Ηλίας Μόσιαλος: Με αφορμή την πρόσφατη ανάρτηση του κ. Η. Μόσιαλου στο facebook.
Του Γιώργου Θεοχάρη – ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
ΣχετικάΆρθρα
Χαιρόμαστε, κύριε Ηλία Μόσιαλε, που παραδέχεσαι ότι το μυστήριο της Θείας Κοινωνίας είναι ταυτοτικό μυστήριο για την Ορθόδοξη Εκκλησία.
Έτσι έκανες το πρώτο βήμα για να καταλάβεις γιατί δεν μπορεί να αλλάξει ο τρόπος της Θείας Κοινωνίας.
Δεν μπορεί να αλλάξει ακριβώς επειδή είναι ταυτοτικό χαρακτηριστικό για την Εκκλησία.
Διότι, εάν αλλάξεις τον τρόπο θείας Κοινωνίας επειδή θέλεις να προστατεύσεις την Θεία Κοινωνία, όπως το έκαναν οι παλαιοί πατέρες της Εκκλησίας, τότε δεν θίγεις την δογματική ταυτότητά της.
Εάν όμως τον αλλάξεις, επειδή πιστεύεις ότι από την Θεία Κοινωνία κολλάνε μικρόβια, όπως πιστεύεις εσύ, τότε ναι, θέτεις θέμα ταυτοτικό, θέμα ταυτότητος της Εκκλησίας, θέμα υπάρξεώς της, θέμα δόγματος, αφού ουσιαστικά αρνείσαι ότι αυτό που προσφέρεται είναι το Σώμα και το Αίμα του Χριστού.
Η αλλαγή του τρόπου της Θείας Κοινωνίας με αυτό το σκεπτικό θίγει βαθιά την ταυτότητα της Εκκλησίας και την οδηγεί σε υπαρξιακό αδιέξοδο.
Για αυτό λοιπόν εμείς δεν είμαστε αντίθετοι στην αλλαγή του τρόπου της Θείας Κοινωνίας, αλλά στην αλλαγή του τρόπου με την αιτιολογία που προβάλλεις εσύ, αλλά και άλλοι, επιστήμονες ή μη.
Όμως, εσύ, ως επιστήμονας, θα πρέπει να στηρίζεσαι σε αποδείξεις. Ποιες αποδείξεις έχουμε ότι κολλάνε ασθένειες από την Θεία Κοινωνία; Στην πολεμική κατά της Εκκλησίας όλοι προβάλλουν ως παραδείγματα τους αρχιερείς που πέθαναν από κορονοϊό, στην Ελλάδα, στην Σερβία και αλλού. Λησμονούν όμως ότι ένας αρχιερέας είναι φύσει αδύνατον να κολλήσει από την Θεία Κοινωνία, αφού πάντοτε κοινωνά πρώτος και σχεδόν ποτέ δεν την καταλύει στο τέλος. Ούτε ο Μητροπολίτης Λαγκαδά ούτε ο Μητροπολίτης Καστοριάς κόλλησαν από την Θεία Κοινωνία.
Αυτό είναι αποδεδειγμένο. Γνωρίζουμε πώς κόλλησαν, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας.
Κύριε Μόσιαλε, δεν σε προβλημάτισε ότι, ενώ η ανθρωπότητα έχει περάσει διά μέσου των αιώνων πολλές πανδημίες με ακόμη περισσότερα θύματα από τον κορονοϊό, ποτέ δεν τέθηκε, τουλάχιστον στην Ορθόδοξη Εκκλησία, θέμα αλλαγής του τρόπου της Θείας Κοινωνίας; Εάν οι άνθρωποι εκείνης της εποχής διαπίστωναν ότι αυτό ήταν ένα μεγάλο πρόβλημα και μία φοβερή εστία μετάδοσης ασθενειών, σε εποχές μάλιστα που η συμμετοχή στο Άγιο Ποτήριο ήταν πολύ περισσότερο μαζική από ό,τι σήμερα, δεν θα λάμβαναν τα μέτρα τους;
Ποιες ιστορικές πηγές και μαρτυρίες αναφέρουν κάτι τέτοιο; Περιμένουμε να μας πείς.
Για αυτό λοιπόν, όσο και να επιμένεις, όσο και να το θέλεις, όσα και να γράφεις, η Θεία Κοινωνία δεν θα παύσει να προσφέρεται με την Αγία Λαβίδα, απλά για να σου υπενθυμίζει ότι υπάρχει κάτι πέρα από αυτό που βλέπεις, πέρα από την λογική σου, πέρα από την αίσθησή σου: κάτι υπέρ φύσιν.
Πώς εξηγείς άραγε ότι ο αγιασμός διατηρείται όσα χρόνια και να περάσουν, χωρίς καθόλου συντηρητικά, ενώ το κοινό νερό χαλάει σε λίγες ημέρες;
Αυτό είναι κάτι που ως επιστήμονας δεν μπορείς να το εξηγήσεις, αλλά όμως συμβαίνει καθολικά στον χώρο της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Στην Καθολική Εκκλησία έπαυσε να συμβαίνει, διότι αυτή πίστευσε κάποιον επιστήμονα που της είπε ότι το νερό θα χαλάσει και αν το πιουν οι άνθρωποι μετά από λίγες ημέρες, θα πάθουν κακό και θα βρει τον μπελά της. Έτσι έβαλαν συντηρητικά στο αγιασμό. Όμωςόταν παρεμβαίνει η ανθρώπινη λογική, η Θεία Χάρη υποχωρεί και το θαύμα σταματά.
Αυτό συμβαίνει και τώρα: η Θεία Κοινωνία δεν μεταδίδει μικρόβια, ακριβώς επειδή όσοι την λαμβάνουν με πίστη και συναίσθηση πιστεύουν ότι είναι το Σώμα και το Αίμα του Χριστού.
Όταν η Εκκλησία παύσει να το πιστεύει αυτό, αφενός θα παύσει να είναι Εκκλησία, αφετέρου θα παύσει και το θαύμα.
Για αυτό και η Θεία Κοινωνία λέγεται και είναι μυστήριο, ακριβώς όπως μυστήριο είναι και η Εναναθρώπηση του Χριστού.
Μπορεί κανείς να πιστεύσει ότι ο Θεός χώρησε στην μήτρα μιας γυναίκας; Αυτό ήταν και είναι μεγάλο σκάνδαλο για πολλούς ανθρώπους, και μάλιστα για τον Μωάμεθ και τους μουσουλμάνους. Τό γράφει και το Κοράνι: ο Θεός δεν μπορεί να χωρέσει στην μήτρα μιας γυναίκας!
Και όμως χώρεσε!
Έτσι λοιπόν, όπως χώρεσε στην μήτρα της Παναγίας, έτσι χωρά και σε ένα Άγιο Ποτήριο, και Τον παίρνει ο ιερέας με την Αγία Λαβίδα και μας Τον μεταδίδει και γινόμαστε και εμείς ό,τι είναι ο Θεός, Θεοί κατά χάριν, όταν κοινωνάμε αξίως.
Αν τον πιστεύεις αυτό προχωράς, εξομολογείσαι και κοινωνάς χωρίς λογισμούς και δισταγμούς, αν δεν το πιστεύεις τότε απλά μην ασχολείσαι με το θέμα.
