος αν και βρεθηκε σε δύσκολη θέση δεν μπόρεσε να αποχωρήσει πριν τη μία μετά τα μεσάνυχτα. Γιατί πήγε βέβαια είναι ένα ερώτημα.
Η ζωή συνεχίζεται συνηθίζουμε να λέμε μετά από κάθε θάνατο και τραγωδία. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να μεσολαβεί μια περίοδος που όλα κινούνται σε ρυθμούς χαμηλούς και ταπεινούς κι όχι σε ρυθμούς …χασαποσέρβικου.
