O «θησαυρός » του Αγίου Όρους

Εντυπωσιάζομαι από μερικά κυρίως στοιχεία, πού Κύριος ο Θεός απλόχερα δώρισε σ’ αυτόν τον Ιερό τόπο, στολίζοντας έτσι το Περιβόλι της Υπεραγίας Μητέρας Του: Πρώτα – πρώτα οι πάμπολλοι ναοί.
Σε κάθε βήμα σου κι ένας.
Περίλαμπρα καθολικά και χαμηλά παρεκκλήσια. Κελιώτικοι ναοί με το ξεχωριστό χρώμα τους και πιο πέρα το παλαίφατο Κυριακό της κάθε Σκήτης… Όπου κοιτάξεις, θα δεις τους γνωστούς τρούλους είτε μολυβδοσκέπαστους είτε πλακοφορεμένους. 
Μέσα εκεί νιώθεις ότι επικοινωνείς με τον Θεόν, για τον Οποίον έχεις έλθει στο Άγιον Όρος. Ένα δεύτερο στοιχείο συναφές με το πρώτο, είναι οι αλλεπάλληλες ακολουθίες πού τόσο πολύ μάς βοηθούν. Έχοντας βιώσει τα τελούμενα και αναγινωσκόμενα, βγαίνουμε από τον ναό πάνοπλοι πνευματικώς. Λόγου χάριν, στην Θεία Λειτουργία πού είναι η κορύφωση τής όλης λατρευτικής ζωής, ακούμε την παράκληση του λειτουργούντος: «Καταξίωσον ημάς, Δέσποτα, μετά παρρησίας ακατακρίτως τολμάν επικαλείσθαι Σέ τόν επουράνιον Θεόν Πατέρα…». Αν λοιπόν συναισθανόμεθα τι λέμε -τι σημαίνει το τολμάν έπικαλείσθαι- τότε θα έχουμε πρόοδο πνευματικήν. Όλοι μας και ημείς οι μοναχοί και σεσείς οι προσκυνηταί.

Τρίτο στοιχείο του Όρους είναι η αγιαστική παρουσία τόσων αγίων λειψάνων. Όλες οι τάξεις των αγίων της Εκκλησίας μας εκπροσωπούνται. Χιλιάδες τίμια λείψανα, χιλιάδων αγίων. Μέγιστο δώρο του Θεού σ’ εμάς! Πηγή αγιασμού, χάριτος, ευλογιών! Τέταρτο στοιχείο, η παρουσία των αγίων Γερόντων μας οι οποίοι αγωνίζονται, ιδρώνουν, ματώνουν για να ζήσουν σύμφωνα με το θέλημα του Θεού. Φωτεινά για όλους εμάς παραδείγματα. Φάροι τηλαυγείς. Προσπαθούμε, όσο γίνεται, να επόμεθα και ημείς.

Πέμπτο στοιχείο είναι η εξαιρετικού κάλλους φύσις. Η μοναδική αυτή χλωρίδα και η πλούσια πανίδα του αθωνικού περιβολιού. Από το χάραμα, διαδοχικώς κελαιδούν τα διάφορα πουλιά, μέχρι το δείλι. Για να πάρουν τότε την σκυτάλη ο γκιώνης, οι νυκτικόρακες και τ’ άλλα νυκτόβια πουλιά, για να σωπάσουν όμως όλα μόλις αρχίσουν τ’ αηδόνια!.. Θεέ μου, τι στιγμές απερίγραπτες, όταν τη νύκτα ο μοναχός τραβά την κομποσχοινάρα του, ψιθυρίζοντας χιλιάδες φορές την ευχή, συντροφευμένος από την θεσπέσια μελωδία των αηδονιών!

Από το βιβλίο «Επίγειοι Άγγελοι οι Αγιορείται»