Ρωτήθηκε κάποτε ο Θεόκριτος ποια είναι τα ωμότερα θηρία,και απάντησε ¨Εν μέν όρεσιν άρκτοι και λέοντες, εν δε πόλεσι τελώναι και συκοφάνται.
Ο μακαριστός Γέροντας Ιωσήφ αδικήθηκε και συκοφαντήθηκε όσο κανείς, αλλά ΠΟΤΕ δεν μίλησε κι ας τον κατηγόρησαν με τον πιο αισχρό και εξοντωτικό τρόπο.
Κατά την διάρκεια της παραμονής του στην Κύπρο σήκωσε αγόγγυστα τον σταυρό της συκοφαντίας.
Και κατηγόρησαν έναν άνθρωπο που πέρασε 72 από τα 88 χρόνια της ζωής του με αδιάλειπτη προσευχή, νηστεία, αγρυπνία και κακοπάθειες, συναναστρεφόμενος και έχοντας αδελφικούς φίλους σύγχρονες οσιακές μορφές του Αγίου Όρους όπως τον Εφραίμ Κατουνακιώτη, Εφραίμ Φιλοθεΐτη, Αρσένιο Σπηλαιώτη, Χαράλαμπο Διονυσιάτη και άλλους πολλούς!
Το ερώτημα όμως που γεννάται είναι: γιατί εκδιώχθηκαν από τον τότε Πάφου Χρυσόστομο στα 1981 από την Κύπρο, μετά από 3 χρόνια παραμονής τους εκεί και ενώ Ο ΙΔΙΟΣ ο Πάφου τους κάλεσε στη μεγαλόνησο, πράγμα που σημαίνει ότι τους γνώριζε καλά; Από τη μεριά του, ο Χρυσόστομος υποστηρίζει ότι εκδιώχθηκαν εξαιτίας φημών για ηθικά παραπτώματα του Γέροντα Ιωσήφ
Με δεδομένη και διατυπωμένη επίσημα πλέον την αθωότητα του Ιωσήφ Βατοπαιδινού, η άποψη στην οποία καταλήξαμε, γνωρίζοντας και μερικές παρόμοιες περιπτώσεις, είναι ότι ο διωγμός του 1981 έγινε από φθόνο για την αυξανόμενη δημοτικότητα του Ιωσήφ: μεγάλη η προσέλευση πιστών στον Γέροντα, άλλες Μονές παραμελούνταν, και ο Πάφου θεωρούσε ίσως, πως η δημοτικότητα αυτής της συνοδείας δεν έπρεπε να συνεχίσει να αυξάνεται.
Αυτή είναι σε γενικές γραμμές η υπόθεση, στα σημεία που αφορά τον Γέροντα Ιωσήφ.
Ο μακάριος Γέροντας, έχοντας αντιμετωπίσει στη μαρτυρική ζωή του το φθόνο, την κακία και τη συκοφαντία, αναπαύεται πλέον δικαιωμένος, όχι μόνο από τους ανθρώπους αλλά και από τον Θεό.
-120x86.jpg)
